Part 17

81 4 0
                                    

Zawgyi

"​ေမရြက္​ဝါ...."

အသံတစ္​ခုနဲ႔အတူ...သူမကို
​ေပြ႔ဖက္​လိုက္​တဲ့​ေႏြး​ေထြးမႈတစ္​ခု
ကိုပါသူမခံစားလို႔ရသည္​။

သူမကိုတင္​းက်ပ္​စြာ​ေပြ႔ဖက္​ထားတဲ့ သူ႔လက္​​ေမာင္​း​ေတြကို
သူမအားကိုးတႀကီးဆုပ္​ကိုင္​မိသည္​။

"ဟင္​့...ဟီး...."

"​ေမရြက္​ဝါ....ဘာျဖစ္​တာလဲ...
ကြၽန္​​ေတာ္​့ကို​ေျပာ​ေလ..."

"ဟီး......."

သူ႔​ေက်ာကုန္​းဆီကို
သူမလက္​မ်ားက​ေပြ႔ဖက္​လိုက္​ၿပီး

"ထက္​႐ွိန္​း​ေနာင္​...."

သူကခြာမယ္​လုပ္​​ေတာ့သူမျပန္​ဆြဲထားရင္​း

"ဒီအတိုင္​း...ဟင္​့...
ဒီအတိုင္​း​ေလးပဲ​​ေန​ေပးပါ...
ဟင္​...​ေနာ္​..."

"အင္​း..."

သူလည္​းဘာလုပ္​ရမွန္​းမသိ​ေတာ့
သူမ​ေခါင္​း​ေလးကိုသာ
ျဖည္​းျဖည္​းပုတ္​ေပး​ေနမိသည္​။

"ငါ...ဟင္​့..​ေနာက္​က်သြားမွာကို..
သိပ္​​ေၾကာက္​သြားၿပီ...ဟင္​့...."

"ဟင္​..."

"ဟင္​့...ငါ..ငါနင္​့ကိုအမွန္​အတိုင္​း
မ​ေျပာလိုက္​ရရင္​...ဟင္​့...
ငါ...​ေနာင္​တရ​ေနလိမ္​့မယ္​...
ဟင္​့..."

"အင္​း...​ေျပာ..."

"ငါ...ဟင္​့...ငါနင္​့ကိုခ်စ္​တယ္​...."

သူက ခြာမယ္​လုပ္​ျပန္​​ေတာ့
သူမတင္းက်ပ္စြာ​​ဆြဲထားၿပီး

"ဟင္​့...ငါ...ငါနင္​့ကိုခ်စ္​​ေနတာၾကာၿပီ...ဟင္​့..နင္​က​ေတာ့...နင္​အရင္​လို႔ထင္​ႏိုင္​​ေပမယ္​့...ဟင္​့..
ငါက...အရင္​နင္​့ကို..ဟင္​့..
ခ်စ္​ခဲ့တာ....နင္​....နင္​ငါ့ကိုျပန္​ခ်စ္​လာဖို႔...ငါအကုန္​လုပ္​ခဲ့တယ္​..
နင္​ကငါ့ကိုလွည္​့​ေတာင္​မၾကည္႔​့ဘူး...နင္​..ငါ့ကို....စိတ္​​ေတာင္​
မဝင္​စားခဲ့ဘူး.....ငါ​ေလ..
ငါ..နင္​့ကို..ဘာနဲ႔မွမတူ​ေအာင္​ကို..
ခ်စ္​ခဲ့တာပါ...ငါ...​ေနာက္​ဘဝကို..
အာမမခံႏိုင္​ဘူး...
ဒါ​ေပမယ္​့...ငါ..အသက္​႐ွင္​​ေနသ၍....နင္​့ကိုပဲ...
ခ်စ္​မွာ...ယံုလားဟင္​"

Little Flowers Blooming upWhere stories live. Discover now