🍉Psikopat ||𝓣𝓮𝔁𝓽𝓲𝓷𝓰 ❦ Tamamlandı ❦

P/5.2

"Meriç, sen mi anlatmak istersin yoksa ben mi anlatayım?"

"Hangi konudan bahsediyorsun güzelim?"

"Hangi konudan bahsettiğimi bildiğini umuyorum... Sizi annemle konuşurken duydum."

Sertçe yutkunduğunu gördüm. Bana her şeyi anlatmaya mecburdu. En azından ben her şeyi öğrenmeye mecburdum.

"O konudan mi bahsediyorsun?"

"Evet, o konu."

Sınırlı gözüküyor olsam gerek ki Meriç bana korkmuş gözlerle bakıyordu.

"Senden bir açıklama bekliyorum Meriç, beni böyle bırakmazsın her şeyi açıklamanı istiyorum... En ince ayrıntısına kadar..."

"Bak öncelikle şunu söylemek istiyorum ki, seni her şeyden çok seviyorum. Hayatımda en sevdiğim şey sensin. Yemin ederim! Lütfen benim sana olan sevgime karşı inancın zedelenmesin. En son istediğim şey bile değil."

"Bana olan sevgini her şekilde görebiliyorum, bunu sende biliyorsun. Asıl istediğim cevap bu da değil."

"Tamam anlatıyorum ama lütfen kızma.."

Başımı olumlu anlamda salladım. Kesinlikle daha hızlı anlatması içindi. Çünkü böyle bir şeyi sakinlikle karşılamak yapıma uygun değildi.

"Seni nereden tanıdığımı merak ediyorsun kesinlikle. Aslında senle tanışmama sebep olan kişi annen."

"Annem seni nereden tanıyor peki?"

"Bende dram o konuya gelecektim."

"Bekliyorum."

"Annenin benim babamla bir ilişkisi var. Beni de oradan tanıyor."

"Ne?"

Ciddi olamaz... Gerçekten ciddi olamaz... Böyle bir şeyin imkanı yok! Annem evli...

"Ciddi olamazsın. Annem evli, biliyorsun.."

"Anlatacağım hepsini teker teker, sakin ol!"

Derin bir nefes alarak sözlerine devam etti. Ben ise onu pür dikkat dinliyordum.

"Yaklaşık 5 yıldır annen babamla ilişki yaşıyor. Bildiğim kadarıyla bu durumu baban da biliyor ve hiçbir şey demedi."

"Bak bu durum daha şaşırtıcı. Beni istemeyen adama bak sen. Karısının elin adamlarıyla olmasına nasil izin veriyor o halde?"

"Alina... Bunu söylemek çok zor olacak ama..."

"Ne soyleyeceksen söyle Meriç. Zaten olan olmuş."

"Annen kanser... Son birkaç haftası kaldı. Bu durumu 5 yıl önce, kardeşin doğduğu zaman fark etmişler ama pek de tedavisi olmayan bir hastalıkmış. Annen uzun süre hastanede yatmış. Son haftalarda zamanının azaldığını düşündüğü için seninle arasında olan her şeyi yoluna koymak istemiş. Bu nedenle de senin karşısına çıkmış. Benimle de o sıralarda görüşmüştü. Bana, seni koruyup kollamam gerektiğini söylemişti ve... Bunun karşılığında da bana yüklü bir miktarda para vereceğini söylemişti..."

Gözlerimin dolduğunu, burnumun yandığını hissediyordum. Bana bunu yapamazdı... Bu kadarı... İmkansız değil miydi?

"Biliyorum benden bunları duymak seni çok sarsıyor ama o zamanlar tek derdim paraydı. Babam zaten bana yeterince kötü davranıyordu. Doğru düzgün para da vermiyordu. Tek şansımı o olarak gördüm. Gerçekten ama gerçekten yaptiklarimdan çok pişmanım. Bunu haketmiyordun. Ama yaptım işte."