'Uzak dur,' demişlerdi. 'Büyük siyah kurttan uzak dur. Eğer durmazsan, senin gibi küçük tilkileri bir anda yutar. Kulağından kuyruğuna kadar yer ve bir daha asla evine geri dönemezsin.'
alfa jungkook & omega tilki jimin
-
ao3 çevirisidir, yazardan i...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"biliyorum, üzgün ve yorgunsun, verecek hiçbir şeyin kalmadı. ama yaşayacak başka bir hayat bulacaksın."
-
Yağmur.
Sayısız su damlasının sesiyle uyanmak, Jimin'i her zaman tuhaf bir ruh haline sokmuştu.
Bir zamanlar bu ses kendisini sakinleştiriyordu, ama şimdi yalnızca onu rahatsız eden duyguları ve hiç bitmeyen bir boşluk hissini hatırlatıyordu.
Jungkook kendisini ve kız kardeşini ilk bulduğunda da böyle hissetmişti. O gün mağarada ilk uyandığında da yağmur yağıyordu.
Yıkıcı bir fırtınanın ardından yıkıcı bir sakinlik.
"Uyandın mı?"
Başını yana çevirdiğinde, sırtını duvara yaslamış ve kolları göğsünde çapraz şekilde yakınında oturan Jungkook'u görmüştü.
Çatık kaşları da yüzünü hâlâ terk etmemişti.
Mağaranın dışından gelen rüzgara karışan Taehyung ve Yoongi'nin konuşma seslerini duyuyordu Jimin.
Jungkook da duymuş olmalıydı ki başını sese çevirip öfkeyle dilini yanağına bastırmıştı.
"Göt herifler. Onlara hasta olduğunu söyledim ama hâlâ gürültü yapmaya devam ediyorlar."
Jimin tartışamayacak kadar yorgun hissediyordu, bu yüzden sadece başını olumsuzca sallayarak elini alnına koymadan önce yorgun bir şekilde göz kırpıştırmıştı.
Jungkook hasta olduğunu mu söylemişti?
Anlayamıyordu ama çok terliyordu ve görüşü arada bir bulanıklaşıyordu. Düşünceleri bile tuhaf bir şekilde yavaş ve halsiz görünüyordu.
"Ateşin var. Sınırlarını bilmezsen böyle olur."
Ah... o gerçekten zihin okuyucuydu.
Jimin eğer bu kadar bitkin hissetmeseydi, aralarında hiç değişmeyen şakayla söylenilen küçük azarlamaya gülerdi, ya da en azından gülümserdi.
Tutunacak tek şeyinin Jungkook'un bu şakayla söylediği şeyler olduğuna inanamıyordu ve bir yerde Jungkook'un onu böyle azarlamasını duymak canımı yakıyordu.
Alfa bir şey söylemek için ağzını açtığında, mağarada yankılanan ayak sesleriyle dikkati dağılmıştı. Saniyeler sonra kasvetli görünen Taehyung köşeyi dönmüştü, ama tilkinin gözlerini açtığını ve sağlıklı olduğunu görünce anında gözleri parlamıştı.
