"Өчигдөр чамд хайртай байсан, одоо ч гэсэн хайртай, үргэлж байдаг, үргэлж байх болно."
-- Элейн Дэвис
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
—————————————————————
"...there's nothing like us,
There's nothing like you and me"
"Together through the storm"
"there's nothing like us..."
Хэдий аядуу ч гэсэн Тэхёны уянгалаг хоолойгоор сэрсэн Жонгүг нүдээ нээн харвал, шөнийн Сөүлийг ажин чихэвч зүүн амандаа дуу аялах Тэхёныг олж харав.
Хааяахан салхилах салхинд үс нь хийсэх ба түүнийгээ ч тоолгүй бага зэрэг инээмсэглэн дуугаа үргэлжлүүлэн дуулах түүнийг харан Жонгүг, Тэхёныг эргүүлэн авсандаа 1000 дахь удаагаа баярлаад амжив.
"Хэзээ сэрсэн юм?"
"Даарахгүй байна уу?"
(Зэрэг хэлж бн гэж ойлгоорой :p)
Тэд хоёул бие бие лүүгээ харан инээлдэх ба Жонгүг түүний хамар дээр хөнгөхөн үнсэн холдоод "Чамайг дуугаа дуулж дуусаагүй байхад сэрсэн"
"Харин би даарахгүй байна"
Тэхён, Жонгүгийн бэлхүүсээр гараа оруулан тэврэнгээ хэлвэл Жонгүг түүний өмссөн цамцыг бага зэрэг доошлуулан ил гарсан гуяыг нь хаагаад "Миний юмыг хүн харчихвал яах болж байна мм?"
"Ийм өндөрт хэн ч харахгүй дээ"
"Үзэсгэлэнтэй байна уу? Шөнийн Сөүл хот?"
Жонгүг Тэхёны нуруунд цээжээ наан тэвэрсээр хэлчхээд хацар дээр нь үнсвэл Тэхён гүнзгий амьсгаа авсаар хариулав.
"Тийм ээ"
"Надад бол чи л үзэсгэлэнтэй байна"
