FİNAL

572 27 183
                                    

"Şimdiye dek olmak istediğim tek şey sana göre biri olmak."

The Vamps & Demi Lovato, Somebody To You

Bu finali, bana zamanında yazma dürtümü kaybettiğimde sözleriyle kalemime yeniden bağlanmamı sağlayan, dertleştiğim, birlikte sahip olduğumuz sorunlara çözümler aradığım; hatalara, yaşananlara farklı pencerelerden bakmama yardımcı olup hayatın aslında o kadar da kötü olmadığını hatırlatan, desteğini asla üzerimden esirgemeyip gerek konularda bana sahip çıkan, benim için Wattpad'in bana kazandırdığı bir inci gibi gördüğüm; hem okuyucum hem ablam hem de mektup arkadaşım olan sevgili Zehra'ya, onlyladynoir'a adıyorum.
Sen, bu kitaba devam etmemi sağlayan, hayallerimin yarım kalmasını önleyen çok özel birisin. Seni seviyorum.

🌈

Hayat bazen bizi şaşırtacak şekilde gelişebiliyor. Tıpkı 2022'in bu yazında yaşadığım her şey gibi...

İşler bazen aksayabilir, çıkmaza düşmüş gibi hissedebiliriz. Bazen sağlıklı düşünemez oluruz ve yanlış kararlara sürükleniriz. Belki de o kararlara doğrulara ulaşmak için sürüklenmek zorundadır insan. Bazen doğruyu bulmak için yanlışı öğrenmek ve bazen de yanlışları düzeltmek için doğrulardan feragat etmek gerekir.

Hayat beklenmediklerle dolu bir yolculuktur. Her zaman güzel şeyleri karşılamayacak, deneyimlemek istemediğimiz anılar hafızamıza karışacak. Ama yol devam ediyor ve hepsi duvara çakılan çiviye asılan bir tablo gibi oldukları yerde kalıyor. Bazen geriye döneceksin ve tablonun nasıl durduğuna bakacaksın. Tablo bazen eğri olacak, bazen tüm ışıklar onun üzerindeymişcesine görünecek, bazense dönüp baksan bile tabloyu göremeyeceksin.

Geçmişe takılıp kalmaksansa geçmişi olması gerektiği gibi hafızanda yaşamak gerekir. Önemli olan hayatında sonuna kadar sürecek bu beklenmedik gelişmelere açık olmaktır. İleri ve ileri... Geriye dönüp baksan bile her adımın yine kuzeye...

Kalemi parmaklarım arasında döndürürken artık günlüğümün kapağını kapatma zamanının geldiğini düşündüm. Uzun zamandır günlük yazmamıştım. Çok uzun zamandır. Öyle ki en son yazdığım günlüğün tarihi geçen seneye aitti.

"Prenseeees!" Adrien'ın yine bana seslendiğini duyduğumda günlüğü hızlıca kapatıp kitaplığıma rastgele yerleştirdim. Ayağa kalktığımda tam kapıya yürümek üzeredeydim ki Adrien kapının eşiğinde belirdi.

"Ramenleri bulamıyorum." dedi elinde tuttuğu kurabiyeden bir ısırık aldıktan sonra. Sanırım annemin iki gün önce getirdiği kurabiyelerdendi.

"Mikrodalganın altında kalan çekmecede..." dedim hafif bir gülümsemeyle. Kaşlarını kaldırdı ve topukları üzerinde döndü. Ağzının içinden homurdandığını duydum. "Baktım, yok ki..."

Adrien iş gezisinden dün gece dönmüştü. Geceyi benimle geçirdiği için benimle kalmıştı. Bu sabah da kahvaltı etmeden ortalıktan kaybolmuş, yeniden evime gelmiş ve deli gibi aç olduğunu söylemişti. Ona dışarıdan bir şeyler söyleyebileceğini söylemiştim ama istememişti. Şimdi de mutfakta bir başına uğraşıyordu.

Bugün düğün günüydü! Biricik Alya ve DJ Nino evleniyordu. Bir an önce hangi elbiseyi giyeceğime karar verip Alya'nın yanına gitmem gerekiyordu. Onun yanında olmak için çok heyecanlıydım! Üstelik minik Jolie'yle ilgileneceğime söz vermiştim. Onun altı aylık minicik bebeğine şu anda Alya'nın annesi bakıcılık yapıyor olmalıydı ama bebeği düğüne hazırlaması gereken kişi bendim. Ona o kadar güzel, kendi gibi minnacık elbise dikmiştim ki!..

BAYAT MAKARON | MiraculousHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin