Dashuri Nen Hijen E Hakmarrjes

34

- shkoni ju do te vij me vone - ju tha djemve
Po qendronte perball atij varri duke e pare foton e saj
sikur po i lutej qe ajo te dilte nga aty

- e di te kam premtuar se nuk do te qaj dhe nuk do te vuaj - tha duke u ulur ne gjunj perpara saj
- por me fal qe te genjeva - tha serish duke ju mbushur syt me lote

- shpresoj qe per aq kohe sa ishim bashke te kem arritur te te bej te lumtur sepse ti me bere qe kur isha me ty te mos mendoja per asgje vec se per ne - i tha duke puthur foton e saj

- Dua te dish se edhe nese shkoj ne fund te botes
Ne kete date te cdo viti une do te jem ketu perball teje zemra ime - tha duke u ngritur

Po ecte avash duke u larguar nga ai vend dhe duke lene aty gjysmen e tij
Per nje moment ju kujtua nje bisede mes tij dhe Kristines nje nate para se ajo te vdiste

Flashback
- kur te vdes dua qe keto te mos mi heqesh - tha Kristina duke prekur varsen dhe unazen
- pse duhet te flasesh vetem per kete gje - tha i trishtuar Mario

- eshte dicka qe do te ndodhe dhe ne te dy e kemi pranuar - tha ajo duke e puthur

End flashback

Gjithcka ne ate shtepi i kujtonte ate , nuk
deshironte te ikte nga aty
Por duhej se ashtu vetem lendohej me shume

Kur ra zilja ju duke sikur ishte ajo
Per nje moment e harroi realitetin
Kur pa Danielin qe qendronte aty
Erdhi ne vete

- te pritem pse nuk erdhe - tha Danieli duke hyre brenda
- do vija me vone- tha Mario
- asaj nuk do i pelqente te te shikonte keshtu- foli Danieli
- e di por sot me lejohet- tha me gjysem zeri

Danieli vetem e shikonte nderkohe qe ai qendronte ne ballkon
Ajo shtepi e lendonte dhe Mario duhej te largohej nga aty

Po pinte cigaren kur telefonin vazhdoi te binte
Ishte numer i pa regjistruar dhe e hapi gjithe pertese

- urdhero - u pergjigje Mario
- ku e kishe ate mut telefoni- u degjua zeri nga ana tjeter

Mario buzeqeshi u duke sikur lindi serish
- sa me kishte marre malli per ty- tha Mario
- edhe mua per ty - foli Aureli

- si je ti ? Kledi me tregoi cfare te ka ndodhur- tha Aureli duke e ngushelluar
- me mire do jem- tha Mario

Vazhduan te flisnin dhe Aureli i thoshte shume gjera qe ai te mos mendonte vetem per Kristinen

- te dua shume faleminderit qe ishe pran meje ne keto momente - i tha Mario
- edhe une ty kujdesu per veten -  tha Aureli duke mbyllur telefonin

Kur polici u largua
Ai u shtri dhe i merzit sepse e kuptoi qe vellai i tij  sonte kishte nevoj per te
- me fal por fati nuk na lejon ta ndajm dhimbjen bashke - tha Aureli duke mbyllur syt dhe lotet te lagnin faqet

U kthye brenda tek Danieli shkoi tek frigoriferi mori dy birra dhe u ul pran tij
- si thua te kthehesh perseri tek ne - tha Danieli duke hapur birren
- epo nuk kam zgjidhje tjeter- tha Mario duke buzeqeshur

Beri valixhen gati me rrobat e tij dhe doli duke e pare edhe njehere ate dhome me vemendje
E mbylli deren e asaj shtepie per te mos u kthyer me kurr aty

Danieli e priste poshte dhe kur pa qe ai po vonohej shume vazhdoi ti binte boris

- erdha o dreq - bertiti Mario duke zbritur shkallet
- hajde pra dy ore - tha Danieli duke qeshur

Duke jetuar me djemte do e kishte me te leht ta kalonte merzine
Dhe si gjithmon sa degjoi deren te hape e bertitura e Fabios u degjua

- nuk pranoi te vinte dreqi - bertiti Fabio duke kujtuar se ishte vetem Danieli
-dreq je vete- tha Mario duke hequr kepucet