Ne olduğunu anlamaya ihtiyacım vardı. Hemen eylül'ün yanına koştum ama oda içeriye doğru Deniz diye koştu. Ne oluyordu burda.
İçeriye doğru baktığımda ufak bir kızın yüzü kan içindeydi. Eylül o kıza sarılmıştı ve odada bir kadın daha vardı, elinde bir sopa vardı.
Bu nasıl bir insanlıktı. Beş yaşında bir kız çoçugu sopayla dövülecek kadar ağır ne yapmış olabilirdi. Bu vicdansızlık nerden geliyordu. Kendime eylülün hıçkırığı ve yakarışlarıyla geldim. Hemen ambulansı aradım ve adresi verdim.
Kadına doğru yürüdüm, ben yürüdükçe o korkup kaçıyordu. Kadının dibine kadar girdim ve Buna nasıl cesaret edersin! diye bagırdım. Kadına elimi kaldırdım ve tam vuruyordumkii a-ateeeeeeeeeş na-nabzıı.. Denizin nabzı... Ateş bir şey yap yardım et dedi eylül arkamdan. Hemen yanına gittim eylülün ve denizin nabzına baktım atıyordu ama çok ağır bir şekilde... Hemen kucağıma aldım ve çıkışa koştum tam arabaya doğru gidiyordumki ambulans geldi ve durdu.
Denizi kucağımdan aldılar ve nasıl olsu bu beyefendi dediler kınar bir bakış altında. Darp kıza vurmuşlar dedim. Durumu kritik... Tam o sırada eylülün sesini duydum a-ateeeeş ve eylül bayıldı. Eylülü kucagıma aldım ve ambulansı takıp ettim. Hastaneye geldiğimizde sedye istedim eylüle mi denizemi gitsem arada kalmıştım. Eylül önce uyanacağı için eylülün doktoruyla konuşup ona bakması için tembih ettim ve denizin doktorunun yanına gittim.
Denizi sorduğumda siz kimi oluyorsunuz? diye sorduklarında akrabasıyım abisi gibiyim nasıl deniz dedim bir çırpıda ameliyata alındı beyefendi iç kanaması var bir gelişme olursa size haber verecekler. dedi. Ne yapacağımı bilmiyordum. Kafamı yerden kaldırdığımda samet abimi, hasret ablayı, babamı ve annemi gördüm. Hasret abla gelip yanıma oturdu ve nasılsın canım diye sordu abla şevkatiyle annemde diğer tarafıma oturup zor biliyorum oğlum ama birlikte atlatacağız. Atlatacaksınız güzel kızım nerde benim dedi. Anneme bakıp gülümsedim her zaman güç veriyordu bana. Uyutuyorlar, iyi korkmayın dedim hasret ablamada bakıp gülümsedim.
_________
Eylül uyanmıştı artık aglamaktan yorgun düşüyordu. Hiç ayakta duramıyordu artık. Aklıma o manzara geldikçe sinirleniyordum. O kadın beş yaşındaki çocuğa sopayla nasıl vuruyordu.! Nasıl vurabiliyordu. Ne yapmış olabilirdi kızcağız.!
Artık sıkılmıştım o kız çocuğunun şimdi gülerek oyun oynaması lazımdı. Ameliyat hanede olması değil. Bunu ödiceklerdi misliyle ödiceklerdi.
________
Dört saat tam tamına dört saattir içerideydi o ufak kız ne giren vardı ne çıkan.yeter artık bir kişinin çıkmadı lazımdı. Eylül tekrar ağlamaya başlamıştı fakat artık sessiz aglıyordu.
Ameliyathanenin kapısı açılınca deniz varolun ailesi. dedi hepimiz birden kalktık ve eylül titreyen sesi ile ben ablasıyım dedi.
İyi haber vermek isterdim fakat dueumu çok kritik... demesine kalmadan eylül kollarıma bayıldı. Kucağıma alıp abime döndüm ve en doktorlar, en iyi malzeme, en iyi ne gerekiyorsa getiriyorsun buraya samet eroğlu! dedim ve eylülü bir odaya götürdüm.
Doktor muayene ettikten sonra çıktı gitti ve eylülün yanına oturup düşündüm. Bu küçük kız çoçuğu kim, ailesi kim, geçmişte nasıl biriydi, neleri severdi, ilk ne söyledi, annesi, babası kim, kim bu kız çoçuğu!
Kim? Kim olduğu önemli mi benim için? Neden bu kız bu kadar umrumda! Deniz 'e ne olacak? Daha yrni tanıdığım insanlar için neden bu kadar üzülüyorum.? Benim şimdi kızlarla olmam lazım o bar senin bu bar benim gezmem lazımdı.
Peki istiyor muyum? Asla! Eylülün yatağının baş ucuna geldim ve oturdum. Eylülü saatlerce izleye bilirdim... Ve izledimde...
________
Saat gecenin ikisi ve telefonum titredi arayana baktığımda samet abim arıyordu.. Eylüle baktım bir melek gibi hala uyuyordu. Rahatsız olmaması için dışarıya çıktım hemen ve ameliyathanenin önüne geldim..
Samet abimi görünce abi dedim bir gelişme mi var?? dedim. Yok dedi. Sadece sizi merak ettik, eylül iyi mi?? Dedi. Uyutuyorlar bizim içinde, onun için de en iyisi o dedim. Samet abi haklısın koçum, hıı bu arada doktorların en iyisi geldi ve ne gerekiyorsa gelöeye devam ediyor. dedi ve ekledi o küçük kız çocuğu burdan gülerek çıkacak dedi. Inşallah der gibi baktım abime ve inşallah çıkar abi.. dedim.
___________
Samet eroğlundan devam
Ateşin bir sıkıntısı vardı belli ağzından laf alsam yükü hafiflerdi belki bakalım neymiş derdi. Gel dışarıya çıkalım biraz koçum dedim. Bana uzun uzun bakıp tamam dedi.
Dışarıya çıktık derin bir nefes aldı ne vardı bu oğlanı sıkan ve dayanamadım. Neyin var ateş dedim. Gözlerimin içine içine bakıp güldü. Ve sağ gözünden bir damla yaş aktı. Benim kardeşim ateş. Yere düştüğünde, bileği kırıldıgında... Hiç bir şekilde ağlamayan ateş... Beni bu şoktanıkaran ateşin sözleri oldu.
Biz büyüdük degil mi abi? El bebek gül bebek büyüdük. Sinek ıssırsa annem mikrop kapacak diye hastaneye götürmak istiyordu. (gülümseme) hatırlıyor musun? dedi. Bu konuşma nereye varacaktı? Güldüm ve hatırlamam mı aslanım. Babam zor zapt etmişti. Gülerler bize hanım demişti. dedim. O anlar aklımıza gelince kahkaha attık. Ateş bir den ciddileşip ama bugün abii utandım kendimden biliyor musun? dedi ve bana baktı uzun uzun. Ağlıyordu evet ateş şuan tamamen ağlıyordu. Paramız var, ne kadar pis yolla kazansakta tomarla paramız var abi. O paraya lanet ettim buğün abi. Ben beş yaşında napıyordum abi.?? babamın aldığı oyuncakları beyenmiyordum değil mi?? hep ağlıyordum. O çoçuk buğün tek oyuncak bebeği ile fazladan oyun oynadı diye, dayak yedi!! Hemde sopayla abi!! Nerde bunda adalet!! Yere çöktü ateş ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı....
Evet ATEŞ EROĞLU aglıyordu. Hemde hıçkıra hıçkıra..!!!__________
Hasret'in anlatımı...
Ateş ve samet aşşağıya ineceği için beni eylülün yanına yolladılar.. Eylül canım kızım öyle saf uyuyorduki..neydi bu kızın başına gelenler ne yapmıştı bu kız, ne günahı vardı..
Bir saattir buradaydım ve canım sıkılmıştı. Düşünmekten yorulmuştum. hava almak için cama doğru yürüdüm... Tam camı açıyordumki eylülün çığlığı hastane koridorunu inletti.
O... O ufak vu-vurmaaaaaa yapma. Tamam oynamicak artık. Ba-bana vur. Y-yapmaaaa. Hemen eylülün yanına koştum. Sarstım fakat uyanmadı. Bı-bıraaaaaaaak, y-yapmaaaa her defasında daha çok acı çekiyordu. Bende onun haline dayanamayıp ağlamaya başladım.
Eylüle sert bir tokat attım.ve o an uyanıp d-deniiiiiz dedi....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yeni Hayat (mafya) #Wattsy2017
General FictionEylülün ailesi yoktu artık yanında... Kırgındı, bitkindi üzgündü.... Yetiştirme yurduna gittiği günü hatırladı EYLÜL... nasılda umutluydu... Nerden bilebilirdi kızcağız, yemek yerine dayak yiyeceğini.... Daha 14 yaşındaydı üstelik... Birilerini...