Donmuştum... Ne yapacağımı bilmiyordum. Hemen kendimi toparlayıp karşısına geçtim. Kimdi bu çoçuk... İnş bir yerim açılmamıştır diye dua ediyordum rabbime... Çocuk karşıma geçip pişkin pişkin sırıtınca artık sinir ve utancın verdiği kızarıklığım morarmaya doğru yol alıyordu...
Adının ne olduğunu bilmediğim çoçuk beni baştan aşşagı süzünce defol git diye bağırdım.. Kahkaha attı ve bana yaklaştı. Ben uzaklaşmıcaktım. İnadımdan bahsetmişmiydim. Bahsetmediysem bilin keçi benim yanımda halt etmiş.
Tam gelip dibimde durdu. Hııım çilek duş jeli iyi seçim... Çok seviyorsun sanırım küçük hanım dedi. Yüzünde çok itici bir gülümseme vardı. Sanane ve çık odamdan dedim. Bana öyle bir baktıki yer yarışsın içine girmek istemiştim bir an. Vücüdün çok güzel bu arada dedi. Yine ve elini belime koydu. Donmuştum. Nasıl bir çoçuk bu nasıl cesaret eder buna...! Uzaklaşmaya çalıştım fakat yok olmadı. Öyle sıkıyorduki ölecem sandım. Dişlerimi sıkıyordum sinirden. Bırak beni dedim. Ama yok hala piç piç sırıtınca günah benden gitti dedim ve tokat attım... Bana sinirle bakıyordu. Korkmuştum açıkcası ama belli etmicektim.. Hala odadan çıkmayınca yeteeeeeeer. Çık odamdan diye bagırdım ve tam o sırada samet abi :ATEEEEEEEEEŞ! Dedi sinirli bir şekilde.. Ateşmiş peh çok kuul aman..! Beni bırakmadan önce yaklaştı. Yaklaştı ve nefesi dudağıma çarpıyordu.. Böyle kurtulduğunu sanıyorsan... Yanılıyorsun küçük hanım dedi. Ve çok sinirlenmiştim. Onu hemen ittirip defol dedim. Bana gülerek peki dedi ve çıktı...
Ben niye nefes nefese kalmıştım... Allahım yaa aklıma mukayyet ol derken kapım açıldı. Ve hasret abla:bitanem dedi ve sustu.. Sonra tekrar gülümseyerek bu kadar sinirli olduğuna göre kesin ATEŞLE tanıştın dedi. Ben daha çok sinirlenince... Tamam sakin prenses... Yemeğe hadi dedi ve aşşağı indi... Allahım sabır ya...!!!
Yatağın üzerindeki kıyafetlere baktım.. Beyazdı ve açıktı. Ben boyle giyinirsem yine hasret abla üzülür o yüzden elbisenin altına Külotlu Çorabı giydim ama elbiseyle tamamen zıt renklerdi... Fazla zamanım yoktu napim yemek için beni bekliyorlardı....
Aşşsğı indiğimde ilk hasret abla bana bakıp direk ben rahat olman için o elbiseyi tek seçmiştim dedi. Ben ise hiç düşünmeden üşüdüm dedim. Ve gülümseyerek yardıma ihtiyacın var mı hasret abla dedim. Bana bakıp yok güzelim dedi.
Masaya kafamı çevirdiğimde ateş midir nedir. Onun bana küçümseyici bakışlarıyla karşılaştım... Hemen kafamı hasret ablaya çevirip beraber masaya doğru yürüdük...
Yemek yemeye başladığımızdan beli kafamı tabagımda kaldırmıyorum bilin bakalım nedeeen.. Aferim çok zekisiniz. Karşımda ateş oturuyor.. Ooof. ALLAHIM ya.. Ateş.. Eylüül ekmek sepetini uzatır mısın? Dedi gülerek. Kafamı kaldırdım ve tabii demeyi unutmadım. Emek aldı ve ben yine tabağıma döndüm derken.. Eylüüül tuzu uzatır mısın? Dedi. Tabii dedim dişimin arasından. Tuzu en alttan tutuyordum eli bana degmesin diye çünkü elektrik çarpıyor gibi oluyordu o bana degince.. Ama tabiki tam elimi elleyip tuzu aldı hatta almadı bir süre bekledi. Ben ayagına tekme atınca aldı...
Hasret abla :size afiyet olsun gençler yukarda sametle azıcık işimiz vardı.. Hemen döneriz dedi. Ve masadan kalktılar. Ateş bunu fırsat bilip hemen bana dönüp konuşmaya başladı...
O güzel fiziğini berbat bir şekilde giyinip benden saklıyor musun yoksa dedi gülerek. Sadece hayır dedim. Ve yine konuşmaya başladı.. Aaa doğru sen berden bileceksin giyinmeyikii dedi. Kafamı kaldırıp ne diyorsun der gibi baktım. Bana bakıp sırıtarak... Sen diyorum. Eylül ailen yok. Hiçsin. Kimsinki sen insan içine çıkamayan bir kız. Ufak bir kız çocuğu bencil... İnsan içine çıkmadığın için giyinmeyi bilmeyen bir insan! Annendemi senin gibiydi bak merak ettim dedi. Ve benim gözlerim dolmuştu sus diyebildim çünkü konuşsam aglardım.. Aaa bide aglıcakmısın bu çok ezici dedi artık fazla sınırlenmiştim. Karşısına geçip elbiseyi yırtar bir şekilde üstümden çıkardım. Çorabıda öyle ve baaak gör.! Bak. Bu morluklar o yetimhanedeki sürtüklerin işi bak. Bunları hasret abla görse yine üzülürdü dedim. Ve kafasını yere egmiş olan ateşin başını kaldırıp. Sen bencilsin! Uçkuruna sahip olamayan bir p*ç. Ama ben düşünüyorum kendimden çok çevremdeki insanları. Dedim ve odama koşarak çıktım......
Odama çıktım ve yataga girdim hıçkırarak aglamaya başladım... Bir saat sonunda iç çamasırlarımla olduğumu fark edip. Kalktım baş uçumdaki pijama takımını giydim. Ve yataga girip tekrar aglamaya başladım... Ağlamaktan bitkin düşüp saate baktım 3 civarıydı... Kapımın açıldığını duydum kim olduğunu bilmiyordum... Uyuma rolu yapmak en iyisiydi...
Baş ucuma gelip oturdu ve saçımla oynadı.. Ve alnımı öptü... Bu koku....
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yeni Hayat (mafya) #Wattsy2017
General FictionEylülün ailesi yoktu artık yanında... Kırgındı, bitkindi üzgündü.... Yetiştirme yurduna gittiği günü hatırladı EYLÜL... nasılda umutluydu... Nerden bilebilirdi kızcağız, yemek yerine dayak yiyeceğini.... Daha 14 yaşındaydı üstelik... Birilerini...