'Uzak dur,' demişlerdi. 'Büyük siyah kurttan uzak dur. Eğer durmazsan, senin gibi küçük tilkileri bir anda yutar. Kulağından kuyruğuna kadar yer ve bir daha asla evine geri dönemezsin.'
alfa jungkook & omega tilki jimin
-
ao3 çevirisidir, yazardan i...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
“içinden çıkamadığım sorunlar hakkında konuşmayı sevmiyorum, ama çok yoruldum. bana acı çektirmek isteyen onca insanın kaybolduğu bir dünya olacak mı? bazen kaçıp saklansam da, sonucu biliyorum.”
—
Jimin sonunda bahsedilen çocuğu gördüğünde, yaraları tedavi edilmiş ve büyük kısmı temizlenmiş bir haldeydi.
Onu ilk bulduklarından daha iyi görünüyordu, ama Jimin şu anki halini gördüğünde bile dehşete kapılmış gibi hissetmişti. Vücudunun her bir ayrıntısı çürükler ve yaralarla kaplıydı. Bazı yerlerinde, hastalıklı ince vücudundan deri parçaları sökülmüş gibi görünüyordu.
Çocuk… ergenlik çağında olmalıydı, Jimin bunu kokusundan anlayabiliyordu. Ancak, bir kurda oranla vücudu inanılmaz derecede küçüktü, Jimin'in eski sürüsünde gördüğü tilkilerden bile daha küçüktü. Bu normal veya sağlıklı değildi, olamazdı. Açlıktan ölüyor olmalıydı.
"Kesinlikle yetersiz beslenmiş." Seokjin onu incelerken onayladı. "Birkaç kırık kemiği var ve kuyruk sokumunda iz var. Biri kurdunun kuyruğunu koparmış ya da okyanusta sürüklenirken olmuş olabilir. Her iki durumda da çok fazla kan kaybetmiş. Onu yeterince iyi beslemezsek, muhtemelen ölecek."
Tırnaklarını ısıran Jimin, destek aramak için Jungkook'a baktı. Alfa omegasının rahatsız olduğunu fark etmiş gibiydi, çünkü kollarını anında belinin etrafına sarmıştı ve saçlarını öpmüştü. Yaptığı her hareketle, Jimin'i sakinleştirmek için yaratılmış çiçekli bir koku yayıyordu. Aralarındaki bağ sıcak bir şekilde gümbürdüyordu.
"Başka yapabileceğimiz bir şey var mı?" Jungkook'un sorusu Seokjin'in iç çekişiyle karşılandı. Şifacı, baygın çocuğu bir battaniyeyle örtmeden ve arkasını dönmeden önce çaresizce başını salladı.
"Bu çocuk bir alfa, bu yüzden oldukça hızlı iyileşmesi gerekiyor. Bu onun tek kurtarıcı lütfu olabilir. Ama… umutlanmamalıyız. En kötüsüne hazırlıklı olalım."
En kötüsü.
Jimin her şeyin olduğundan daha kötü nasıl olabileceğini bilmiyordu, ama yine de kaderini kışkırtmaması gerektiğini deneyimlerinden öğrenmişti.
Bir durum ne kadar kötü görünürse görünsün, işler her zaman onun hayal bile edemediği şekillerde daha da kötüye gidebilirdi.
Buna rağmen burada oturup bekleyemezdi. Bir şeyler yapması gerekiyordu, umut olsa da olmasa durumu kontrol altına alması gerekiyordu. Neler olduğunu anlamadan ailesini ve bir çocuğunu kaybetmişti. Bu sefer bu kadar umursamaz olmayacaktı.
"Gguk." Jungkook'un ellerini tuttu, gözleri alfanın bakışlarını tararken hissettiği ezici duygular yüzünden altın rengine dönmüştü. "Biz- ah... ben- onunla ilgilenmek istiyorum. Onu kurtarmak istiyorum. Ya da yapamasam bile, yalnız kalmasın diye sonuna kadar yanında olmak istiyorum."
