Ateş Eroğlu.....

6.2K 346 18
                                    

Biliyorum ateş.. Dedi. Neyi biliyordu bu kadın. Yoksa.. Dedim. eylül parmaklarını dudağımın üstüne koyup onun geleceği parlak olacak değilmi ateş. Sesi git gide kısılıyordu... O.. O.. Yani... Umut benim gibi olmicak değilmi? Karanlığa alışarak yaşamicak değilmi... Ateş o benim gibi karanlık olmicak değilmi...! Dedi ve aglamaya başladı... Hıçkırıyordu artık...

Hemen sarılıp şşşş... Sen karanlık değilsin eylül... SEN KARANLIĞIN İÇİNDE IŞILDAYAN O BEYAZ IŞIKSIN... eylül kafasını kaldırmıştı... Dolu dolu gözleriyle bana bakıyordu...masum masum bakıp, burnunu çekiyordu... Bir anda sarıldım çok fazla sıkmıştım... Kucağımda yok oluyordu KADINIM..

****

Eylülün agzından

Evet, artık umut yoktu. Dün gelip bizden almışlardı... Ama bizde hemen pes etmemiştik, olmazdı öyle. Umutun kalacağı yurdu araştırdık. umutla ilgilenecek olan, Umutun cevresinde olan insanları hepsini araştırmıştık.. ..

Herşey, herkes çok iyiydi. Buna sevinmeliydim. Ama ben sevinemiyordum. Alışmıştım ben umut a.. Koskoca birgün, koskaca bir gün yoktu.! Evde ağlayan, kahkaha atan kimse yoktu. Ben umutu özlemiştim amaaaa....! Ağlamicam yok aglamamalıyım....

***

Ateşin acil işi çıkmıştı ve gitmişti. Bu durumda beni evde yalnız bırakıyordu bi ne kadar sorumsuz bir çocuk bu böyle. Gerçi beni niye düşünsün ki...

Canım çok sıkılmıştı. Dışarıya çıksam etten duvarları gecemezdim...bende televizyonu açtım. çok susamıştım... Mutfağa gitmeye karar verdim. Su içip, bir bardak daha su doldurup televizyonun karşısına geçip aklımı dagıtmak istiyordum...

Karşımda gördüğüm kişilerle neye uğradığımı şaşırdım ve elimdeki su bardağı yere düştü tuzla buz oldu...

Karşımdaaa hasret abla ve samet abi duruyordu...! Hasret abla da beni aniden karşısında gördüğü için korkmuştu. Sonra birbirimize bakıp birden kahkahayı koyuvermiştik...

Hasret abla niye geleceğinizi haber vermediniz? Dedim. Yüzündeki gülümsemeyle bana dönüp süpriz yapmak istedik. Dedi.

Kocaman sarıldık birbirimize sebebini bilmiyorum ama huzur dolmuştu içim... Hasret ablanın benim kokumu içine çekdiğini hissettim... Anne gibi kokuyordu hasret abla. tam bir anneydi...

Birbirimizden ayrıldık. Samet abi tam karşımdaydı.. Çekiniyordum samet abiden, neden böyle olmuştu. Bilmiyorum.. Kafamı kaldırıp samet abiye bakmıştım... Gel bakim buraya dedi. Yüzünde çok tatlı bir gülümseme vardı.

Oda bana sıkı sıkı sarıldı... Bu kocaman bedende güven vardı.. Huzur vardı... Bütün iyi şeyler bu koca adamda vardı...

Iıı.. Şe..şey... Siz yorgunsunuzdur... Biraz dinlenin isterseniz... Dedim ve önlerinde eyilip buyrun efendim dedim.. Teşekkürler küçük hanım dedi hasret abla. sesinde eglenir bir ton vardı.

***
akşam yemeği için toplanmıştık fakat ateş hala ortalıkta yoktu... Neredeydi bu çoçuk...hadi herkes masaya dedi hasret abla. Masaya oturduk fakat benim canım hiç bir şey istemiyordu. Neredeydi bu çoçuk... Eylül... Dedi samet abi. Ateş.. Dedi.. Otoriter bir şekilde. Ateş? Dedim soru sorar bir şekilde.. Ateş uzun bir süre eve gelmicek kızım dedi.. Elimdeki çatal masaya düştü... Kafamı kaldırıp önce hasret ablaya sonra samet abiye baktım... Hiç bir şey diyemiyordum. Sesim çıkmıyordu. Konuşacak gibi oluyordum fakat konuşamıyordum....

En sonunda sesimi bulup size afiyet olsun dedim ve masadan kalktım.... Odama çıkmak istiyordum... Burada ağlayamazdım..

Odama çıktığımda hıçkırarak ağlamaya başladım.. Kapıyı kilitledim ve kapının arkasına çöküp dizlerimi kendime çakip aglamamı şiddetlendirdim. Neden ağlıyordum bilmiyorum. Neden ateşin eve gelmemesi beni korkutmuştu. Kötü bir şeyi yoktu umarım. Neden sormamıştımki samet abiye ooof oof. Akılsız eylül.. Dedim ve olduğum yere uzandım.

Adımın söylenmesi ve kapının yumruklama sesi gelince aniden kalktım. Her yerim agrıyordu. Eylüüüül... Ablacım bak ses ver. Korkuyorum artık.. Başımı tuttum ağrıyordu. Bu ses hasret ablanın sesiydi. Eylül.! Kapıyı çabuk aç. Yoksa kıracağım... Bu sesde tabiki samet abinin sesiydi.. Kalkıp hemen kapıyı açtım...

Hasret abla bana gelip sarıldı. Sonrada sen gercekten bu kadar sorumsuz bir kızmısın eylül! Yarın saattir sana sesleniyorum. Korktum sana bir şey oldu diye. Dedi aglayarak odadan çıktı. Samet abi benim gözlerimin doldugunu görünce geldi sarıldı. Şşşş tamam bakim sakın ağlamaağlama. hasret ablan çok korktu sana bir şey oldu diye dedi. Bana gülümseyip odadan çıktı.

Oturmuş televizyon izliyorduk hasret abla bana hiç bakmıyordu. Ben onunla konuşmaya çalıştıkca o başka bir şeyle uğraşıyordu... Zoruma gidiyordu. Gözlerim dolu dolu hasret ablaya bakıyordum. Hasi size iyi geceler dedi. Bana sarılmış öpüyorken çikolata.. Çikolatayı çok sever hasret ablan dedi. Alnımı öpüp yukarıya doğru gitti...

Mutfağa gittim. Bir sepeti çikolata doldurup hasret ablanın karşısına geçtim. Affet beni dedim. Yavru köpek bakışlarımıda attım tabii... Bana hiç bakmadı bile... Oof samet abiii.. Hani çok seviyordu çikolatayı. Tamam sen yeme hasret abla ben yerim... Hıı bilmiş ol son çikolata bunlardı... Hasret abla bana yine bakmamıştı... Çikolatayı açıp tamam bakma amaa bak şunun kokusunaaa, bak şunun akışkanlığına, tadına.... Derken hasret abla tamam tamam sus... Biliyorum çok güzel.tamam gel buraya başımın belası... Dedi. Kahkaha atarak sarıldık birbirimize... Çikolata? Dedim. Gülerek çikolatamdan ıssırdı.

Sabah evde tektim. Hasret abla ve samet abi çıkmışlardı.benimde canım sıkılmıştı. Bari televizyonu açim... Ama mısırsız olmazkii dedim. Bir koşu mısırı doldurup odaya gittim ve koltuğa oturdum. Canım magazin izlemek istiyordu.

Kanalları değiştirip duruyordum sonunda magazin bulup bıraktım... Sinan akçil yeni klip çıkarmışmış alla alla neyse dinlerim bir ara...

Tam kanalı degiştiriyordumkii duydugum şeyle dondum.... Ateş EROĞLU.. Gecelere geri döndü...!
***

Eger hatalarım varsa özür dilerim. Bölüm geç geldiği için ayrı bir özür dilerim.. YORUMLARINIZ İÇİN KOCAMAN TEŞEKKÜR EDERİM... :-)

Yeni Hayat (mafya) #Wattsy2017Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin