Bakugou x Reader (Bnha x Reader)

Mutfak

Beğenin lütfen 🔪

Yorum da atın

Mutfakta diğerleri ve bana yemek yaparken mutfağın kapısının açılma sesini duydum.

"Chiru, sen misin? Daha yemek olmadı."

"Chiru kim bilmiyorum."

Duyduğum sesle kaşlarımı çatarak başımı çevirdim. Limon kafa mutfak masasına yaslanmış bana bakıyordu.

"Ne işin var burada?"

"Mutfak ortak alan değil mi?"

"Sen ortak alana dahil misin?"

Buzdolabına ilerleyerek bir şişe su çıkardı ve içmeye başladı. "Başkanın dediğine göre evet."

İç çekerek geri önüme döndüm ve yemeğe devam ettim.

"Bana neden piçmişim gibi davranıyorsun?"

"Çünkü öylesin."

"Bir şey mi yaptım? Bir şey yaptığımı düşünmüyorum."

"İşin bile yokken gelip benim yakalamam gereken adamı yakaladın. Daha ne yapabilirsin?"

"Ben bir kahramanım. Kötüleri yakalamam gere-"

Başımı ona çevirdim, "Ben de özel harekattanım ve benim de kötüleri yakalamam gerek."

Dediğim şeye karşılık bir şey demedi, sadece bana baktı.

Geri önüme döndüm ve konuşmaya devam ettim.

"Sizde işler nasıl yürüyor bilmiyorum ama burada senin yakalamaya çalıştığın bir adamı gelir de alakası olmayan bir başkası yakalarsa seninle sadece dalga geçerler."

"Ne yani, seninle dalga mı geçiyorlar? Bu yüzden mi bana sinirlisin? Geçilen dalgaları dikkate almayacak kadar büyük duruyorsun."

"Geçilen dalgalar sikimde bile değil. Sorun zaten dalga değil, itibarım."

Ocağın altını kısarken ona döndüm ve belimi tezgaha yasladım.

"Burada kaç kadın polis gördün?"

Kaşlarını çattı, "Birkaç tane anca."

"Erkeklerle dolu olan ve kadın gücünü güç olarak görmeyen erkeklerin arasında bir kadın çavuş olarak yakalamam gereken adamı yakalayamadım."

Elimdeki yemek kaşığını ona doğrulttum, "Senin yüzünden! Herkes bir kahramana ihtiyacım olduğunu düşündü!"

"Diğerlerinin düşüncesi neden umurunda olsun ki-"

"Gerçekten asla anlamıyorsun."

İç çekerek tekrar önüme döndüm ve yemekle ilgilenmeye başladım. "Ve asla da anlamayacaksın."

"Anladım, senin yakalaman gereken adamı yakaladığım için bazıları seni güçsüz olarak görüyor. Ama ne yapabilirim? Ben bir kahramanım ve işimi yaptım. Ayrıca bu olay neredeyse 4-5 gün önce oldu, bana sik gibi davranmayı kes."

Kaşlarımı çatarak omuz üstünden ona baktım, "Sana sik gibi mi davranıyorum?"

"Evet!"

"Ne?" gülmeye başladım, "Bir şey yaptığım yok!"

"Ulan tesise adım attığım an bıraksalar ağzıma sıçacaktın! Ne saçmalıyorsun sen?"

Ocağı kapatıp tavayı da elime alarak ona döndüm.

"Emin ol ağzına sıçmak istesem yanımdaki kimse beni durduramazdı. Şimdi boş konuşmayı bırak."

"Emrin olur komiser-"

"Çavuş!"

İç çekerek oturduğu masadan kalktı, "Çok atarlısın."

"Ne oldu? Beğendiremedik herhalde kendimizi?"

Yan gözle bana baktı. "Evet. Beğendiremedin."

Sinirle gülerek ona ilerledim. "Bana bak. Beni delirtme."

"Yoksa ne olur?" resmen alay ederek konuşmuştu.

Elimdeki tavayı hafifçe havaya kaldırdım.

"Şu tava götüne girer." başımı eğdim, "Hiç şakam yok."

Kapının açılmasıyla ikimiz de kapıya döndük.

"Als, yemek oldu mu-"

Andie'nin gözü benden limon kafaya kaydı ve gözleri kısıldı.

Tekrar bana baktı, "Bir sorun mu var?"

Limon kafaya bir saniyeliğine bakarak tekrar ona döndüm, "Hayır."

Chirular'da Andie'nin arkasından mutfağa girdi.

"Kızım çok acıkmıştım! Bir tanesin sen!"

Hepsi masaya oturduğunda yan gözle limon kafaya baktılar. Tartıştığımızı anlamış gibi bana baksalar da bir şey demediler ve önlerine koyduğum yemeği yemeye başladılar.

Limon kafa ise birkaç saniye bize bakıp kapıdan çıkarak gitti.