Dashuri Nen Hijen E Hakmarrjes

87

Ai kishte vendosur doren mbi barkun e saj ndersa ajo i kishte vendosur duart e saj mbi te tijat

- e di ka kaq muaj qe nuk kam fletur nje nate sic duhet - tha Mario me syt e mbyllur
- edhe une per zotin - tha Rediola duke e puthur ne qaf

- me duket se levizi barku - tha Mario duke qeshur
- edhe mua por mendova mos eshte alearm i rrem si gjithmon - tha Rediola duke qeshur

- eja bebush leviz edhe njehere - tha ajo duke i mbajtur duart e tyre mbi barkun e saj
- hajde pra te te ndjejm edhe njeher
- tha Mario

Dhe bebushi filloi te levizte dhe shkelmonte barkun e Redioles
Syt e te dyve u mbushen me lot
Nje ndjenje te till nuk e kishin provuar kurr me pare

- sonte jam njeriu me i lumtur ne bote- tha ai  duke u afruar dhe puthi barkun e saj
- edhe une te betohem- tha Rediola duke qeshur

- meqe sonte  ishe ne spital , po te le te qet- tha Mario duke qeshur
- mire ben sepse jam super e lodhur dhe dua vetem gjum - tha ajo duke qeshur dhe u ngriten te shkonin drejt dhomes se gjumit

- naten fli gjum tani - i tha Rediola pasi u shtri dhe e perqafoi
- naten - tha ai duke e puthur
- edhe me thua do te te le te qet edhe prap me ngacmon - i tha kur ndjeu duart e tij duke i prekur gjoksin

- me ze gjumi me mire keshtu- tha ai duke qeshur
- pastaj mos bej sikur nuk te pelqen- tha dhe tentoi ti largonte duart
- i poshter- tha ajo duke i terhequr serish duart e tij drejt gjoksit te saj

Ate nate i zuri gjumi te perqafuar
Me ne fund po flinin te qet dhe
Ne paqe  pran njeri- tjetrit

Ditet kalonin dhe lumturia e tyre vetem shtohej cdo dite edhe me shume
Mario kishte vendosur te fliste me familjen e tij dhe te ju tregonte gjithcka

Rediola nuk kishte pranuar te shkonte se nuk deshironte qe prinderit e saj ta shihnin

Mario i kishte mbledhur te gjithe  ate nate ,
familjen dhe miqte e tij qe per te ishin pjese e familjes prej vitesh

- he mor bir cfare ka ndodhur- pyeti e paduruar Marjeta
- po prit moj grua se do na e thot - tha duke qeshur Agronin

- cfare nuk ka ndodhur thuaj- tha  Aureli  duke ju shtuar edhe me shume kureshtje 
- nuk di nga t'ja filloj - tha Mario duke preku floket

- nga te duash vetem filloje- tha serish Marjeta dhe te gjithe vazhduan te qeshnin
- do behem baba- tha Mario duke ja filluar nga fundi i historis

Vec Aurelit dhe Ades askush nuk e dinte sepse Mario kishte deshiruar qe t'jua thoshte vete duke i mbledhur te gjithe bashke

Asnjeri nuk e priste  ate lajm dhe habia shfaqej qart ne fytyrat e tyre
- he po tallesh me ne tani- tha Fabio
- a nuk gjete naj shaka tjeter mor burre- i tha edhe Danieli

- ore jeni ne terezi ju une po flas shume seriozisht - tha Mario serioz
- o lum une - tha Marjeta dhe u ngrit ta perqafonte dhe ta puthte Marion

- prisni njehere - tha serioz Agroni
qe  do behesh baba e kuptuam por nga kush ?- pyeti duke bere qe Mario te shikonte Aurelin

- po prit njeher ta urojm o xhaxh - tha Fabio duke e perqafuar Marion
- mendoj se ne duhet te ikim - tha Danieli pas disa minutash

- pse mor - pyeti Denisi
- hajde o kungull hajde - tha Fabio dhe te gjithe qeshen
- ejani se po vij edhe une - ju tha Kledi djemve

- po qendroni dhe pak - tha Aureli
- ne e dim historin dhe ju duhet te flisni shum  per kete gje - tha Danieli dhe u larguan te gjithe bashke

- perderisa ata u larguan do te thote se eshte ceshtje serioze - tha Agroni drejt djemve te tij
- eja pak jasht - i tha Aureli kur pa qe Mario ishte ne siklet

Te dy dolen ne oborr dhe ndezen nga nje cigare
- perse je kaq ne stres - e pyeti Aureli
- se nuk e di si do te reagojn kur te marrin vesh per Rediolen - tha duke thithur cigaren

- asgje mor burre sikur pranuan Aden do pranojn edhe ate - tha i sigurt Aureli
- a thua - pyeti me dyshim Mario
- sigurish sidomos ne situaten e saj - tha Aureli duke u munduar te qetesonte Marion

U ul  serish perball tyre dhe mori fryme thell
- nuk mu pergjigje kur te pyeta - i tha Agroni
- eshte Rediola motra e Tomit - tha Mario duke i habitur edhe me shume prinderit e tij

- cfare ? - pyeti Marjeta
- po si ka mundesi kjo gje - tha Agroni duke pare te birin
- do t'ju tregoj gjithcka por dua qe te mos me nderpritni deri kur te mbaroj - ju tha Mario

Vazhdoi t'ju tregonte gjithcka
Ndersa  ata vetem e shikonin
Nuk e kishin menduar kurr ate gje
Madje as nuk ju kishte shkuar neper mend

Mario vazhdoi t' ju tregonte edhe per diten qe u plagos ,edhe per faktin sa e kishte vuajtur mungesen e saj 
- dhe kjo eshte e gjithe historia - tha duke e pare  te atin

Mario nuk i kishte kundershtuar kurr prinderit dhe lutej qe kjo te mos ishte hera e pare qe ata t'i dilin kundra
Priste me padurim reagimin e tyre

-e cfare te te themi ne kur ti i ke mbaruar te gjitha punet  - tha Agroni duke e pare serioz
-po ajo desh te vrau mor bir - tha Marjeta

- Besimi nuk do pranoj kurr - tha Agroni serish
- kujt po i plas per Besimin - tha duke nderhyr Aureli
- ku eshte ajo tani - pyeti Marjeta
Dhe Mario vazhdoi te fliste

- une thjesht dua bekimin tuaj - tha Mario ne fund
- nese ti je i lumtur edhe une jam shpirti im - tha e ema duke e perqafuar
E shterngonte i lumtur nene e tij per ate qe ajo i tha

Dhe te gjithe syt ishin tek Agroni qe po qendronte serioz
Ai u afrua pran Marios dhe e pa ne sy
- ti meriton te jesh i lumtur biri im - tha duke e perqafuar dhe duke qeshur

- por kam nje deshire - tha Agroni
- cfare te duash ti - tha Mario
- qe ajo duhet ti tregoj familjes se saj gjithcka ,ata e meritojn ta din sepse vetem ate kan ne kete jet - tha Agroni dhe te gjithe buzeqeshen

Ne ate moment Marios ju duk sikur u mbush me fryme
Si gjithmon prinderit e tij nuk e kishin zhgenyer
Babai i tij kishte vertetuar edhe njeher se per hir  te femijeve ai falte gjithcka

Rediola kishte vendosur te plotesonte deshiren e Agronit
Po qendronin para asaj shtepie ku ajo ishte rritur ,ne ate shtepi ku jetonin dy njerezit me te cmuar per te

- qetesohu - i tha Mario kur pa se ajo nuk ishte mire
- as vete se di pse jam kaq ne siklet - tha me gjysem zeri
- do te te pres ketu - i tha Mario

I ra ziles me doren qe i dridhej
Kishte dy muaj qe nuk i kishte takuar
Tashme barku i saj dukej sepse ajo nuk e fshihte me

Deren e hapi e ema dhe sa e pa syt i ngelen tek barku i saj
- mund te hyj - tha Rediola me gjysem zeri
Ajo i hapi rrugen dhe mbylli deren serish

- si je ba - i foli te atit qe po qendronte ne sallon
- Rediol- tha ai i habitur kur e pa
- por si ka mundesi - tha duke pare barkun e saj

Ajo u ul sepse nuk qendronte dote ne kemb
- uluni dua t'ju tregoj gjithcka - tha duke i pare ne sy prinderit e saj

Vazhdoi t' ju tregonte gjithcka dhe mbi te gjitha se tashme ishte me Marion
Por e shikonte zhgenjimin e Besimit ne syt e tij

- pavarsisht te gjithave ti perseri shkove tek ai - tha Besimi
- gjerat nuk jan sikur mendonim ne te betohem - tha ajo

- e si jan pa he cfare genjeshtre te kan then - tha ai me ironi
- nuk mund te ta tregoj por shume shpejt do e zbuloni - tha ajo duke u ngritur sepse e kuptoi se ata nuk do ndryshonin mendim

- pas nje jave kemi nje fest ku do te zbulojm gjinin e femijes do te isha shume e lumtur nese ju do te vinit - tha duke u larguar pa e pritur pergjigjen e tyre

Hypi ne makine me syt me lote
- ikim - i tha Marios pa e pare ne sy
Ai ndezi makinen dhe i buzeqeshi

- jemi ne ketu ,ti nuk je vetem - tha duke vendosur doren mbi barkun e saj
- nese ju kam ju une kam gjithe boten - tha ajo duke e puthur ne faqe ....