P/4.3

86 8 10
                                    

1 aydır yokum looğ! Kitabın okunma sayıları artıyo len! Mutlu olmuşkeğğğ!! Neyse hadi bölüme geçelimm <3

•|•|•|•|•|•|•|•|•|•|•|•|•|•|•|•|•|•|•|•|•|•|•|•|•|•|•|•|•|•|•|•|•|•|•|•|•|•|•|•|•|•

Sabah, güzellik uykumdan telefonun çalmasıyla uyandırıldım..

Şu telefonu neden hala sessize almadım ki?

Yine arayan kişi en sevdiğim bile olsa bunu göze alarak söve söve telefonu buldum.

Tabii o sırada yatakla kısa bir boğuşma yaşamış olabilirim...

Telefonun ekranına baktığımda bilinmeyen bir numaradan olduğunu gördüm..

Bu namıdeğer 'annem' di. Numarasını mesaj attığı için tanımıştım.

Kaydetmeye niyetim yok. Öyle birinin numarası benim telefonumda yer kaplayamaz :)

Göz devirerek telefonu açtım.

"Merhaba kızım.. Uyandırmadım ya inşallah.. "

"Uyandırdın!"

Biraz bekledim, ondan ses gelmeyince sert sesimle konuşmaya devam ettim.

"Niçin aradın?"

"B-ben şey... Bugün buluşacağız ya ben o yüzden saati yeri kararlaştıralım diye aradım.. "

"Bunu sabahın bu saatinde yapmana gerek var mıydı? Okuldan sonra çıkışta da konuşabilirdik?"

Gerçekten... Saat kaçtı ki ya?

Saate baktığımda gözlerim fal taşı gibi açılmıştı.. Saat sabahın daha altısı! Bu görüntü karşısında sinirlenmeyen cindir!

Gözlerimi öyle bir devirdim ki dışardan gören gözlerimi yerinden çıkartmaya çalıştığımı sanardı!

"Düşünemedim kızım özür dilerim ben kapatayım da sen yat güzel güzel"

Bundan sonra bok güzel yatarım gerizekalı!

Son sözlerini söyledikten sonra telefonu suratına kapattım. Neye uğradığını şaşırmıştır kesin. Aman çok da umrumda.

O sırada Ada'nın sesime uyanması tüm ciddiyetimi götürmüştü.

"Ne diyon kanka? Kimle konuşuyon? "

Öyle bi söylemişti ki bi anlık boşluğuma geldi kahkaha attım. Sesi çok komik çıkmıştı! Manyakk...

"Yok bişey kanka sen uyu"

"Ha iyi o zaman taam"

Dedi ve geri yattı. İki dakika sonra horlamaya başladı Manyak ne ara uyuduysa?

Sonra bende geri yatağıma girdim yorganımı da üstüme çektim uyudum..

Sonrası zaten belli, bir saat sonra kalktım yemek yedim üstümü giyindim ve telefonumu ve Ada'yı da alarak okula doğru yürümeye başladım..

Bugün için endişeliydim. Ozan pisliğinin yüzünü görmek bile benim için bir tramvaydı...

Zorla da olsa okula girdim. Tüm gözler benim üzerimdeydi... Tıpkı o günkü gibi....

İnsanların bana olan bakışlarını es geçtim ve hızla sınıfs doğru yürümeye başladım. Ada ise... Yazık kız hızıma yetişememiş koşturuyordu arkamdan...

🍉Psikopat ||𝓣𝓮𝔁𝓽𝓲𝓷𝓰  ❦ Tamamlandı ❦Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin