🍉Psikopat ||𝓣𝓮𝔁𝓽𝓲𝓷𝓰 ❦ Tamamlandı ❦

P/2.0

Psikopat:Günaydın

Alina|Çevrimiçi....

Alina:Gğnatdın(Günaydın)

Alina:Günsyfın(Günaydın)

Alina:Gğnaydun (Günaydın)

Alina:Aaayy! Günqydın işyw ya! (Günaydın işte ya!)

Psikopat:Bir gözün kapalı bir gözün açık yazıyorsun dimi?

Alina:Evwr (Evet)

Psikopat:Neyse sen bir ayıl sonra konuşuruz

Psikopat:Jdşerjrkcjrklösğaoedhdudmkj

Alina:Gğlmw ys! (Gülme ya)

Psikopat:JIDJRUDLDKEÇĞDJSNXHMXDKODKDHJ

Alina:Bwn fidşyprum(Ben gidiyorum)

Alina|Çevrimdışı....

Psikopatın salak salak konuşmasından çıkıp telefonu komidine bıraktım (!)

Kesinlikle bıraktım, başka ne olacak canım!!

Arkadaş telefonu komidine fırlattı. Yani daha başka ne olabilir dediği bu!

Hay bi sus anasını sattığımın iç sesi!

Bir susmayı beceremedin!

Salak oğlu salak!

İç sesime sövmeyi bırakıp odanın içine göz gezdirdim. Ada nereye gitmişti? Aman bana ne ya? Ani bir kararla, ayılmak için odanın içinde bulunan tuvalete ilerledim ve elimi yüzümü yıkadım. O arada acısını unuttuğum kolum kendini bana hatırlattı..

Yüzümü buruşturarak sol koluma baktım..

Dik bir şekilde geln çizik izi ve onun dikilme izleri...

Bu ize baktıkça hatırlayacağım şeyler hep kötü olacak...

Bu düşüncelerimi bir kenara bırakıp, kapıdan içeriye giren Adaya baktım.

"Neredeydin?"

"Kantine inmiştim. Kendim için meyve suyu falan aldım. Yani kahvaltı için. Sen nasıl oldun? Daha iyi misin?"

"Biraz daha iyi sayılırım. Ama yaşadıklarım aklımdan gitmedi bir türlü. Hatırladıkça içime bir sıkıntı giriyor."

"Seni anlamam pek mümkün olmasa da anlamaya çalışıyorum. Yani yaşadıkların elbette çok zordur, fakat zaman herşeyi ilacıdır. Biraz zaman geçince yaşadıklarına alışacağını düşünüyorum."

Sıkıntılı bir şekilde iç çektim. Belki de gerçekten geçecekti?

Belki de gerçekten alışacaktım yaşadıklarıma...

"Ee senin arkadaşın nasıl?"

Dedim konuyu değiştirmek için. O ise anlamaz bakışlarla bana bakıyordu...

"Arkadaş?"

"Hani arkadaşın için gelmiştin ya buraya..."

"Ha sen Melihi diyorsun. O iyi ya. Ben kantinden gelirken uğramıştım ona. Gayet iyi."

"Ne olmuştu sorabilir miyim? Yani niçin buraya gelmişti?"

Ada bir an duraksasa da sözlerine devam etti...

"Yani aslında o intihar etmeye çalışmıştı. Çalışmıştı,çünkü biz onu son anda kurtardık..."

"Geçmiş olsun o zaman..."

"Sağol.Neyse ben şimdi senin çıkış işlemlerini hallerdeyim sen de burada kal."

"Tamam."

Diyerek onu geçiştirdim ve yatağıma yayıldım. Buradan kurtulduğum için mutluyum ama bakalım eve gidince beni neler bekleyecekti?

♥BÖLÜM SONU ♥

🌙🌙

Bu bölüm kısa oldu ama ben artık bir bölüm kısa bir bölüm uzun şeklinde yapacağım...

Neyse siz bu bölümü beğendiniz mi? Bunu söyleyin bana jdodhekdpmejnldj

Ben şimdi gidiyorum ama siz de oylarınızı verin ve bu emeğimizin taçlandırın....

Sizleri çok seviyor ve öpüyorum💋💋💞💞

🌙🌙