Zawgyi
စိတ္တိုင္းက်ရယ္ေနသည့့္သူမမ်က္ႏွာကိုဆက္ျမင္ေနရရင္
သူစိတ္မထိန္းႏိုင္ေတာ့မွာသိလို႔ကားလမ္းေဘးထိုးရပ္ၿပီး
သူမကို ရင္ခြင္ထဲထည့္ထား
လိုက္ေပမယ့္ ခက္တာက
ရင္ခုန္သံက ပိုျမန္လာရသည္။ဒုတ္....ဒုတ္...ဒုတ္...
ကားမွန္ကိုထုသံၾကားမွ ႏွစ္ေယာက္သား သတိျပန္လည္လာၿပီးလူခ်င္းခြာလိုက္ရသည္မွန္ဆီၾကည့္လိုက္ေတာ့ ပင္ကီနဲ႔ ရန္ႏိုင္မင္း...
ကံေကာင္းလို႔ မွန္က အမည္းျဖစ္ေနတာ..အထဲကိုမျမင္ရ
"ငေနာင္...ဘာျဖစ္တာလဲ..."
သူ ကားမွန္ကို ခ်လိုက္ၿပီး
ဘာေျဖရမွန္းမသိျဖစ္ေနခ်ိန္ သူမကမ်က္ရည္မ်ားကို မသိေအာင္သုတ္လိုက္ၿပီး..."စက္ေသသြားလို႔...အစ္ကို..."
"ေၾသာ္...ငါၾကည့္ေပးမယ္..မင္း စက္ႏႈိးၾကည့္..."
အလိမ္အညာျဖစ္ေနေလေတာ့
ခ်က္ခ်င္းပဲ စက္ႏိုးသြားသည္။"ရၿပီ...ဘာျဖစ္တာလဲမသိဘူး
ငါၾကည့္တာလဲ ဘာမွလြတ္မေနဘူး...သြားမယ္ေလ...
ပင္ကီ...ကြၽန္ေတာ္တို႔သြားရေအာင္.."ရန္ႏိုင္မင္းက ဦးေဆာင္ေခၚသြားေတာ့ ပင္ကီကအေနာက္က ပါသြားသည္။
သို႔ေသာ္ သူမစိတ္ထဲမွာ သူတို႔ကို
မျမင္...သူမကိုၾကည့္ေနခဲ့ေသာ
ထိုမ်က္ဝန္းတစ္စံုႏွင့္
အခုထိခံစားလို႔ရေနေသာ
သူ႔ရနံ႔တို႔ကသာ သူမအာရံုကို
လႊမ္းမိုးထားသည္။မျဖစ္ဘူး...ေမရြက္ဝါ..မျဖစ္တာနင္သိတယ္ေနာ္....
သူမကိုယ့္ကိုယ္ကို သတိေပးေနေပမယ့္ မ်က္လံုးက သူ႔ဆီပဲေရာက္ေရာက္သြားသည္။
သူနဲ႔ေတြ႔တာ တစ္ပတ္ေတာင္မ႐ွိေသးပါေပမယ့္...သူ႔ကိုအခ်ိန္အၾကာႀကီးသိလာခဲ့သလိုခံစားရ
သည္။
YOU ARE READING
Little Flowers Blooming up
Romance"ကြၽန္ေတာ္...ဘာကိုေမ့ေနသလဲ မသိဘူး...ဒါေပမယ့္... အဲ့ဒီ့ေမ့ေနတာေတြထဲမွာ... ခင္ဗ်ားလည္းပါတယ္ဆိုရင္... နာက်င္ရရင္ေတာင္... သတိရခ်င္တယ္...." ထက္႐ွိန္းေနာင္ "အဲ့ဒါေၾကာင့္ျဖစ္မယ္... နင္ျပန္မွတ္မိသြားမွ...