Does Love Even Exist?

32

Έχει συγκεντρωθεί τόσο πολύ στην ταινία όσο εγώ αγχώνομαι όλο και περισσότερο. Κάθε βήμα μετράει πρέπει να το κάνω σωστά ώστε να συμφωνήσει. Βγάζω επιτέλους την ζακέτα μου. Έχω βάλει μια αρκετά προκλητική μπλούζα και αυτή μέσα στο σχέδιο. Εκείνος όμως ακόμα τα μάτια του στην ταινία. Κάτι πρέπει να κάνω.

"Τι νέα?" Λέω, awkward.

"Τι?" Λέει ξαφνιασμένος, δεν τον αδικώ, δεν κάνω εγώ τέτοιες ερώτησης από το πουθενά.

"Τι νέα λέω" επαναλαμβάνω την πρόταση μου και επιτέλους κοιτάει αλλά όχι εκεί που θέλω, γαμωτ. Πρέπει να γίνω σαν την Sia για να με παρατηρήσει δηλαδή?

"Βαρετά, α τα αγόρια θέλουν να κάνουν πάρτι εδώ το Σάββατο με ρώτησε ο Noah αν έρθεις" επεξεργάζομαι τα λόγια του για λίγο, δηλαδή δεν τον ενοχλεί που είμαι τόσο κοντά με τον φίλο του?

"Θα έρθω" απαντάω. Δεν θα καταφέρω τίποτα έτσι όπως πάει. Συνεχίζει να βλέπει την ταινία ανενόχλητος. Ίσως πρέπει να πάρω εγώ ένα LSD για να πάρω το θάρρος να ξεκινήσω κάτι. Είναι κακή ιδέα αλλά είμαι απελπισμένη.

"Πάω λίγο στο μπάνιο" λέω και δεν περνώ απάντηση πίσω, σιγά την ταινία κιόλας. Μπαίνω μέσα στο μπάνιο και κοιτάω τον εαυτό μου στον καθρέπτη. Βγάζω την γλώσσα μου έξω και βάζω το χάπι πάνω στην γλώσσα μου να λιώσει ετσι όπως μου αρέσει. Μια ανακούφιση διαπερνά το σώμα μου, είχα τόσο καιρό να πάρω χάπι είναι σαν να βρίσκω τον εαυτό μου πάλι. Φτιάχνω λίγο το μαλλί μου και το στήθος μου και βγαίνω έξω. Τώρα θα δεις Lucas.

Κάθομαι στον καναπέ και έρχομαι κοντά του. Ξαπλώνω το κεφάλι μου στον ώμο του.

"Είσαι κουρασμένη θες να σε πάω σπίτι?" Λέει και Θεέ μου γιατί ειναι τόσο δύσκολο να τον κάνω να με πλησιάσει?

"Όχι" απαντάω μονολεκτικά. Με κοιτάει ξαφνιασμένος και επιτέλους τουλάχιστον με παρατηρεί, μάλλον παρατήρησε και το στήθος μου γιατί αμέσως κοίταξε άβολα την τηλεόραση. Το σχέδιο λειτουργεί. Βολεύομαι λίγο καλύτερα στην θέση μου και φροντίζω οι ανάσες μου να είναι αργές και να χτυπούν τον λαιμό του. Το σώμα του είναι τόσο ακίνητο σαν να στήλη άλατος. Τι έγινε Lucas? Φυσάω λίγο στον λαιμό του και αμέσως τινάζεται.

"Χαλάρωσε" λέω κοντά στο αυτί του με αισθησιακή φωνή, δεν ξέρω τι με έχει πιάσει ή τι μαγικά μου έχει κάνει το χάπι αλλά πιάνει. Αφήνω ένα γρήγορο φιλί στον λαιμό του και ξανά ξαπλώνω το κεφάλι μου στον ώμο του, έχει ανατριχιάσει τόσο πολύ. Είναι τόσο αδύναμος μπροστά σε αυτά που του κάνω. Τα λεπτά περνάνε αλλά δεν τον είδα να κάνει κάποιο βήμα ακόμα. Πάλι εγώ θα τα κάνω όλα. Σηκώνω το κεφάλι μου από τον ώμο του και κάθομαι κανονικά στον καναπέ. Με κοιτάει ξαφνιασμένος που σηκώθηκα. Πλησιάζω το πρόσωπο του και ακουμπάω το χέρι μου στο μάγουλο του και το χαϊδέψω. Δεν θα τον φιλήσω όμως, όχι ακόμα.

"Δεν μπορώ Melanie" λέει και γυρνάει το πρόσωπο του.

"Μπορείς απλά πρέπει να χαλαρώσεις" λέω και ξανά φέρνω το πρόσωπο του να με κοιτάει.

"Δεν μπορώ να χαλαρώσω" βγάζω από την τσέπη μου το χάπι και του το δείχνω, ή τώρα ή ποτέ.

"Πάρε το και θα πούμε αύριο ότι αυτό έφταιγε για ότι έγινε" με κοιτάει για λίγο σκεπτικός αλλά τελικά το πέρνει από το χέρι μου και το καταπίνει, τον κοιτάω ξαφνιασμένη αλλά περισσότερο χαρούμενη που πέτυχα τον σκοπό μου χωρίς να μαλώσουμε ξανά, δεν ήταν καν τόσο δύσκολο τελικά. Εκείνος χωρίς να αφήσει να περάσουν μερικά λεπτά ενώνει να χείλι μας σαν να έχουν περάσει αιώνες από την τελευταία φορά. Τα χέρια του με φέρνουν ακόμα πιο κοντά του και αμέσως μετά τα κατεβάζει στα οπίσθια μου. Με μια γρήγορα κίνηση μου βγάζει την μπλούζα και βγάζει την δικιά του. Με ξαπλώνει πίσω και ανεβαίνει πάνω μου, αφήνει υγρά φιλία στο στήθος μου και κατεβαίνει προς το τζιν μου. Οι ανάσες μου γίνονται κοφτές μόνο στην σκέψη τι θα κάνει εκεί κάτω. Βγάζει πολύ εύκολα το τζιν με το εσώρουχο μου και κατεβαίνει στην περιοχή μου. Ο τρόπος που κάθε κίνηση με την γλώσσα του με ανατριχιάζει και με κάνει να τελειώνω τόσο γρήγορα. Ξανά ανεβαίνει πάνω μου για να συνεχίσει το φιλί μας και βγάζει ένα προφυλακτικό από την τσέπη του. Δεν θα ρωτήσω γιατί πάλι κουβαλάει μαζί του προφυλακτικό. Κατεβάζει το τζιν του και μπαίνει μέσα μου σαν να ανυπομονούσε να το κάνει καιρό αυτό. Δεν θέλω να τελειώσει ποτέ αυτή η βραδιά.