Does Love Even Exist?

3

Κλείνω το βιβλίο των μαθηματικών απελπισμένη και το πετάω μέσα στην τσάντα μου. Δεν καταλαβαίνω τίποτα και το εισόδημα που βγάζει ο πατέρας μου δεν αρκεί για φροντιστήριο όπως πολλά παιδιά θεωρούν δεδομένο στην 3η λυκείου. Είναι δύσκολο να ξέρεις ότι μετά τα 18 δεν θα πας στην σχολή που ονειρεύεσαι γιατί το σχολείο είναι αδύνατο να καλύψει όλη την ύλη των πανελληνίων.

Ξαπλώνω στο κρεβάτι εξαντλημένη και οι σκέψεις καταβάλουν για ακόμα μια φορά το μυαλό μου. Πλέον η κάθε μέρα μου φαίνεται ίδια και ειλικρινά πολλές φορές σκέφτομαι να βάλω ένα τέλος σε αυτήν την μίζερη ζωή.

Ένας δυνατός θόρυβος διακόπτει τις σκέψεις μου και πετάγομαι από το κρεβάτι μου τρομαγμένη να εξετάσω το δωμάτιο. Δεν βλέπω κανέναν αλλά νιώθω ότι δεν είμαι μόνη στον χώρο.

"Εδώ" γυρνάω το κεφάλι μου απότομα και βλέπω ένα αντρικό κεφάλι στο παράθυρο μου, αλλά δεν μπορώ να δω ποιος είναι γιατί έξω έχει σκοτεινιάσει. Περνώ ένα βιβλίο και με αργά βήματα πλησιάζω το παράθυρο μου.

"Μείνε μακριά έχω όπλο" λέω και σημαδεύω το βιβλίο στο κεφάλι του ληστή.

"Εγώ είμαι Melanie" κοιτάω καλύτερα την αντρική φιγούρα έξω από το παράθυρο αλλά δεν βλέπω πάλι, λέτε να έχω κανέναν stalker?

"Μην κουνηθείς λέω" πλέον έχω πλησιάσει αρκετά το παράθυρο και προσπαθώ να το κλείσω αλλά τα χέρια μου τρέμουν και χωρίς να το καταλάβω το έχω ανοίξει, SHIT

"Ο Lucas είμαι χαζή" το βιβλίο μου γλιστράει από τα χέρια και χτυπάει το πόδι μου, ΓΑΜΩΤ.

"ΕΙΣΑΙ ΤΡΕΛΟΣ ΠΩΣ ΜΠΑΙΝΕΙΣ ΕΤΣΙ ΣΕ ΞΕΝΑ ΣΠΙΤΙΑ" του φωνάζω όσο προσπαθεί να μπει μέσα στο δωμάτιο μου, συγνώμη του έδωσε κανείς την έγκριση? καταφέρνει να μπει και κάθεται στην καρέκλα του γραφείου μου.

"Βαριόμουν και είπα να περάσω να δω την νέα φιλενάδα μου" λέει όσο πειράζει κάτι στιλό που έχω στο γραφείο μου. Είναι τόσο ειρωνικό που με αποκαλεί νέα του φιλενάδα όταν στο παρελθόν έχουμε αφήσεις τόσες ξεχασμένες ανάμνησης.

"Έχουμε και πόρτα ξες και ακόμα καλύτερα μπορούσες να με ειδοποιήσεις" λέω ενοχλημένη, αλλά όχι έκπληκτη όταν παλιά συνήθιζε να μπαίνει με αυτόν τον τρόπο..

"Σκεφτόμουν αυτό που είπες περί του έρωτα" σηκώνω το φρύδι μου και κοιτάω το πρόσωπο του, έχει σταματήσει πλέον να πειράζει τα στύλο και με κοιτάει με σοβαρή έκφραση.

"Δεν καταλαβαίνω" εκείνος με πλησιάζει και με κοιτάει κάπως ειρωνικά, το βλέμμα του είναι κρύο και όσο αργεί τόσο περισσότερο θέλω να μάθω τι έχει να πει.

"Θέλω να σου αποδείξω ότι δεν υπάρχει έρωτας Melanie" τον κοιτάω σοκαρισμένη και ξεροβήχω, θα πρέπει να μου κάνει κάποια πλάκα έτσι?

"Οκε ότι πεις Lucas τώρα αν μπορείς να μας κανείς την χάρη να βγεις έξω από το σπίτι μου" λέω και του ανοίγω την πόρτα του δωματίου μου.

Δεν υπάρχει ο έρωτας? τι βλακείες λέει, αυτό που ένιωσα με τον Kai ήταν έρωτας και δεν μπορώ να αμφισβητήσω ένα συναίσθημα που έχω νιώσει.

"Θα φύγω για τώρα Melanie αλλά να ξες η συζήτηση δεν τελείωσε εδώ, καληνύχτα" πλησιάζει το παράθυρο και το ανοίγει, ΤΟΣΟ ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΒΓΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΡΤΑ?

"Έχουμε και πόρτες" του φωνάζω αλλά αγνοεί τα λόγια μου και εξαφανίζεται από το παράθυρο, όπως έκανε παλιά.

Για να ξανά εμφανιστεί στην ζωή μου ο Lucas είναι για να μείνει. Ο τοξικός χαρακτήρας του δεν έχει αλλάξει καθόλου όπως και ο διαφορετικός τρόπος που αντιμετωπίζει την ζωή του. Είναι ύπουλος αλλά έξυπνος, η αλήθεια είναι, μου έλειψε.
Το ερώτημα είναι γιατί επέστρεψε όταν του φέρθηκα έτσι?