Does Love Even Exist?

7

Η δυνατή μουσική, η έντονη μυρωδιά του τσιγάρου και το αλκοόλ. Μου έλειψαν τα πάρτι. Ο Lucas με αφήνει να βρει την παρέα του. Δεν με ενοχλεί, μπορώ να περνάω καλά και μόνη μου. Ειδικά όταν έχω τόσο ποτό γύρω μου.

Πλησιάζω τον πάγκο με τα ποτά και γεμίζω το ποτήρι μου τεκίλα. Είμαι τρελή για σκέτη τεκίλα. Φέρνω το ποτήρι κοντά στα χείλι μου και γεύομαι την πικρή και υπέροχη γεύση της.

"Melanie?" Γυρνάω το σώμα μου και συναντιέμαι με τον Kai. Έχει πιει και δεν φαίνεται πολύ στα καλά του. Τον προσπερνάω ενοχλημένη, εκείνος όμως ακολουθεί σαν σκυλάκι.

"Τι θες Kai?" Λέω και σταυρώνω τα χέρια μου για να καταλάβει ότι δεν χαίρομαι που τον βλέπω μπροστά μου. Το θράσος να μου μιλάει μετά από αυτό που μου έκανε.

Εκείνος με κοιτάει παγωμένος στην θέση του σαν να ξυπνάει από την επιρροή του αλκοόλ. Γυρνάω την πλάτη μου σε εκείνον και φεύγω αλλά ξέρω ότι δεν θα με αφήσει τόσο απλά ήσυχη. Που άραγε είναι ο Lucas? Μου αρέσει που επέμενε να έρθω στο πάρτι και τώρα είμαι εδώ μόνη. Τον πιάνω με την άκρη του ματιού να μιλάει με την Sia. Πάλι με αυτήν?

"Δεν νομίζω να σας ενοχλώ" λέω όσο μπαίνω ανάμεσα τους για να βάλω υποτίθεται κιάλι τεκίλα. Έτσι όπως το πάω σήμερα δεν με βλέπω καλά. Εκείνοι με κοιτάνε κάπως ενοχλημένοι και συνεχίζουν την συζήτηση τους λίγο πιο πέρα. Σοβαρά τώρα? Τι ήθελα και ήρθα.

Αδειάζω το ποτήρι μου και βάζω κιάλι. Όσο περισσότερο πεινώ τόσο περισσότερο δεν νιώθω το σώμα μου και περνώ περισσότερη αυτοπεποίθηση. Ξεκινάω να χορεύω και να πεινώ περισσότερο. Αυτό δεν θα τελειώσει καλά..

Τα χέρια κάποιου αγνώστου τυλίγονται γύρω από την μέση μου. Είμαι τόσο τυφλά που πραγματικά δεν με νοιάζει ποιος χορεύει πίσω μου. Τα χέρια του με φέρνουν πιο κοντά του και συγκεκριμένα ακριβώς πάνω από την περιοχή του. Συνεχίζω να χορεύω πάνω του όσο οι ανάσες του γίνονται κοφτές.

"Μην σταματάς μωρό μου" κάπου την ξέρω αυτήν την φωνή, αλλά είμαι πολύ συγκεντρωμένη στον χορό για να ασχοληθώ.

Τα χέρια του αγνώστου ξεκολλάνε απότομα από πάνω μου. Γυρνάω να δω τι απόγινε και συναντιέμαι με τον Kai να φτιάχνει μουτρωμένος την μπλούζα του.

"Είσαι τρελή γιατί τριβόσουν έτσι πάνω του?" Μου φωνάζει ο Lucas όσο με τραβάει από το χέρι έξω.

"Τι σε νοιάζει τι κάνω πια" του λέω και τραβάω το χέρι μου. Σταματάει απότομα και με κοιτάει νευριασμένος. Τι τον έπιασε ξαφνικά?

"πραγματικά δεν με νοιάζει τι κανείς αλλά μην σε ξανά δω γύρω από τον Kai" μάλλον έχει δίκιο, έπρεπε να γυρίσω αμέσως όταν άκουσα την φωνή του.

"Συγνώμη" λέω χαμηλόφωνα και κοιτάω το πάτωμα στεναχωρημένη. Εκείνος αναστενάζει απαγοητευμένος και με πλησιάζει.

"Εγώ συγνώμη που σου φώναξα, απλά δεν θέλω να σε ξανά δω να κλαις για αυτόν" με βάζει στην αγκαλιά του και μου χαϊδεύει το κεφάλι.

Μπορεί να έχει δίκιο τελικά, ο έρωτας δεν υπάρχει, υπάρχει απλά αυτή η διασκέδαση μεταξύ δυο ατόμων. Όπως μου απόδειξε πριν λίγο ο Kai, δεν ένιωσε ποτέ για μένα, με είχε για να τον ικανοποιώ και εγώ σαν μικρό κοριτσάκι πίστεψα στον έρωτα. Ζούσα σε ένα παραμύθι, δεν ήμουν ερωτευμένη, απλά είχα ανάγκη την παρέα κάποιου. Είχε τόσο δίκιο ο Lucas, για ακόμα μια φορά..

Ασυνείδητα έχω ξεκινήσει να κλαίω, σίγουρα το αλκοόλ ευθύνεται για αυτό, αλλά και οι σκέψεις μου. Κοιτάω τον κόσμο γύρω μου, είμαι πάλι μόνη μου. Ο Lucas για ακόμα μια φορά με άφησε μόνη σε αυτό το πάρτι. Τι όμορφα που κυλάει η βραδιά.

Βγάζω τα τακούνια μου και τα κρατάω στα χέρια μου, ώρα να γυρίσω σπίτι..