Pavyon +18

7.Bölüm

Kapıyı refleks olarak kapattım.

"Gelsene Asel."

Kapıyı tekrar açtığımda kıpkırmızı olduğumdan emindim.

"Şey, ben özür dilerim."

"Neden diliyorsun ki? Evli değil miyiz biz?"

Bana adım adım yaklaşırken bir yandan gömleğinin düğmelerini kapatıyordu. Ciddi olduğunu düşünmeye başlamışken bir kahkaha patlattı.

"Şaka yapıyorum."

Omuzuna sertçe vurdum.

"Komik değil öküz."

Bir anda ciddileşti. Yatağa oturdu. Yanına geçip başımı omuzunu koydum.

"Özür dilerim. Sinirlerim bozuk sadece. Ahhhh ahh Asel ahh. Sana bunu yapan hayat bize neler yapmaz." İç çekişi benide çektirtmişti.

"O ne demek Ayaz senin suçun günahın ne?"

"Benim suçum doğmak."

"Ne diyon?"

Güldü. Ben ciddiydim. Hala şaka mı yapıyordu?

Tam biz konuşurken kapı çaldı.

"Ayaz Bey girebilir miyim?"

"Gir." Omuzunu başından kadırdım.

"Ayaz Bey, Asel hanımın odasını nereye hazırlayalım?"

"Karşı odayı hazırlayın. "

"Peki efendim. Bu arada Asel hanım kıyafetlerinizi aldık."

Kafa salladım. Çocuk eğilip dışarı çıktığında Ayaz'a döndüm.

"Burada temelli mi kalacağım?"

Yatakta hareket edip bana dönen Ayaz kaşlarını çatmıştı.

"Nasıl yani başka ne olacaktı ki?"

"Yani sırf evli gözükmek için evlendik. Burada kalmama ne gerek var?"

"Asel formaliteden de olsa artık biz evliyiz. Tabi ki aynı evde durmamız şart. Ayrıca karış karış seni mahallede arıyorlardır. Yoksa sen benimle hep yan yana olmaktan mutlu değil misin?"

"Hayır mutluyum ama bu böyle olmaz Ayaz, baksana herkes ben ne istersem onu yapıyor. Yediğim önümde yemediğim arkamda. Şimdiden bana bir dolap dizdiler bile. Ben bu kadar yük olacağımı bilseydim..."

"Bilseydin ne Asel bilseydin ne? O adamın seni evine alıp sana bir mal muamelesi yapmasına göz mü yumacaktın? Bak Asel aynı durumda ben olsaydım sende benim için elinden gelen herşeyin en iyisini yapardın. Peki ben yapınca neden sorun oluyor ha, söylesene?"

"Haklısın. Ama sorunda bu ya, benim elimden bu kadarı gelmezdi."

"Benim elimden de bu geliyor konu kapanmıştır." Ayağa kalktı. O kalkınca bende kalktım. Ayağa sütyene takıldığında yatağın altına itti.

"Allah Allah sen diyince konu kapanıyor mu?"

"Kapanmıyor mu?" Üzerime eğilmiş yakasını düzeltirken bana o ilk günkü alaycı gülümsemesini yapıyordu.

"Ayaz sen niye yemeğe gelmedin?" Bir anda Nurcan teyzenin odaya dalmasıyla korkmuştum 

Hemen geri çekilmemle Ayaz'da geri çekilip aynada kravatını bağlamaya çalışıyordu.

"Aç değilim Nurcanım."

Az önceki anı umursamayan Nurcan teyze hemen içeri dalıp Ayaz'ın bozuk kravatını bağladı .