BAYAT MAKARON | Miraculous

9. Bir Şans

Multi: Bunu bulduğuma inanamıyorum! Wonderbug ve Lady Noire'nin melun sarı gülü <3

"Tüm bu kelebekleri aşmış olmam gerekirdi ama hâlâ seni seviyorum."

Paramore, Still Into You

🌈

Kanımın akışından bile hızlı soluğumun kesilişinin getirdiği his büyüdü ve bir cihana dönüştü. İçime sığdıramadığım saklı bir evrene...

Dudaklarıma dokunan hissiyatın yakınlığı korkuttu beni. Gözlerim titreyerek kapandı. Elinin omzumdaki tutuşu bir uçurumdan yuvarlanmamak için parmaklarının yakaladığı son sığınak gibiydi. Ellerim havalandı, geri indi. Bir alev topu yutmuşcasına karnıma kadar bir duyguyla doldum. Soluğumun kesildiği nokta kalbimin uyarısının üzerine kemiklerimi sızlatıyordu. Kalbim kendime gelmemi söyler gibi göğsüme vururken parmakları ense köklerimdeki saçlara tutundu.

Ellerim kollarını sardığında ise üzerimdeki tutuşu hafifledi. Dudaklarımdaki dokunuşu ağırca benden ayrılırken aynı anda gözlerimi araladım. Saçlarıma tutunan eli kaydı, diğer omzumun üzerinde durdu. Gözlerini araladığında ilk gördüğü şey ona şokla bakan gözlerimdi.

Dudaklarımı yaladığımda o tatlı tat damaklarıma yayıldı. Aldığım kesik soluk bir kez daha ciğerimde sıkışırken Lady'nin bana yakınlığında anımsadığım yüz belirdi karşımda. Aynı his, aynı dokunuş, aynı yüz...

Ben Lady'de Marinette'i görüyordum.

Gözlerindeki yoğunluk beni yıkabilirdi. Dudaklarımı birbirine bastırıp sıkıca gözlerimi yumdum. Geri açtığımda karşımda yeniden partnerimi görmek içimde anlamdıramadığım duyguların kapılarını araladı.

Onun bu sefer sinirden değil, utançla kızarmış suratına bakarken saniyelerimin alıp götürdüğü düşünce niçin böyle hissettiğim olmuştu. Bu ilk değildi. Bu benim ilk yanılgım değildi. Neden Lady'nin suretinde Marinette'i gördüğümü anlamazken de aklıma düşen tek şey sadece Lady'nin tuhaf bir şekilde bana Marinette'i anımsatmasıydı.

"B-ben..." Dudaklarının hareketi üzerine nefes almayı unutmayarak soluklandım. Elleri üzerimden geri çekildi, parmaklarım ondan ayrıldı. Yeşil gözleri parladı gecenin alnında. "B-ben özür dilerim Wonderbug." Geriye doğru ayağını sürterek bir adım gitti. "Ben sadece saçmaladım. Ne yaptığımı bilmiyorum, özür dilerim." Hiç beklemediğim bir anda iki gözünden de akan yaş bende duvara toslamış etkisi bıraktı. Başını ağırca iki yana sallarken kısılmaya başlayan sesiyle konuşmaya çalıştı. "Seni rahatsız etmek istemedim, özür dilerim. Ne söylediğimi bi-bilmiyorum. Çok aptalım!" Elleriyle yüzünü örttü ve bana arkasını döndü.