P/5.5

48 5 9
                                    

Son 4 bölüm kaldı ne hissediyorsunuz?(。•́︿•̀。)

≠≠≠≠≠≠≠≠≠≠≠≠≠≠≠≠≠≠≠≠≠≠≠≠≠≠≠≠≠≠≠≠≠≠≠≠≠≠≠≠≠≠≠≠≠≠≠≠≠≠≠

Telefonuma gelen bildirimler ile birlikte gözyaşlarımı sildim. Koluma tuttuğum peçeteyi son kez bastırdıktan sonra yatağımın üzerindeki telefonumu elime aldım. Meriç mesaj atmıştı.

Kötü olduğumu hissetmiş miydi ne?

Titreyen ellerimi umursamadan mesaj yerine girdim. 2 tane mesaj atmıştı ama tam olarak ne dediğini anlayamamıştım. Tekrar okudum. Ne diyordu o öyle?

Meriç: Bana nwden bynu yaptin?

Meriç: Buny hskedecrk bir swy yapnadim

Bahsettiği şey... Yanlış birine atmasının imkanı yok gibi görünüyordu. O olayı....

Görmüş müydü? Hayır ya burada olmasının imkanı yoktu!

Ardarda mesajlar atmaya başladım.

Alina: Meriç

Alina: Ne diyiesun?

Alina: Sakın bana buradaydim deme

Alina: Bir seh söyler misun cevap ver

Alina: Lutfen

Birkaç dakika beklememe rağmen mesajlarıma cevap vermemişti. Bunun üzerine onu aramaya karar verdim.

Telefonu çalmıyordu. Kapalıydı galiba ama neden? Daha 5 dakika önce yazan bir insanın telefonu nasıl kapanabilir?

Belki şarjı bitmiştir veyatta telefonunu sana mesaj attıktan sonra kapatmıştır olamaz mı?

Olabilir ama... Gerçekten de burada mıydı? İnanamıyorum... Ona hemen açıklamam gerek durumu. Beni yanlış anlamasına izin vermeden bu durumu halletmeliyim...

Attığı mesajlardan çok belli değil mi? Zaten sana yeterince yanlış anlamış. Yanına gitmen lazım.

İyi de bu saatte nerede olabilir?

Eğer buraya gelmişse ve seni görmüşse ondan sonra büyük ihtimalle buradan gidecektir. Gitmeden yakalaman lazım.

Doğru söylüyorsun... Büyük ihtimalle şuan şehrin çıkışlarına yakın bir yerde olması lazım..

Aklıma gelen düşüncelerle beraber elime bir bez alarak kanayan koluma sardım. Şuanda Meriç acıyan kolumdan daha önemliydi...

Beni görmüşse ve eğer.. ona bir şey olmuşsa gerçekten kendimi asla affetmem...

Montumu giydim ve yanıma yedek bir bez, mendil ve telefonumu aldıktan sonra otelden çıktım. Taksi çağıracaktım.

Şehrin çıkışına doğru gideceğimizi söyledim taksiciye. Yaklaşık 15 dakika boyunca yolda gittik..

Yolların kenarlarına bakıyordum herhangi bir iz olabilir mi diye... Kısa süre sonra yolun sağ tarafında bariyerlerin ezildiğini hatta bazılarının parçalandığını gördüm. Aniden taksiciyi durdurdum. Parasını da verdikten sonra arabadan indim ve koşarak bariyerlerin olduğu tarafa gittim.

Aşağıda bir uçurum vardı ve uçurumun kenarında da araba vardı. Araba ters dönmüştü. Meriç olduğu düşüncesi bile beni ağlatmaya yetmişti... Tüm gücümü kullanarak bağırdım..

"HAYIRR! BENİ BIRAKMAZSIN!"

"MERİÇ!!"

Bir süreden sonra kendimi yere atmıştım artık yerde ağlıyordum. Ama çok geçmeden ayağa kalktım ve bariyerlerin kırık tarafından geçerek uçurumun kenarına gitmeye çalıştım.

🍉Psikopat ||𝓣𝓮𝔁𝓽𝓲𝓷𝓰  ❦ Tamamlandı ❦Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin