Beni tanıyormuydu..?? Kimdi bu kadın!! Kimsin sen. beni tanıyormuydun. Benim ne halde olduğumu bilip gelmedin mi beni almaya. Neden buradasın kimsin.! Diye bagırdım.. Şşş yanlış anladın beni. Be-ben tanımıyorum seni. Sadece öncede buraya gelmiştik. Ve ben yine seni evlatlık almak istemiştim fakat olmamıştı. Ama yemin ederim dövdüklerini bilmiyordum eylül. Dedi ve sarıldı.. Hata yapmıştım. Neden bu kadar bagırmıştımki. Benim kadar terbiyesizi yoktur.! Kadın hem bana yarsım edicekti. Hemde azar yemişti benden. Oof akılsız eylül. Bana sarılmayı bırakıp. Gülümsedi. Gözlerimde kurumuş olan yaşı sildi ve hade birtanem gidelim. Samet abin merak etmiştir dedi. Çıktık ve gittik samet abinin yanına müdür beyle birlikte konuşuyordu. Müdür bey beni görünce canım kızım gidiyorsun demek gel sarılim dedi. Yapmacık bir gülümsemeyle karşılık verip yok saolun almim dedim. Ve müdür beyden uzaklaştım. Müdür beyin "çoçuk işte" dediğini duydum. Ardından hasret abla ve samet abide geldi. Artık kurtuluyordum evet gercekten kurruluyordum. Peki hiç tanımadığım bu aileyle nasıl bir hayatım olacaktı. Kimdi bunlar.
Çoçuk Esirgeme kurumundan çıktıktan sonra bir sürü adamın burada olduğunu gördüm. Ve açıkcası ürktüm çünkü hepsi ayı gibiydi maşallah.... Hasrwt abla gil hareket edince heralde otobüsle felan gideriz diye düşündüm takiiiii önümüzde bir mersedes durana kadar. Yoksa cidden... Yok canım buna binmicektik degilmi yok canıım yok... Hade canım bincekmisin artık diye bir ses duydum sagıma, soluma baktım başkasına söylüyorlardır diye ama yok kimse yok b-ben miii dedim sonunda ve hasret abla evet dedi içten bir gülümseme ile... Bende şaşkın bir şekilde bindim arabaya... Gerçekten hayat tuhaftı.. Hemde çok... Bir hafta önce o cehennemden. Kurtulup, mersedesle gideceksin deseler rüyamda bile göremem derdim. Ama şuan öyleydi....
Hasret abla bana okuyorsun degil mi birtanem dedi. Evet dedim. Gülümseyerek. Lise 3.sınıfım dedim. Gülümsedi... Ve siiiz dedim. Hasret abla biz? Dedi soru sorar bir şekilde. Siz ne işle meşğulsunuz yanı. Kimsiniz neci siniz?? Dedim... Hasret abla korkmuşmuydu. Yüzünden sadece o anlaşılıyordu. Peki neden korkmuştu??? Evet kimsiniz dedim. Samet abi işi üstlendi. gülümsedi. Normal insanlarız canım işte dedi. Siiiz normal insanlarsınız. Normalseniz: bu arabaya nasıl bindiniz. Ve en önemlisi niye en az 2 araba önde, 3 araba arkamızda var. Dedim. Yol bu olması doğal değil mi? Diye sordu samet abi. Hiç inandırıcı degilsiniz! Lütfen ya kim olduğunuzu söyleyin yada beni geri götürün! Ve unutmayın yalancılık kötü bir şey!!! Dedim sinirlenmiştim birden bire neden peki. Sebebi yalandı. En nefret ettiğim şey YALAN.. Niye yalan söylerki insan... Yüzlerine baktım. Hasret abla korkmuş ve dolu dolu gözlerle bize bakıyordu. Samet abi ise konuşmak istiyordu fakat konuşamıyordu sanki. En sonunda samet abi biiiz....
***
Eveeeet bakalım ne olacak :-*
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yeni Hayat (mafya) #Wattsy2017
General FictionEylülün ailesi yoktu artık yanında... Kırgındı, bitkindi üzgündü.... Yetiştirme yurduna gittiği günü hatırladı EYLÜL... nasılda umutluydu... Nerden bilebilirdi kızcağız, yemek yerine dayak yiyeceğini.... Daha 14 yaşındaydı üstelik... Birilerini...