ARİÇEM

Draken

Kehanetler,Anaklusmos,Alcander,Anılan... Her şey üzerime üzerime geliyordu. Hepsi üstüme yıkılmış enkaz parçaları gibiydi. Jason aklımdan geçen en küçük düşünceden bana hesap sorabilirken bana hiçbir şeyi anlatmıyordu.
Sinirden bahçenin kenarında yere oturmuş çimenleri yoluyordum. Üstüne üstlük kavga ettiği adamla konuşuyordu. Aklım almıyordu. Sinirle ayağa kalkıp eve dönerken Noah bahçeye çıktı. Elinde kutular vardı. Tam kilere yöneldiğinde beni fark etti. Surat ifademden anlamış olmalı ki kutuları yere koyup 'Neyin var Alison?' dedi. Cidden endişeli gözüküyordu ama benim o anki ruh hâlim onunla konuşacak durumda değildi. Sonradan pişman olacağımı bile bile 'Seni ilgilendirmez.' diye onu tersleyerek salona girdim. Hızla merdivenleri çıkarken salonda Logan ve Ava'nın da bana seslenmesini umursamadım. Sinirden kafayı yemek üzereydim. Bu Ariçem tarihi madem benim elime kalmıştı neden sürekli beni saf dışı bırakma çabasındaydı. Koridora girdiğimde Jason ve Ares hararetli hararetli hâlâ konuşuyordu. Beni fark ettikleri anda sus pus oldular. Her şeyin üstüne bir de bu iyice tepemi attırmıştı 'Rahat rahat konuşun neden sustunuz ?' diyerek kapımı çarptım. Odama girdiğimde yatağın arka tarafına geçerek yere oturdum. Sinirden yumruklarımı sıkmıştım. Güçlü durmaktan, olayların içinde kendimi bulmaktan,birilerini korumak zorunda kalmaktan,sürekli yeni bir yük altında ezilmekten yorulmuştum. Ellerimi açtığımda titrediklerini fark ettim. Bu sefer ağlamayacaktım. Jason bana ne yapıyorsa aynısını ona yapacaktım. Yok varsayacaktım.
***
Kapım tıklatıldığında yaklaşık iki saattir odamda put gibi oturuyordum. Başımı kapıya çevirdiğimde Noah'un çekingen bir şekilde kafasını kapıdan içeri uzattığını gördüm. Biraz önce onu terslediğim aklıma gelince utanarak ayağa kalktım. 'Gelsene Noah.' dedim. Noah yavaşça odaya girdiğinde 'Sadece nasıl olduğuna bakmak istemiştim.' dedi. Hafifçe tebbessüm ettim. Kendimi daha fazla tutamayarak ağlamaya başladım. İnsanların ağladığımı görmesinden nefret ederdim ama Noah farklıydı. İlk günden beri elimden tutuyordu. Ne kadar itsem de...
Yatağa oturmuştuk. Başım onun omzunda komidindeki saate gözüm takılmış bir şekilde oturuyordum. Bana eski Yunan hikayelerinden anlatıyordu. Onu pek dinlemesem de rahatlatıcıydı. Noah derdinizi sormaz,sizi sorularıyla sıkıştırmazdı. Sadece sizi teselli eder yanınızda olurdu. Bu yüzden şu hayatta sahip olduğum en kıymetli şeylerden biriydi.
Odanın kapısı yeniden tıklatıldığında Noah hikayenin sonlarındaydı. 'Gel.' diye seslendiğinde Logan içeri girdi. İlk Noah'a baktı sonra beni gördüğünde 'Noldu Alison?' diye yere önüme diz çöktü. Burnumu hafifçe çekerek 'Hiç. Önemli değil.' dedim. Saçlarını karıştırıp gülümsememe rağmen hâlâ endişeli gözüküyordu. 'Sen neden geldin ?' diye sorduğumda ayağa kalktı. 'Gelseniz iyi olur. Eve yeni bir üye katıldı.' dedi. Noah önden ben ve Logan arkadan merdivenlere yöneldik. Aşağı indiğimizde salonda sarışın,uzun boylu ve eğitim aldığı vücudunun her yerinden belli olan bir çocuk Jack ile konuşuyordu. Sırtı bize dönüktü. Jack bizi gördüğünde 'Geldiler. Çocuklar gelin Draken ile tanışın.' dedi. Draken bize döndüğünde yemyeşil gözleriyle sanki içimdekileri görüyormuş gibi bir havası vardı. Dimdik bana bakıyordu. Merdivenlerden indiğimizde Noah ile selamlaştı. Sıra bana geldiğinde 'Merhaba Alison Grace.' dedi. Fazlasıyla yakışıklı bir çocuktu. Jason'ın orada olmamasına dua ederek ona sarıldım. 'Hoşgeldin.' dediğimde Draken gülümseyerek cevap verdi. Gözleri insanı kendisine hapsediyordu. Etkisinden kurtulmak zordu. Noah'un 'Hadi Alison bir şeyler hazırlayalım. Draken açtır.' dedi. Draken rahatsız olmuş gibi gözükse de Jack'in peşinden gitti.
Noah ısrarla beni alt kata sürüklüyordu. Mutfağa girdiğimizde bileğimi sıkmaktan acıtmıştı. 'Noah ! Bırak kolumu !' diye bağırdığımda Noah endişeyle bana dönmüştü. Eli ayağına dolaşmış bir hâli vardı. 'Noluyor sana ?' diye sorduğumda Noah 'Şu yeni gelen çocuk.' dedi. 'Eee ? Ne olmuş ona ?' diye sorduğumda Noah 'İsmi. İsminin anlamı Titan. Bu Ariçem'de hoş karşılanmaz Alison.' dedi.