Pavyon +18

21.Bölüm

✨bu bölümde +18 yerleştirmeler ve sahneler vardır.✨

***
Birkaç gün sonra en nihayetinde işe başladığımızda Barış bana ayrı bir yakın davranıyor fakat ben o zamanlar anlamıyordum. Sürekli beni bir yerlere çağrıyordu ama gitmiyordum.
Bir gün bara çağırdığında en sonunda gitsemde gittiğimde pişman oldum. Çıkışta magazinciler fotoğrafımızı basıp yayınlayınca Ayaz'da yanlış anlamış olmalıydı.

Barış sürekli bir adamla anlaşma yapmaya çalıştığını ama sorun çıktığını söylemişti.

"Sendin... Beni kıskandığın için sürekli anlaşma yapmamakta direnen sendin. Bunca senedir beni kıskandığın, sevgili olduğumuzu zannetiğin için gelmedin."

Yüzümüze rüzgarın değmesiyle gözleri kısıldı.
Bişey söylememi bekliyordu. Gerçek miydi söylediklerim?

Kumda koşarak kucağına atladım. Bir kaç saniye sadece ben sarılırken elleri yavaşça yukarı çıktı. Sırtımda hissettiğim eller içimdeki tüm sis bulutunu alıp gözyaşlarıma saklamıştı.

"Bitanem...ağlama...B-ben çok üzgünüm."

Onun bir suçu olmasada ağzımı açıp birşey diyemedim. Sırtımdaki elleri beni rahatlatırken  bir yandan da yakıyordu. Bunca zamandır onun kokusunu o kadar özlemiştim ki. Birde özür diliyor ya... suçlu benken hala özür diliyor.

"Ağlama, tamam Asel. Kavuştuk işte."

Odunluğundan ödün vermemesine gülerken omuzundan çekildim. Yüzüne baktığımda gözünün dolduğunu farkettim.

"Gidelim Asel. Gidelim buralardan. Seni çok özledim. Biraz herşeyi unutup özlem giderelim."

Kafa sallayıp gözlerimi sildiğimde yüz hizama eğildi. Kolunu omuzuma attığında sahiplenir gibi kendine çektiğinde ne kadar bağlandığımı inkar etsemde evimdeymiş gibi hissediyordum.

Siyah bir mercedesin arka koltuğuna bindiğimizde üzerime battaniye verdi. İkimizde battaniyeye sarılmışken ben dışarıyı oda beni izliyordu.

"Dağ evine."

Yüzüne döndüğümde bana yine o bakışlarıyla bakıyordu. Hızlı hızlı nefes alıp verirken heyecanlı olduğunu görebiliyordum.

"Seni izlerken böyle oluyorum Asel. Ellerim titriyor, zor nefes alıyorum. Kalbim çıkıyor sanki yerinden. Lütfen seni izlerken hor gör bu telaşımı."

Yaklaşıp sıcak nefesini ve burnunu boynuma sürttüğünde gözlerim kapandı.

Fısıldadı kulağıma. Yavaş yavaş konuşuyordu.

"Dayanamıyorum...sensizliğe. Çok özledim Asel. İçimdeki koca boşluk tekrar doluyor seninle. Bitanem..."

Boynuma küçük öpücükler kondurduktan sonra omuzumdaki elini yüzüme koydu. Yüzümü kendisini çevirmem için hafifçe ittiğinde yüzünü boynumdan dudağıma getirdi. Dudağımdan öpmeye çalıştığında içime çekildim.

"Ayaz...şoför."

Dudağımın üstünde sırıttığında kızardım. Ne kadar fısıldaşarak konuşsakta soför aynadan arkaya bakmıştı.