'Uzak dur,' demişlerdi. 'Büyük siyah kurttan uzak dur. Eğer durmazsan, senin gibi küçük tilkileri bir anda yutar. Kulağından kuyruğuna kadar yer ve bir daha asla evine geri dönemezsin.'
alfa jungkook & omega tilki jimin
-
ao3 çevirisidir, yazardan i...
(medya mutlaka bakmanız gereken bir şarkı. hoş, bilmeyen yoktur ama bu şarkı bazı zamanlarda gerçekleri yüze vuruyor diye düşünüyorum. arada bakıp kendime gelirim ben, gözümü açıyor.)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
“hayatım kayıp gidiyormuş da, tek yapabildiğim izleyip ağlamakmış gibi hissediyorum.”
—
Jimin her şeyin korkunç bir rüya olduğu düşünüyordu. Nadiren ortaya çıkan ama gördüğünde de onu rahatsız eden, küçükken gördüğü kabuslardan biri.
Tıpkı şu anda olduğu gibi.
Olan buydu yine, değil mi? Şu anda yaşanılanlar gerçek değildi, bir rüya olmalıydı.
Rahatlamayla iç çekti ve etrafını saran sıcaklığın derinliklerine daldı, gözlerini açmayı reddederek burnunu yüzünü gıdıklayan kumaşa sürttü.
Burnuna kesinlikle ailesine ait olmayan fakat çok tanıdık bir koku gelmesini beklemiyordu. Zihnine kazınmış ve anında sersemlemiş hissetmesine neden olan koku, hızla uzandığı yerden kalkıp gözlerini kocaman açarak etrafını incelemesine neden olmuştu.
Görünüşe göre Jungkook'un evi olan, Jimin'in başka seçeneği olsa kimsenin yaşamak isteyeceğine inanmadığı o soğuk, rahatsız mağaralardan birindeydi. Etrafında da Jungkook'un koyduğunu düşündüğü kalın ayı postlarından battaniyeler vardı.
Jungkook da tilkiden bir kol boyu uzaklıkta, Jimin'in vücut ısısının yayıldığını hissedecek kadar yakın bir şekilde uyuyordu.
Burada tek başına onunla uyumuş olması düşüncesi titremesini sağlamıştı. İstemediği gerçekliklerden kaçmak istercesine zaten küçük olan alanda geriye doğru sürükledi kendisini ve bacaklarını göğsüne doğru çekerek yüzü dizlerine bastırdı.
Yaşayan ölü gibi küçülüp durdu bir köşede. Etraftaki kurtlar uykularından yavaşça uyanırken, hayatlarını sanki hiçbir şey olmamış gibi normal bir şekilde yaşıyorlardı.
Onlara göre aynen böyleydi. Hiçbir şey olmamıştı, hiçbir şey değişmemişti.
Jimin ailesini içinde yaşatmaya çalışırken, dünya her zaman olduğu gibi dönmeye devam ediyordu.
Geçen birkaç günde, Jungkook ava gitmeden önce arada omeganın yanına gelmiş ve diz çökerek her hangi bir şeye ihtiyacı olup olmadığını sormuştu, fakat hiçbir tepki alamamıştı.
Taehyung ise biraz daha ısrarcıydı. Yanına gelerek Jimin'in kolunu dürtmüş, ellerini tilkinin gözlerinin önünde sallayıp durmuş, bazen de sessizce tilkinin yanında oturarak duvara çakıl taşları atmıştı.
