Eylül abla ben artık hep yanınızda kalacağım değil mi dedi küçük deniz.. Evet bir tanem dedim... Deniz uzun uzun suratıma baktıı ama bir şartla kalırım dedi. Şaşırmıştım. Deniz böyle bir çoçuk degildi acaba ne istiyordu..
Benim annem sen olacaksııın... dedi sevinçle ne diyecegimi bilemedim. Ben.. Ben mi dedim Eveeeeeeeet diye sarıldı boynuma. Ben nasıl olacaktım anlaşmıştık samet abi gille ve onlar alacaktı denizi evlatlık olarak.. Ama hayatım benim evli olamam lazım.. dedim. Sende evlen o zaman dedi. Bayan çok bilmiş kimle evleneceğimide söylede tam olsun dedim tabiki de söylicem dedi.
Odadan çıktı ve odaya ateş ile birlikte geldi işteee babamı getirdim anne dedi. Ateşe mahcup bir şekilde baktım ama ateş hiçte öyle durmuyordu...
_________
En sonunda deniz bizi ikna etti daha doğrusu beni ve işin garip tarafı bu habere herkes çok sevinmişti.
Rüya gibi bir düğünüm oldu. O anki heyecan o anki mutluluk emin olun tarifi imkansız ama çok güzel bir duygu idi.. Benim hiç kimsem olmamasına ragmen tıklım tıklımdı salon ateş her fırsatta sen benim ailemsin ömür törpüm diyordu. En son söylediği zaman megersem denizde yanımızdaymış ve öhö öhö dedi. Siz benim ailemsiniz dedi...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yeni Hayat (mafya) #Wattsy2017
General FictionEylülün ailesi yoktu artık yanında... Kırgındı, bitkindi üzgündü.... Yetiştirme yurduna gittiği günü hatırladı EYLÜL... nasılda umutluydu... Nerden bilebilirdi kızcağız, yemek yerine dayak yiyeceğini.... Daha 14 yaşındaydı üstelik... Birilerini...