Pavyon +18

27. Bölüm

Odada bir süre daha sessizlik olduktan sonra Ayaz en sonunda kahkahayı patlattı. Ben de kendimi bırakıp gülecektim ama utanan Merve'ye üzülmemle kendimi zor tuttum. Merve üstünü başını toparlarken Rüzgar da yattığı yataktan kendini biraz doğrulttu.

"Napıyosunuz siz burda?" 

Ayaz gevşek gevşek konuşunca dayanamayıp içeri girdim. Makyajı ve saçı başı dağılmış Merve'nin ağladığı ve gece boyu uyumadığı her halinden belli oluyordu.  Onun mesajına bakamadığım için kendime çok kızdım.

Rüzgar'ın bozuk olan yatağını düzelttikten sonra Merve 'nin yanına otururup "Ne oldu?" der gibi baktım. O da yan bir şekilde bana gülümsediğinde aralarında birşey olduğunu anladım. 

"Yok abi bişey ya oturuyoduk."

"Yalan söyleme lan it," hafif gülümseyip devam etti " öpüştüğünüzü gördük. Ayrıca Merve'nin burda ne işi var? Onu geçtim senin bu yüzünün hali ne Rüzgar?" Sesinin ciddileşmesi hoşuma gitmişti.

"Ya işte abi ben barda takılıyoken sapık zannedip dövdüler." Ayaz bunu duymasıyla daha da ciddileşti.

"Naptın la yine, dayak yemekten bıkmadın mı?"

"Ya abi  bu sefer valla ben bişi yapmadım. Oturuyodum barda, bi kızla tanışıyım dedim  selam dedim. O kişide Merve'ymiş işte, beni görür görmez kafama bardağı geçirdi. Millette  sapık zannetti heralde  meydan dayağına tuttular beni."

Bunları söylerken Merve'ye bakmasıyla ben de Merve'ye döndüm. Merve de utanmış bi şekilde Rüzgar'a bakıyodu. 

"Rüzgar çok özür dilerim gerçekten..."

"Tamam Merve sabahtan ber kaç kere diledin." diyen Rüzgar'ın yüzünde gerçekten bıkmış bir ifade vardı. 

"Ne bu yaptığın Merve , ne diye geçirdin kafasına bardağı?"

"Ya ne biliyim Asel o gün bana öyle bağrınca herkesin içinde ben de sinirimi bu şekilde çıkardım. Sonra herkes atladı çocuğun üstüne, ben nerden bileyim böyle olacağını. "

 Merve'ye sinirle baktıktan sonra Rüzgar, Merve'nin hastaneye getirişinden ve sabaha kadar başında beklemesinden falan bahsetti.  Merve o kadar korkuyormuş ki Rüzgar dayanamayıp affediyorum diyince Merve Rüzgar'ın dudağına yapışmış. 

"Ve siz gelip içine edene kadar ne güzel öpüşüyoduk Ayaz!" diye bağırdı Rüzgar.

Ayaz da teslim olur gibi ellerini havaya kaldırdı. "Tamam tamam biz de çıkıyorduk zaten. Seeen... ne zaman taburcu olursun?" Ayaz da en az benim kadar biliyordu ki Rüzgar olabildiğince hemen çıkmak isteyecekti.

"Hemen şimdi, zaten benim birşeyim yokta Merve tutturdu yok serum yok şu bu diye diye geceden beri burdayız."

"İyi tamam o zaman üçümüz çıkalım sen hazırlan arabada bekliyoruz."

"Yok Ayaz ben gelmiycem Rüzgar'a yardım edeyim hazırlanması için."

Rüzgar tam yataktan doğrulurken Merve'ye yan bir sırıtışla ve heyecan dolu bakışlarla baktı.  Gülümseyip odadan çıkarken son anda Merve'ye herşey yolunda mı bakışı attım. O da "evet" der gibi gözlerini kapattığında Ayaz'ın peşinden gittim. 

 Koridorda yürürken Ayaz kolunu bana attığında kolunu omuzumdan indirdim. Hızlı hızlı yürümeye devam ederken kolumdan hızla biri çekti.

"Asel ne bu trip? Rüzgar'ın her zaman ki kavgalarındandır diye siklemedim sadece."

"Düzgün konuş, a-ayrıca ben trip  falan atmıyorum."

Atıyordum. Hızla önden önden giderken yine bir el kolumu kavradı.