BAYAT MAKARON | Miraculous

20. Gerçek

Multi: AY NOLUYO NOLUYO 🙈
Umarım Mari'nin kirazları yüzünden ihlal yemeyiz 🤡
Bence sansürlük bir görünümü yok ama...
Oriollie'e o duymasa, görmese bile buradan bu şaheser için övgüler gönderelim. <3

"Derinliklere düşüyorum, geri dönebilir miyim?
Beni yalnız bırakma."

Skillet, Falling Inside the Black

YN/ Bir ay dedim, bir hafta sonra yeni bölüm geldi. Bunu yorum yaparak kutlayabilir misiniz? Ve sayın hayalet okuyucu, zahmet olacak ama bir kademe atlayıver de oy sayımız yükselsin, ha?
İkinci bir ve: bu bölüm çok uzun, bir solukta okumaya çalışmayın. Multide gördüğünüze de gaza gelmeyin, belki Oriollie'e ithafen koydum, ne biliyonuz?
ಠ⁠‿⁠ಠ

Neyse boş yapmayayım, keyifli okumalaaaar! <3

🌈

Gökyüzünde kavurucu güneş ile bundan sevinç duyarak süzülerek uçan kuşlar vardı. Paris en hareketli günlerinden birindeydi ve günü mahveden bir şey varsa bir anda ortaya çıkan amokatizeydi. Wonderbug düşmanın his canavarı olduğunu doğruladığında gücümü onun üzerinde kullanmam için bana emir vermişti ama bir türlü ulaşamıyordum.

"Lanet olsun! Hadi artık!" diye bağıran hasar almış binayı kalkanıyla güçlükle ayakta tutmaya çalışan Carapace'ti. Nefes nefese bir kez daha doğruldum. Alnımdan süzülen kanın gözümün kenarından süzülüşünü hissettim.

"Ona dokunamıyorum ki!" dedim isyanla. Göğsüm hırsla doldu. His canavarının sahip olduğu güç yıkıcı etkiydi ve bu yüzden şehre çok fazla zarar vermişti. Kahramanlar düşman odaklı değil, çevredeki insanları kurtarmaya bakıyordu ve bu yapılması gereken şeydi ama sikik amokatizeyle ilgilenen bir tek bendim!

"Vesperia! Bana katılmayı düşünür müsün?" İletişim sağladığım kulaklık cızırtılı sesler çıkardı. Vesperia cevap verdi. "Geliyorum Lady Noire! B bloğunun tahliyesi bitti."

"İnsanlar kendileri uzaklaşamıyor mu?" diye bağırdım öfkeyle. "Burada gebermek üzereyim!" deyişimde his canavarı bir kez daha üzerime saldırıda bulundu. Geri karşılık vermek yerine savuşturdum. En azından artık çevreye zarar vermiyordu ama hedefinde bir tek ben olduğumdan iyi olmayan taraf bu sefer bendim!

Başımı etrafta dolaştırdım. Wonderbug neredeydi? O gidince her şey daha da karışmıştı. Geri döneceğini söyleyip defolmuştu. Ne zaman gelecekti?

"Lady Noire!" Carapace'in uyarıyla çıkan sesini duyduğum gibi önüme döndüm. Gözlerim sonuna kadar açıldı. Göz kapıp açıncaya kadar vücudumun yerle buluştuğunu acıyla hissettim. Asfalt içe gömüldü. Yüzümü buruşturdum. "Sikeyim, aghh!.. Cataclysm!" Güç sağ avcuma doldu ama kullanamadım. Kollarımdan tutmuş, beni resmen betona yapıştırmıştı. Başımdan akan kan akışının yoğunlaştığını hissediyordum.

Direndim. Kollarımı ondan kurtarmayı denedim ama o çok güçlüydü. Shadow Moth ne zaman amokatize gönderse her seferinde gücünün üstün olduğu bir his canavarını karşımıza çıkarıyordu.

Beni daha da bastırdığında boğulur gibi oldum. Ağzıma gelen dolu kanı boşaltırken kahramanların bağırışları kulaklarıma uğultularla doldu. Derin bir nefes aldım ve tuttum. Gücümü bacaklarıma verdim ve ayaklarımı onun dev gövdesine yaslamayı başardım. "Agghhhh! Bırak beni canavar bozuntusu!"