BAYAT MAKARON | Miraculous

12. Kaybetme Korkusu

Multi: ♡ Adrinette

"Sen burada olmadığında ben yalnızca parçalanıyorum."

Paloma Faith, Only Love Can Hurt Like This

🌈

"Bu kremi üzerine yazılan koşullara uyarak kullanın lütfen."

"Tamam, teşekkürler."

"İyi günler dileriz!"

"Teşekkür ederim, size de!"

Eczaneden çıkarken kullanmam gereken krem kutusunu sırt çantama koyuyordum. Dikişlerim alınmıştı. Biraz zorladığım için hemşire birkaç gün daha dikişlerin kalması taraftarıydı ama ben daha fazla bununla günler geçiremezdim. İz kalmaması için reçeteme yazılan kremi düzenli olarak kullanırsam bu beladan tamamıyla kurtulmuş olacaktım.

Bana bulaşan o tefeciye ne oldu hâlâ tam olarak bilmiyordum. Luka'nın üstlendiğini ve takip ettiğini biliyordum ama bana söylemediği şeyler beni rahatsız ediyordu. Üstelik bu tamamen benim sorunumken bunu yapıyordu. Onu dün gece görmüştüm ve hatırladıkça geriliyordum. Kahraman kimliğime döndükten sonra galaya yeniden katılmam gerekiyor olsa bile gitmemiştim. Adrien'la bana geçmişi yaşatan konuşmamızdan sonra dolu zihnim galaya katılma durumu düşündürtmemişti bile.

Adrien'la daha fazla konuşabilirdim ki o zaten istekli duruyordu. Bana arkadaşım olabileceğini söyledikten sonra muhabettimiz daha sıcak bir hâle dönmüştü. Bana benim bildiğim birkaç anısını anlatırken sanki o anılarda yokmuşum gibi beklenti ve merakla dinlemiştim onu. Konuşmak için birine ihtiyaç olduğunu ve benimle zamanında karşılaştığını söylemesi içimde burukluk yaratsa da ona gülümsemiştim. Benimle konuşurken canlıydı ve ben onunla konuşmaya devam ettikçe Marinette tarafımı unutmuştum. Adrien'layken Lady Noire olmak iyi hissettirmişti. Onun yanından ayrılmam da devriyemin başlamasıyla gerçekleşmişti.

"Yeniden görüşmek üzere Lady Noire!" demişti, bunu düşünüyordum aslında. Onu canlı bir ifadeyle görmek beni hoşnut etmişti. Bu ifadeyi yaratmak ve yeniden görmek için onunla yeniden karşılaşmak istiyordum. Bunu bir ihtimal gerçekleştirebilirdim çünkü bugün 21 Haziran, onun doğum günüydü.

Lady Noire'nin Adrien'a hediyesi bir tebessüm.

"Aklından neler geçiyor? Çok fazla sessizsin Mari." Sürücü koltuğunda oturan Alix, arabayı kırmızı ışıkta durdurduğunda bakışlarını bana çevirdi. Başımı yasladığım yerden kaldırmadım. Bakışlarım bir baloncunun elinde tuttuğu rengarenk balonlardaydı.

"Dün onu gördün mü?" Kimden bahsettiği açıktı.

"Evet," Sesim çatlayınca boğazımı temizledim. "Ama yüzleşmedik."

Birkaç saniye geri cevap vermedi. "Yoksa bunu mu düşünüyordun? Onunla yüzleşmekten mi korkuyorsun?"

"Ondan korkmuyorum Alix. Onun varlığında artık kendime güvenmiyorum. O kadar ağırlaşıyor ki her şey tek yapmak istediğim uzaklaşmak oluyor ama ben bunu istemiyorum. Eski günleri istiyorum." diyerek aklımdan ne geçiyorsa söylemiş oldum. Tek bir nefes aldım, göğüskafesim yükseldi. "Ve ben bugün onu göreceğim."