ကိုႀကီးရင္ရိပ္တေရးအိပ္ ၂၄😴ဇတ္သိမ္း
အပိုင္း ~ ၂၄
သူအနမ္းကိုဆယ္ယူၿပီးခ်ိန္မွာေနာက္ကလိုက္လာ
တဲ့ေလွတစ္စီးကလည္းအနားေရာက္လာသည္။
" မိန္းကေလးကိုေတြ႕ၿပီလား..."
" ဟုတ္တယ္ မရီးကိုေတြ႕ၿပီ... ဖိုးစီကိုမေတြ႕ေသး
ဘူး..ေလွကေတာ့ျမဳပ္သြားၿပီထင္တယ္..."
" ဒါဆို မိန္းကေလးကိုေခၚၿပီးျပန္ၾက..ျပန္ၾက..
က်ဳပ္တို႔ေတာ့ဖိုးစီကိုဆက္႐ွာလိုက္အုံးမယ္...."
သူ႕ညီကေလွကိုမုန္တိုင္းလြတ္ရာသို႔ႏွင္ၿပီးသူတို႔ကို
ေခၚလာခဲ့သည္။အဓိကပင္လယ္ထဲမုန္တိုင္းကိုမေတြ႕စဖူးေတြ႕လိုက္ရလို႔အခုထိေၾကာက္လန္႔ေနဆဲ
ျဖစ္တဲ့အနမ္းကိုရင္ခြင္ထဲေထြးပိုက္ရင္းလိုက္လာခဲ့
သည္။
ကမ္းေပၚကေစာင့္ေနၾကသူမ်ား...
" ဟိုမွာ ဟိုမွာသူတို႔လာေနၿပီ..."
" အစ္မေလး...အစ္မေလးပါလာတယ္...."
သူ႕ခယ္ခေလးကေအာ္ဟစ္ၿပီးေလွဆီေျပးလာပါ
သည္။
သူကအနမ္းကိုေပြ႕ခ်ီၿပီးအိမ္အထိေခၚလာကာအ၀တ္လဲေပးၿပီးေႏြးေႏြးေထြးေထြးျဖစ္ေအာင္ထား
သည္။
" အစ္မေလး အရမ္းလန္႔သြားမွာပဲ...ကြၽန္မေသြး
ေဆးေလးေဖ်ာ္လိုက္အုံးမယ္..."
" ေနအုံး..သူ႕ကိုစြတ္တိုက္လို႔မျဖစ္ဘူး..."
" ေၾသာ္ ဟုတ္ ..အစ္ကိုေလး..."
" ဆန္ျပဳတ္ျပဳတ္တက္တယ္မွတ္လား..."
" ဟုတ္ ျပဳတ္တတ္ပါတယ္..."
" အဲ့တာေလးလုပ္ေပးႏိုင္မလား..."
" ရတာေပါ့ အစ္ကိုေလးရယ္...
ကြၽန္မ ၾကက္သြား၀ယ္လိုက္အုံးမယ္ေနာ္...."
အဓိကသူ႕ခယ္ခေနာက္လိုက္ၿပီး တိုးတိုးတိတ္တိတ္
လွမ္းေျပာသည္။
" သူျမင္ေအာင္မလုပ္နဲ႔ေနာ္..."
" စိတ္ခ်ပါ...."
သူတို႔ဆီမွာေတာ့ဒီမွာလိုအသင့္စားကိုစီးတီးမတ္က
ေန၀ယ္လို႔မရဘူးေလ..လိုခ်င္ရင္ေတာ့သတ္ရမွာ
ပဲ။ဒါေၾကာင့္ပါ။
ခယ္မေလးထြက္သြားေတာ့မွအနမ္းနားကိုသူျပန္
လာထိုင္ၾကည့္သည္။မ်က္ႏွာကိုအနီးကပ္ငုံ႔ၾကည့္ကာ...
" မင္းဘာလို႔ဒီေလာက္ေတာင္မိုက္႐ူးရဲဆန္ရတာ
လဲ..."
အနမ္းကအဖ်ားေတြတတ္ၿပီးႏွစ္ရက္လုံးဖ်ားသည္။
ေၾကာက္ဖ်ားဖ်ားကာကေယာင္ကတမ္းေတြလဲေျပာေနတာေၾကာင့္.သူ႕မွာအနားကလုံး၀မခြာရေပ။
မုန္တိုင္းၿငိမ္တာနဲ႔ေဆးမႉးကိုသြားပင့္ၿပီးေဆးထိုးေပးထားရသည္။
သုံးရက္ေလာက္ေနမွအဖ်ားက်သြားသည္။
ဖိုးစီကိစၥေကာ၊အနမ္းဖ်ားတာေၾကာင့္ေကာသူ႕မွာ
သုံးရက္လုံးလုံးအေတာ္ေလးစိတ္ထိခိုက္ပင္ပန္းခဲ့
ရသည္။
ВЫ ЧИТАЕТЕ
ကိုကြီးရင်ရိပ် တရေးအိပ် {Complete}OC (Uni&zawgi)
Любовные романыအနမ်းတစ်ပွင့်ဆိုတဲ့ကောင်မလေးငယ်ငယ်ကနေမကောင်းအရမ်းဖြစ်လို့ ခမည်းအဖြစ် ကိုကြီးနဲ့လက်ထပ်ပေးစားခံရတယ်...။ သူမကိုကအိမ်ကသဘောတူသူနဲ့ပေးစားခါနီးမှာ ၁၀နစ်ကြာဝေးကွာခဲ့တဲ့ကိုကြီးကိုပြန်လည်တွေ့ရှိခဲ့တယ်။ ပြန်တွေ့ချိန်မှာကိုကြီးကပန်းချီဆရာတစ်ယောက်ဖြစ်နေ...။ အနမ်...
