Yeni Hayat (mafya) #Wattsy2017

Umut

Yazar agzından...
Eylül yine karanlık bir odaya hapsedilmişti.. Suçu dayak yiyen çocukları savunmak.. Yine dayak yemişti ve o karanlık odaya atmışlardı onu. Eylül korkardı karanlıktan hatta çok korkardı... O yüzden buraya kattıklarında hep aglardı. Ama alışmıştı artık. 3 yıldır ailesi yoktu. Ve eylül hep hırçın asiydi kötülere karşı tabi. Ona iyi olanlara saygıda kusur etmezdi. Sadece kötüleri sevmezdi...

Evet 3 yıldır o canından çok sevdiği ailesi yoktu. Eylül hatırlamıyordu hiç bir şey... Ufacıktı zaten hatırladığı kadarından ne olacak kızcağızın... Trafik kazası demişlerdi ailesinin ölümüne... Eylül hep öyle bildi..

Sadece annesinin avukat olduğunu hatırlıyordu... Ailesi hakkında başka hiç bir bilgisi yoktu.

Karanlık odada farelerle arkadaş olmuştu eylül... Evet arkadaş olmuşlardı.. Derdini onlara anlatıyordu hep.. Onlarda anlıyormuş gibilerdi.. Ama hayvandı sonuçta ne yapabilirlerdi....

Eylül gitmek istiyordu buradan artık... Yorulmuştu.. Nefret ediyordu buradan.. Kimdi bunlar!!! O kadar öksüz ve yetim çoçuga nasıl vururlardı... Vuruyorlardıda hepde gözlerini kırpmadan.. Bir yerlerini kanatana kadar.....

Hıçkırıyordu artık eylül kapıya koştu.... Lütfen açın kapıyı.. Nefes alamıyorum. Dedi. Ama acan olmadı.. Lütfen. Dedi nefesi kesilirken. Yere düştü eylül... Ve tam o sırada kapı açıldı.... Işık girince rahatlamaya çalıştı eylül fakat yinede olmadı... Nefesi daralıyordu..

***
Eylülden devam

En son karanlığı hatırlıyorum. Sadece karanlık... Gözlerimi açmaya çalıştım... Ama ışık vardı hemde fazlasıyla... Elimi gözüme siper ettim.. Ve açmaya çalıştım... Uyandığımda.. Beni o karanlık odaya kilitleyen kadın vardı... Yine iyisin haa.. Seni bir aile evlatlık almak istemiş.. Kurtuldun bizden... Ailede zenginmiş. İyi yere kapak attık sürtük deyip kahkaha attı... Onlardan iğreniyordum... Defol git! Ve sürtük sensin diye bagırdım.. Kahakaha atarak çıktı odadan..." Sürtükmüş. Sensin sürtük... Allahım sabır ver bana lütfen yarabbim..."

Yine aglamaya başladım ve uyumuşum.....