Dashuri Nen Hijen E Hakmarrjes

29

-Perse nuk e denoncove? - e pyeti Mario sic ishin te perqafuar
- kisha frike pastaj nga ajo qe ndodhi me pas nuk kisha zgjidhje tjeter vec se ta harroja - tha Kristina

-cfare ndodhi me pas mos me thuaj qe ai u kthye- pyeti Mario
- jo ate nuk e pash me kurr- tha ajo duke mbushur goten per te treguar vazhdimin e historis

Kur ai iku duke me hedhur thiken drejt meje
Nuk e mendova shume e vetmja gje qe deshiroja ishte te vdisja
Isha 16 vjec dhe cfare nuk kisha kaluar ne kete jete te qelbur
Mora thiken dhe duke qare I preva damaret ne te dy duart

Mario menjehere I uli syt te kycet e saj duke pare tatuazhet
- domethen kto tatuazhe jane maska per te mbuluar ato shenja- i tha
- cdo tatuazh ne trupin tim ka nje domethenie- tha Kristina

-Mendova se duke bere ate gje do te shpetoja por mesa dukej Zoti nuk e kishte menduar ashtu vdekjen time - tha Kristina duke kujtuar semundjen e saj

- kush te kishte cuar ne spital , kush te kishte gjetur? - pyeti kureshtar Mario
- nje njeri qe jetonte aty prane me kishte gjetur dhe kishte lajmeruar ambulancen
doktoret me thane se nese do ishte vonuar edhe pak une do kisha vdekur

-Por mesa dukej dicka e mire do te me ndodhte njehere edhe mua
Nje infermiere aty doli qe kishte qene shoqe me mamin tim
Ajo u kujdes per mua madje me mori ne shtepin e saj ku jetonte me vajzen

Kam ndejtur dy vite aty pastaj kur bera 18 u largova per te vazhduar nje jete timen
Fillova nje jete te qelbur bera miqe edhe pse nuk ishin shembull, kam provuar dhe drogen
Per nje vite kam prekur fundin deri kur rastesia me takoi me Blerten shoqen time te vetme qe kisha ne jetimore

Me kishte gjetur pa ndjenja ne nje rrugic prane shkolles se dikurshme
Sepse gjithmon shkoja atje sa here me kujtohej ajo histori

Ajo punonte ne jetimore per te ndihmuar femijet qe te mos vuanin si ne
Ajo me ndihmoi te hiqa dore nga ajo gje
Eshte torturuar me mua
me krizat e mia qe beja si e cmendur duke kerkuar droge
Per nje vite ka jetuar vetem per mua
Ajo ishte engjelli i vetem i jetes time

Mbas shum vuajtjesh, krizash , torturash
arrita te hiqja dore nga ajo gje e qelbur
Pastaj fillova te punoja per te pasur nje jete normale
Kam punuar cdo pune kamariere, banakiere pastruese,
Kam pastruar dhe tualete, madje shume here njerezit qe vinin aty me me shihnin me neveri me perbuznin por nuk me interesonte
Kisha vendosur te jetoja nje jete ndryshe

-punoja dhe jetoja nje jete te thjesht shpesh dilja neper lokale per tu argetuar per te harruar
Dhe nje nga ato netet te njoha ty
Pastaj pjesen tjeter ti e din

Kjo eshte historia ime
Nuk isha dhe nuk jam per tu marr shembull
Por kjo jete eshte fajtore per gjithcka

- ti je njeriu me i fort qe kam njohur , me guximtarja dhe jam i lumtur qe te kam takuar- tha Mario duke e puthur ne ball

- nese nuk deshiron te vazhdojm sic ishim nga kjo qe te tregova te kuptoj- tha me gjysem zeri Kristina

- shtttt - tha Mario duke i vendosur doren tek buza
- mos ma thuaj ate gje me kurr
ti ishe e vecant per mua  por tani je edhe me shume- tha ai

Kristina buzeqeshi me syt qe i lotonin
E perqafoi sepse perher te pare ne jeten e saj u ndjeu qe dikush e vleresonte ndjeu se dikush interesohej vertet per te

Nata kishte kaluar me emocione te forta
Te dy I kishte zene gjumi ne divan te perqafuar
Kristina nuk I kishte treguar per semundjen e saj sepse nuk deshironte qe ai te merzitej me shume kur te zbulonte dhe goditjen e fundit qe  jeta i kishte dhene asaj