Pavyon +18

15. Bölüm

"Ayran mı içtin sen?"

Elini çekip alaycı gülümsemesini yaptıktan sonra geri çekildi. Ağzımdaki ayranı silmişti.

Donuk bir şekilde yüzüne bakarken yürümeye başladığında arkasından yürüdüm.

"Nerdeydin?"

"Hiç öyle takılıyordum barlarda."

"Bu saatte mi?"

Gülümseyerek tekrar arkasını döndü.

"Ne oldu, kıskandın mı?"

"Hayır, ama benide çağırabilirdin."

Yüz ifadesi bir anda değişti.

"A  şey ben..."

Kafasını kaşıyarak konuşmasıyla lafını keserek daha fazla böyle hissetmesini engelledim.

"Sorun değil ama seni beklerken sıkıldım."

Kolunu omuzuma attı, içeri doğru yürümeye başladık.

"İstersen birşeyler yapalım,ha?"

Hayır anlamında kafa salladım. Yorgun olduğunu düşünüyordum. Daha fazla uyanık kalmasını istemiyordum.

Kapıdan gireceğimiz sırada durdum. Sorgular gözle bakarken konuştum.

"Müştemilatta uyuyacağım bu gece."

"Şey istersen..."

İçeriyi gösterdiğinde lafını böldüm.

"Yok teşekkür ederim."

Dün geceki hislerimden sonra yanında bir sapık gibi öyle düşünmeye devam etmek istemiyordum.

"İyi geceler o halde. Yüzünü kapatmadan uyu."
diyip güldü. Bende güldüm.

"İyi geceler."

Tam arkamı döndüğümde beni durdurdu.

"Ha bu arada Asel, biliyorsundur cumartesi günü mahkeme günü olacak."

"Biliyorum. Haberim var."

"İyi."

"İyi."

Birbirimize bakarken el salladığımda oda sallayıp içeri girdi.  Ne düşündüğünü çok merak ediyordum. Üzgün müydü, benim için mutlu muydu?

Müştemilata gidip yatağa yattığımda sabah uyuduğum için uykum yoktu.

Cumartesi, 4 gün sonra boşanacaktım. Herşey bitecekti.

***

Kahvaltı yapmaya gittiğimde zaten herkes masaya oturmuştu. Rüzgar kahkaha atıyor, Ayaz'da gülüyordu. Akgün abide oturmuş ciddiyetle onları izliyordu.

"Günaydın."dediğimde herkes bir anda bana döndü.

"Günaydın Asel."

"Günaydın."

"Günaydın yenge."

Rüzgar'ın yenge demesiyle Ayaz'ın yüzü ciddileşmişti. Akgün abide Rüzgar'ın ensesine bir tane yapıştırdı.