Zawgyi
သူထမင္းစားခန္းထဲေရာက္လာေတာ့
သူမက မီးဖိုနားမွာ
ဇြန္းခြက္နဲ႔အလုပ္႐ႈပ္ေနသည္။
သူ ထိုင္ခံုမွာထိုင္လိုက္ေတာ့
သူမကလွည့္ၾကည့္သည္။
"ခဏေနာ္....နည္းနည္းအဆူေစာင့္ေနတာ..."
ခဏေနေတာ့ သူမ ပန္းကန္ထဲခပ္ထည့္ၿပီး သူ႔ေ႐ွ႕မွာ ခ်ေပးလိုက္သည္။
အစကေတာ့ မ်က္ေမွာင္ၾကဳတ္ၿပီး ၾကည့္ေနသည္။
"ဘာလို႔လဲ...မုန္႔ဟင္းခါး
ေကာင္းတယ္ေလ...ငါကေတာ့
အရမ္းႀကိဳက္တာ..."
သူမ တစ္လုပ္ ပါးစပ္ထဲထည့္ၿပီး
မ်က္လံုးမွိတ္ကာ အရသာခံေနေတာ့ သူျပံဳးလိုက္ၿပီး
တစ္လုတ္စားလိုက္သည္။
ၿပီးေနာက္သူ႔ကိုၾကည့္ေနလို႔
စားျပလိုက္ရသည္။
"ဒါနဲ႔....နင္က ဘာလုပ္တာ..."
"အင္ဂ်င္နီယာ..."
"ေၾသာ္...ဒီေနရာနဲ႔ဆို...
နင့္အလုပ္ခြင္နဲ႔
အေဝးႀကီးမလား..."
သူကေခါင္းၿငိမ့္လိုက္ေတာ့
သူမကလည္းေခါင္းၿငိမ့္ၿပီး
"အာ့ဆို..ဘာလို႔ဒီမွာလာေနတာလဲ"
"ဒီေနရာကပိုအဆင္ေျပလို႔...
ဟိုတယ္မွာေနရင္
ပိုအဆင္မေျပျဖစ္တယ္...."
"ေအာ္...အဲ့လိုလား..."
ေနပါဦး..အစ္ကိုေတာ္ကငါေမးေနတာကိုျပန္ေျဖေနတာလား...
သူမ ဆုႀကီးေပါက္သြားသလို ခံစားရကာ...
"ဒီအိမ္က နင့္မိဘေတြပိုင္တာလား.."
"အေမပိုင္တာ..."
သူမ ရန္ႏိုင္မင္းေျပာဖူးတဲ့
သူ႔အေမက သူငယ္ငယ္ေလးနဲ႔
ေသသြားတယ္ဆိုတဲ့စကားကို
ျပန္ၾကားၿပီးသနားသလို႐ွိသည္။
ဘယ္လိုပဲ အေမအရင္းမဟုတ္ပါေစ...အရင္းလိုပဲခံစားခဲ့ရမွာေပါ့...
"ဒီေနရာေလးကလွတယ္ေနာ္...
ပန္းပင္ေလးေတြလဲအမ်ားႀကီးပဲ..
သီးပင္စားပင္ေတြလဲ အေနာက္ဘက္မွာေတြ႔တယ္....
အေဒၚက လက္ဆိပ္႐ွိတယ္..."
YOU ARE READING
Little Flowers Blooming up
Romance"ကြၽန္ေတာ္...ဘာကိုေမ့ေနသလဲ မသိဘူး...ဒါေပမယ့္... အဲ့ဒီ့ေမ့ေနတာေတြထဲမွာ... ခင္ဗ်ားလည္းပါတယ္ဆိုရင္... နာက်င္ရရင္ေတာင္... သတိရခ်င္တယ္...." ထက္႐ွိန္းေနာင္ "အဲ့ဒါေၾကာင့္ျဖစ္မယ္... နင္ျပန္မွတ္မိသြားမွ...
