Dashuri Nen Hijen E Hakmarrjes

2

Nderkohe qe ne familjen Begu kishte rene nje hije trishtimi dhe merzie per faktin se njerin nga djemt e kishin ne burg

Disa metra me tutje familja Agolli kishte hapur dyert e mortit , ata i kishte mbuluar nje hije e zeze sepse do te percillnin per ne banesen e fundit te vetmin djale te familjes ,
Nena qante e uleriste kur shikonte me mesin e atij oborri djalin e saj te shtrire
qe nuk ishte si dikur qe shtrihej ne barin e njome duke luajtur me motren e tij te vogel . Por ishte i shtrire ne nje arkivol nga i cili nuk do te ngrihej me kurr

Zoti Besim ishte babai i Tomit nje burre i rende nje njeri i respektuar ne Durres
nje njeri qe askush nuk e kishte pare te thyer askush nuk e kishte pare te humbur . Por sot cdo njeri po e shikonte si ai qante tek koka e te birit , qante sepse atij ju pre jeta ne lulen e rinis
E si cdo prinde ai deshironte te ishte ne vendin e djalit te tij

Agroni dhe Mario po beheshin gati te dilnin
Ku po shkoni ju te dy - i pyeti Marjeta
Sot eshte varimi i Tomit dhe duhet te jemi aty- i tha Agroni teksa vishte kepucet

Ajo i pa e habitur nga fjalet qe i shoqi i tha
Ore ju nuk jeni ne terezi me duket , si mund te shkosh atje kur gjerat jane akoma te nxehta -

Duhet te shkojm ma , nese Aureli thot qe nuk e ka bere ateher ajo eshte e verteta- i tha Mario

Marjeta u dorezua sepse e kuptoi qe asnjeri nuk do ta degjonte
Te pakten beni kujdes se asnjehere nuk i dihet- tha me gjysem zeri

Sigurish zemer mos ki merak- i tha Agroni

Kur dolen nga shtepia e kuptonin se njerezit i gjykonin nga menyra se si flisnin
me njeri- tjeterin

Shiko si flasin- i tha Mario te atit me gjysem zeri
Hajde tani bir ne e dinim qe kjo gje do te ndodhte

Sapo arriten para shtepis se tyre moren fryme thelle dhe hyn brenda , te gjithe i shikonin dhe sikur Po thonin " po si guxojn keta te vijne ketu"

Agroni e kishte vendosur qe do ta conte deri ne fund qellimin e tij

Nje burre u afrua dhe i tregoi Besimit per ardhjen e tyre ai u largua nga i biri dhe u nis drejt tyre w

Mos ndoshta do te na thot te ikim- I tha Mario babait te tij
Jo jo sot nuk do te thote asgje -

Sa u afrua Besimi ,,, Agroni i drejtoi doren te gjithe syt e njerezve ishin aty per te pare se cfare do te ndodhte

Duart e tyre u takuan

Ngushellime Me vjen shume keq Tomi ka qen si nje djale per mua - I tha Agroni nderkoh qe duart e tyre ishin te bashkuara

Miqte shendosh- ja ktheu Besimi me gjysem zeri
Mario u afrua pran arkivolit ku ishte trupi i Tomit dhe i vendosi doren ne balle

U prefsh ne paqe miku ime Zoti te past marr pran tij - dhe syt ju mbushen me lot

Babe e bir dolen nga ajo shtepi me koken lart por me zemren te thyer sepse sot kishin humbur nje djale dhe miqesin me ate familje

Kishin kaluar gati dy muaj qe nga ajo dite
sa here qe ishte dita e vizitave ne burg ata shkonin ta takonin Aurelin I ngushellonte fakti qe ai ishte gjalle se me mire ta takonin ne burg sesa ti coni lule tek varri e te flisnin me nje fotografi

Sapo hyri ne sallen e vizitave pa te vellain i cili po qenderonte me koken e vendosur mes duarve
Mori fryme thelle vendosi nje buzeqeshje ne fytyre dhe u nis drejte tij

A keshtu qenderojn burrat- ju drejtua Aureli
Mario menjehere ngriti koken kishte qene i humbur ne mendime dhe nuk e kishte kuptuar kur ai ishte afruar

I buzeqeshi me shpirt ishte i lumtur qe Po e shikonte
Cfare ju ke bere flokeve  ti- e pyeti me habi
Aureli vazhdoi te qeshte
Asgje mor burre thjesht vendosa te kem pamjen e nje burgaxhiu, ashtu sic jam - i tha duke qeshur