Melez Prenses-3:Rüya Alemi

❄ Dylan'ın Kabusu 🔥

Selamlar herkese nasılsınız bakalım? Ben iyiyim teşekkür ederim.Umarım sizlerde iyisinizdir.Bugün söyleyeceğim bir duyuru var

Bu duyuru öyle kitap ile alakalı değil.Bu duyuru artık 2022 yılına girmiş olmamızın duyurusudur

Biraz geç oldu biliyorum ama Hepinizin yeni yılını kutlarım! Umarım hepiniz sağlıklı,mutlu ve huzurlu bir yıl geçirirsiniz

Sizleri seviyorum ve hepinizin bu Yeni yılını kutluyorum

Hadi çok uzatmadan yeni bölümümüze geçelim.İyi okumalar sizleri seviyorum😚😚😚❤❤❤

Chionie'nin ağızından;

Bunu der demez herkes kendine bir çeki düzen verdi,Dylan kolunu omuzuma attı ve alnıma tatlı bir öpücük kondurdu

"İşimiz bitti mi Prenses?"

"Bitti bebeğim,Ancak bununla birlikte yeni bir işimiz başlıyor"

"Şu saçma kabus olayından bahsediyorsun değil mi?"

Kafamı olumlu anlamda salladım.Bu sefer Dylan bana sarıldı.Kafamı onun göğüsüne gömerken o ise başını,başımın üzerine yaslamıştı

"İyi,Sonunda şu olaya el atma vakti geldi artık"

"Evet,hepimiz umarım bu olaydan sonra rahat uyuruz"

Demiştim ancak içimde hâlâ tedirginlik söz konusuydu.Bu görev diğerleri gibi olmayacaktı

Gerçek değildi,Hayaldi ancak benim alışık olmadığım birşey olduğundan korkuyordum

Kartaara hemen arkamda belirdi

"İsterseniz girişe yine ben sizi götüreyim..."

Derek tedirgin bir kahkaha attı ve Lysbeth'i kendine doğru çekerek konuşmaya başladı

"Teşekkürler amigo,Ama biz oraya kendimiz yürüsek iyi olur cidden seni fazla yormak istemeyiz"

Kartaara,ona sadece ruhsuz bir biçimde bakıyordu ama Derek'in o hızlı şeyden bayağı hoşlanmadığını anlamıştı.Bunu anlamanız için ruh olmanıza gerek yoktu

"Buradan orası biraz uzakta olacak,yorulacaksınız...Bu sefer daha nazik olacağım"

Kartaara üzerimize çöktüğünde Derek'in çaresiz bir biçimde konuştuğunu duydum.Sanki bir tartışmayı kaybetmiş ve bu durumu kabullenmiş gibiydi

"Oh dios mío"

Derken yine aynı şekilde hız treni hızı ile geldiğimiz İstasyonun birkaç metre ilerisine gittik.Çok fazla açıklamada gerek yok çünkü Kukui Tapınağı'na giderken ki hızla nasıl gittiysek aynı biçimde İstasyona geri dönmüştük

Kartaara bizi bıraktıktan sonra bir süreliğine hepimizi kontrol etti ve birşey demeden aynı hızla uzaklaştı

Derek'ten bir yutkunma ve bir titreme geldi

"Ruh olduğu için mi bilmem ama cidden beni garip hissetirdi"

"Ruhla mı besleniyorsun?"dedi Dylan sanki yeni uyanmış gibi bir sesle

Derek,Lysbeth'den ayrıldı ve ellerini iki yana açtı

"Compañero,ikimizde bir çeşit İblisiz elbette Ruhla besleniyorum"

Dylan başını olumlu anlamda salladı

"O zaman normaldir.O Wisp'in yaydığı enerji...İçimdeki İblisi delirtecek kadar güçlüydü.İyi ki buraya gelmeden önce birkaç Ruh yemiştim yoksa...Hiç iyi şeyler olmayacaktı"dedi Dylan.Son cümlesinde sesinin tonu düşmüştü ve neredeyse bir fısıltı gibi çıkmıştı