Lilya, ailesiyle birlikte geçirdiği trafik kazasında yaşama tutunabilmiştir. Fakat iki yıl sonra bir hastane odasında gözlerini açabilmeyi başardığında kendisini bekleyen zorluklardan habersizdir. Hatırlaması gereken acı dolu geçmişi onu beklerken...
Dikkat!! Bölümün belirli yerlerinde rahatsız olabileceğiniz eylemler gerçekleşiyor. Lütfen hoşunuza gitmiyorsa bölümü okumayın...
Okumaya başlamadan önce bir zambak bırakalım⚜️
Keyifli okumalar dilerim, seviliyorsunuz:)
Şarkılar: Oscar And The Wolf- Breathing Nova Norda- Varım Model-Sarı Kurdeleler
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
8.BÖLÜM: "KÜÇÜK KIZ"
'Bir savaşın soğuk esintisi...'
Yalan.
Bazen sarsıntı etkisi yaratan, bazen de tozpembe olabilen bir kelime.
Yalan.
İnsanların güvenini sarsabilen bir kelime.
İnsanların her koşulda çok kolay bir şekilde sığınabileceği o kelime şuan karşımdaki fotoğraftaydı. Bu fotoğraf bana gülümseyerek Ares'in bizi kandırdığını söylüyordu.
Gözlerimi irice açmış Eylül'ün telefonda gösterdiği fotoğrafa bakıyordum. Ares bize yalan söylemişti. İşinin olduğunu söyleyip telaşla evimi terk etmişti fakat gördüğüm manzara işinin sadece bir kızla olduğunu gösteriyordu.
Ellerini çakma sarışın olduğunu tahmin ettiğim kızın kollarına yerleştirmişti. Dudaklarını kızın dudaklarına bastırmış, gözlerini yummuştu. Kızın elleriyse gece gibi simsiyah saçlarının arasındaydı. Bu anı parmaklarıyla zafer işareti yapıp dilini dışarı çıkararak ölümsüzleştiren kişi de Rüzgar'dı. Zaten fotoğrafın altına da 'Anı ölümsüzleştirelim.' yazmıştı.
Ares işi olduğunu söylemişti ve bizim de onlarla gitmemize bu kız için izin vermemişti. Bu kız sevgilisi olabilir miydi? Olabilir tabi ki Lil? Neden olmasın? Yakışıklı çocuk boşta olacağını düşündüren ne?
Onu gerçekten tanımıyordum. Bir sevgilisi olabileceği aklıma bile gelmemişti.
"İnanamıyorum ya!" Eylül de bizim kadar şaşkın görünüyordu.
"İşleri bu mu?" dedi Artemis, sanki ihanet hançerinin en büyüğünü sırtına yemişti. Eylül'ün telefonunu elinden aldı. Fotoğrafı büyütüp daha yakından bakmaya çalıştı. "Onlar ya! İnanamıyorum! Bizi eve tıkıp gece kulübüne gitmişler."
"Sen niye bu kadar sinirlendin? Kızın karşısında Ares var. Sakin ol kuzen." dedim sorgularcasına. Sırtımı koltuğa bıraktım.
"Asıl sen sakin ol. Fotoğrafı gözlerinle yaktın. Neden bu kadar öfkelendin kuzen?" Yüzünde ima dolu bir gülümseme belirdi.
