Çok korkmuştuk.. Ben sakinleşmeye çalışırken adının ekin olduğunu öğrendiğim kız bşrini arıyordu sanırım. Bende bir şeylerin eksik olduğunu hissediyordum ama ne..?
Ekin ile birbirimize dönüp : utku dedik ve utkuyu aramaya başladık... Ama yoktu.. Hocaların yanına gittik. Ho-hocam u-utku yok dedik.
Ahmet hoca nasıl yok diye aniden bağırınca ikimizde korkup ağlamaya başladık. Ekin bi-bilmiyoruz hocam. Yok, yok işte.. Dedi ve ağlaması şiddetlendi. Aniden kapıya dönüp ben gidiyorum dedi. Tam o sırada...
Bir adet ATEŞ ve UTKU çıktı kapıdan... Ateş'i gördüğümemi şaşırım yoksa baygın bir şekilde yatan utkuyamı bilemedim.
Ekin utkuyu öyle görünce :u-utku dedi. Ve gözünden bir damla yaş aktı.neydi bunların arasındaki bağ... Ekin sadece ağlıyordu. Hiç konuşamamıştı.ateşinde bayıldığını görünce kaskatı kesilmiştim.
Müdür bey zaten ambulansı aramıştı. Ateş ve utkuyu ambulansa bindirmeye başlamışlardı. Ben donmuştum hiç bir şey yapamıyordum. Ekin benim öyle durduğumu görünce Eylül dedi.konuşamıyordum. Eylül deyip sarsmaya başladı beni. A-ateş diye bildim ve ekinin tokadıyla aglamaya başladım. Oda bana sarılıp agladı, agladık...
Bizi ambulansa bindirmemişlerdi. İki hoca binmişti bizimkilerin yanına. Bizide hemen başka bir hoca arabayla hastaneye bırakmıştı. Utku ve ateşe oksijen vermişlerdi. Ne zaman uyanacakları belli degildi.
____________
Hala kapıda bekliyorum. Hasret ablayı, samet abiyi, hatta utkunun ailesini ve diğer dumandan zehirlenen çoçukların yakınlarını aramışlardı..
Daha kimse uyanmamıştı.. Eylül.. Deyip sarıldı hasret abla ne zaman gelmişlerdi.. Hiç haberim yoktu. Ama ağladığımı hasret ablanın gözlerine bakınca fark ettim. H-has-ret abla ateş dedim fısıltı şeklinde. Şşş geçicek dedi..
Bir bağırış sesi gelince kafamı hasret ablanın omzundan kaldırdım ama hiç bir şey anlamadım. Seeen.. Sen nasıl kızsında hala oğlumun çevresinde olursun. Akıllanmadın mı sen hıı!!! Diye bağırıyordu bir adam hemde ekine.. Lü-lütfen.. Sadece iyi olup olmadığını bilim dedi. Ama o adam defol git burdan diye bagırdı ekine ve kolundan tutup yere attı.
Ama bu kadarı fazlaydı. Siz kim oluyorsunuz diye bağırdım. Hasret abla kolumdan tutuyordu. Sen karışma küçük hanım diye bağırdı bana. Hemen ekinin yanına gittim ve kalk hadi canım dedim. Bırak o kızı diye tekrar bağırdı o adam. Siz kimsiniz ya kim. Görmüyormusunuz kızın halini! Diye gürledim. Adam üstüme üstüme gelmeye başladı. Ben olduğum yerde duruyordum. Elini kaldırdı tam vuruyorduki samet abi elinden tuttu ve sakın ha, sakın!!! aklından bile geçirme mehmet dedi ve tam o sırada hemşire odadan çıktı. Uyandılar dedi. Hepimiz kapıya döndük.
Hasret abla ve bir kadın aynı anda görebilir miyiz? diye sorunca içeriye daldık. Ikisi de normal duruyordu ama halsizlerdi sanki.
Ateşe nasılsın diye soramayacağım için... Nasılsın utku dedim. İ - iyiyim dedi. Tebessüm ettim bana eliyle gel işareti yaptı. Yanına gittim ve fısıltı şeklinde o burda mı dedi.
Tabiyaaaa ekini unutmuştuk biz. Hemen geliyorum dedim ve kapıya doğru yürüdüm. Odadan çıktığımda ekin yere çökmüş dizlerini kendine çekmiş ve başınıda ellerinin arasına almıştı. Benim geldiğimi fark etmedi sanırım.
Ekin dedim. Bana baktı ve hemen ayağa kalktı. O-o iyimi eylül dedi. Kolundan tuttum ve odaya doğru çektim. Başını yere egdi ve eylül lü-lütfen dedi kısık sesiyle. Kapıyı açtım ve sert bir şekilde çarptım.
Utku o an bizim tarafa baktı. Ve gözleri doldu. Elini ekine doğru uzatıp gel dedi fısıldar bir şekilde. Ekin utkuya bakıp iyi misin? Diye sordu. Yanına gidemiyordu. Sebebinin o adam olduğu ortadaydı.
Utkuya baktığımda gözlerinin dolduğunu gördüm. Ekinde ona bakıp aglıyordu. Utku ayaga kalkmaya çalıştı. Babası olduğunu öğrendiğim adam onu engellemek için atak yapmıştıki SAKIN! Diye bağırdı utku. annesi utkunun koluna girip ekinin yanına getirdi ve utku kollarını ekine doladı. Sanki uzun bir süredir, yıllardır görüşmemiş gibiydiler. İkiside hıçkırarak aglıyordu ve birbirlerine kenetlenmişlerdi...
Benimde agladığımı uzun bir iç çekmemle anladım. Tam osırada hasret abla bana sarılıp sevgisiz biri daha var dedi fısıltı şeklinde....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yeni Hayat (mafya) #Wattsy2017
Ficción GeneralEylülün ailesi yoktu artık yanında... Kırgındı, bitkindi üzgündü.... Yetiştirme yurduna gittiği günü hatırladı EYLÜL... nasılda umutluydu... Nerden bilebilirdi kızcağız, yemek yerine dayak yiyeceğini.... Daha 14 yaşındaydı üstelik... Birilerini...