Does Love Even Exist?

15

Στηρίζω το σώμα μου στον τοίχο δίπλα από την καγκελόπορτα του σχολείου. Ήρθα σήμερα νωρίς για να προλάβω να του μιλήσω. Δεν ξέρω αν το σχολείο είναι το κατάλληλο μέρος αλλά πιέζομαι υπερβολικά πολύ.

Τον αναγνωρίζω από μακριά που πλησιάζει, μαζί του η Sia.😑

"Θέλω να μιλήσουμε" λέω χαμηλόφωνα για να μην ακούσει η Sia όταν περνάει μπροστά μου για να μπει στο σχολείο. Δεν κοιτάει καν προς το μέρος μου και μπαίνει μέσα αγνοώντας με. Τόσο βαριά το πήρε?

Το κουδούνι χτυπάει για μέσα. Βαριεστημένα μπαίνω μέσα στην τάξη και κάθομαι στο θρανίο μου. Βγάζω το βιβλίο της έκθεσης και παρακολουθώ την καθηγήτρια που σήμερα έχει φέρει πολλές φωτοτυπίες μαζί της. Λες να γράφουμε κανένα απροειδοποίητο τεστ?

"Λοιπόν παιδιά, θα κάνουμε ένα πρότζεκτ αυτήν την εβδομάδα, θα χωριστείτε σε ομάδες των δυο, οι κάθε ομάδα θα έχει το δικό της θέμα και θα γράψετε ένα άρθρο για αυτό, έχω εδώ γραμμένες τις ομάδες" βγάζει μια φωτοτυπία λογικά με τις ομάδες και ξεκινάει να διαβάζει τα ονόματα.

"Και Melanie με Kai" λέει η καθηγήτρια, ακουμπάει περιφανή τις φωτοτυπίες στο θρανίο της και φτιάχνει τα γυαλιά της. ΑΚΟΥΣΑ ΚΑΛΑ? ΕΓΩ? ΜΕ

ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΙ???????

"ΤΙ?" Ακούγεται η Emily από το μπροστά θρανίο. Ξεκινάει ένας τσακωμός ανάμεσα σε εκείνη και την καθηγήτρια αλλά δεν αλλάζει τίποτα την γνώμη της, ακόμα και η σπαστική τσιριχτή φωνή της Emily. Κοιτάω τον Kai που με κοιτάει ήδη. Ποσό βαριέμαι να ξανά ασχοληθώ μαζί του.

[...]

Τελευταία ώρα και το κουδούνι χτυπάει για έξω. Ποσό χαίρομαι που θα επιστρέψω επιτέλους σπίτι. Για πρώτη φορά ανυπομονώ τόσο πολύ να γυρίσω. Βάζω την τσάντα στους ώμους μου και βγαίνω έξω. Ο Lucas με την παρέα του λίγο πιο δίπλα μου αλλά αποφεύγει να με κοιτάξει.

"Χευ Melanie" ο Kai με πλησιάζει και ξεκινάει να περπατάει δίπλα μου.

"Ναι?" Λέω χωρίς να έχω ξεκολλήσει τα μάτια μου από τον Lucas, πολύ κοντά του δεν είναι η Sia?

"Να ξεκινήσουμε σήμερα την εργασία για να τελειώνουμε γρήγορα?" Κουνάω θετικά το κεφάλι μου και συνεχίζω να κοιτάω τον Lucas, το ποπ κορν μου λείπει.

"Σήμερα στις 6 σπίτι μου είναι καλά?" Κουνάω πάλι το κεφάλι μου θετικά και παρατηρώ τον Lucas που επιτέλους με κοιτάει, το πρόσωπο του σκληραίνει και κοιτάει αμέσως άλλου.

Ο Kai φεύγει και με αφήνει μόνη να περπατάω. Ποιος ξέρει τι θα περάσω μαζί του πάλι σήμερα? Πλέον νιώθω ότι τον έχω ξεπεράσει. Δεν είναι ότι ένιωθα κάτι, ο έρωτας δεν υπάρχει εξάλλου, ήταν όλα στην φαντασία μου.