Does Love Even Exist?

12

Luca's POV

Είναι τόσο πεισματάρα και εγωίστρια. Σκέφτεται τον εαυτό της πάντα αλλά ποτέ τα συναισθήματα της. Θέλω τόσο πολύ να είμαι πλάι της. Σαν μεγάλος αδελφός της, να την βοηθάω και να την αγκαλιάζω συνεχώς. Γιατί πρέπει να τα δυσκολεύει όλα. Απλά θέλει λίγο χρόνο, να σκεφτεί και όλα θα γίνουν όπως πριν. Όπως τότε που ήμασταν μικρά.

"Πάλι αυτήν σκέφτεσαι βρε Lucas" γκρινιάζει η Sia δίπλα μου. Πίνω μια γουλιά από τον καφέ μου ενοχλημένος που δεν με αφήνει για λίγο έστω στην ησυχία μου. Πως γίνεται να βρίσκει πάντα τρόπο να είναι σπίτι μου αυτή η κοπέλα.

"Σπίτι δεν έχεις Sia?" Της λέω κρύα.

"Μα μου έλεγες χτες να ξανά περάσω, πήρα και προφυλακτικά γιατί είδα ότι τα δικά σου τελείωσαν" την κοιτάω αηδιασμένος και στριφογυρίζω τις κόρες των ματιών μου. Ακόμα να καταλάβω πως βρέθηκε στο σπίτι μου αυτή. Βάζω την μπλούζα μου και περνώ τον καφέ μου για να πάω στο δωμάτιο μου, μακριά της. Η Sia συνεχίζει να μου ρίχνει από εκείνα τα βλέμματα της. Πάντα καταφέρνει να με ρίξει στο τέλος αλλά σήμερα δεν έχω καμία όρεξη. Θα πήγαινα στο κτίριο να σκεφτώ αλλά δεν θέλω να την συναντήσω εκεί. Πρέπει να μείνει μακριά μου για να γυρίσει πίσω, έτσι θέλω να ελπίζω ότι θα γίνει δηλαδή.

Η αλήθεια είναι μου λείπουν τα χαζά που πετάει καμία φορά. Όπως με τον έρωτα. Χαίρομαι που σταμάτησε να πιστεύει σε εκείνον. Θυμάμαι ήταν δύσκολο να την πίσω ότι ο Άγιος Βασίλης δεν υπάρχει. Τόσες ανάμνησης, αλλά δεν χάθηκε τίποτα.

"Lucas μου" η Sia πετάγεται από την πόρτα και πέφτει πάνω στο κρεβάτι. Ξεκινήσαμε πάλι..

Melanie's POV

Μου ανοίγει την πόρτα του αυτοκινήτου για να μπω μέσα. Είναι τόσο υπέροχος. Τον ξέρω μόνο 4 μέρες και δεν έχει δείξει κανένα red flag. Του χαμογελάω όταν μπαίνει μέσα και μου χαϊδεύει το χέρι. Νιώθω ότι ζω τον έρωτα μου όπως τα κορίτσια στο Wattpad.

Ίσως αυτός είναι. Αυτός που έπρεπε πρώτα να περάσω από όλους τους προηγμένους για να καταλήξω στον τέλειο. Η διαδρομή είναι αρκετά ευχάριστη, συνέχεια γυρνάει και μου χαμογελάει μέχρι που φτάνουμε στην πιτσαρία.

"Λοιπόν, πάμε?" Γνέφω θετικά με το κεφάλι μου και μπαίνουμε χέρι-χέρι μέσα στην πιτσαρία. Το μέρος μυρίζει φανταστικά. Καθόμαστε σε ένα εσωτερικό τραπεζάκι και παραγγέλνουμε μια pizza special.

Έχω βάλει μια μπλούζα με ντεκολτέ και ο Nick δεν έχει ξεκολλήσει τα μάτια του από πάνω τους.. ίσως το πρώτο red flag? Πφ τι λέω κάθε αγόρι θα κοιτούσε. Έπρεπε απλά να ντυθώ αλλιώς για πρώτο ραντεβού. Του χαμογελάω κάπως αμήχανα και βάζω το μπουφάν μου.