Dashuri Nen Hijen E Hakmarrjes

88

Tashme kishte ardhur koha qe gjithcka te shkont ne vendin e saj
Kishte ardhur koha qe djemt te zbatonin planin e tyre

- robt jo - tha Mario
- ore duhet ta mbyllim ate histori - tha Aureli
- ore a ma premtove mua Markun tani pse me ndryshon fjalen- tha serish ai

- sepse ashtu do te shpetonte , ne duam qe ai te vuaj apo jo- e pyeti Kledi
- po sigurisht edhe e bej une te vuaj - kembengulte Mario

- eh zot me cmende mor burre- tha Aureli duke ngritur zerin
- mjaft me kete muhabet o burre se kemi pune apo harruat - tha Fabio

- oooo Fabio djali do behet burre sonte- tha duke u tallur Mario
- ca thu o pall une jam bo burre qe 15 vjec- tha Fabio serioz

- ore po nese nuk te pranon cfare do besh - pyeti Aureli
- e rrembej - tha Fabio dhe te gjithe filluan te qeshnin

- nuk e di pse  nuk u cudita - tha Mario
- a thu ka kuptu naj gje ajo - pyeti Fabio kureshtar
- mos ki merak se me ankesat e Redioles as nuk ka kohe te mendoj per ty - i tha Mario duke qeshur

Nderkoh vajzat kishin dal per te bler gjerat qe duheshin per festen e femijes
- o zot edhe tre dite kan ngelur - tha Rediola
- po pra mezi pres - tha Klea

- meqe kemi dal bej dicka per ta vesh sonte meqe do dalesh me Fabion - tha Rediola duke qeshur
- mos ja fut kot mi se tek lokali do shkojm- tha Klea

Hyn ne nje dyqan dhe Rediola zgjidhi nje fustan dhe duke qeshur shkoi pran saj
- provoje - i tha ajo
- hajde tani se nuk kemi kohe - tha Klea duke dashur te kthehej ne shtepi

- ti nuk me do mua, nuk te pelqejn ato qe une zgjedhe- tha duke bere si e merzitur
- ej qetesohu ma jep ta provoj qenka super - tha duke ja marr nga duart

- keshtu po - tha duke qeshur
Klea u kthye duke e pare me cudi
- eh e kane fajin hormonet - tha Rediola si e pafajshme
- me vjen keq per Marion per zotin - tha Klea duke provuar fustanin

Rediola e dinte per surprizen e Fabios dhe kishte marre persiper ta mbante te zene Klean deri ne darke

Rediola e kishte detyruar te vishej me fustan ,te bente makeup
- o zot me duket sikur po shkoj ne dasem nese nuk i pelqen Fabios do i them qe ti i ke fajet - tha kur zilja ra

- hajde moj leri llafet dhe bej qef - tha duke qeshur
Rediola shkoi te hapet deren
- dashurit e mia - tha Mario sapo e pa
- jet - tha ajo duke e puthur.

- hello jam edhe une ketu - tha Fabio
- hej Fab si je me emocionet - i tha me ze te ulet
- ehh mos e pyt - tha ai duke qeshur

- cfare ke aty- tha kur pa qeset ne duart e tij
- jan te gjitha per ty , dhe bebushin e vogel - tha ai duke ja drejtuar

- po kot nuk them une se je me i miri - tha e lumtur si nje femije
- o zot faleminderit qe po me ben me dy  beba - tha Mario
- si me dy more - tha Rediola duke e pare me inat
- e para je ti dhe i ose e dyta ketu- tha duke prekur barkun dhe vazhduan te qeshnin

Kishin hypur ne makine dhe kur pa se nuk po shkonin tek lokali u cudit
- nga po shkojm keshtu - tha ajo
- po kaq e bukur qe je bere ti eshte gjynah te shkojm ne club- tha ai duke e pare

- i ka fajet Rediola per zotin ajo me detyroi te vishesha keshtu - tha Klea dhe Fabio vazhdoi te qeshte
Arriten ne nje lokal por brenda nuk kishte asnje njeri tjeter ishte i gjithi vetem per ta

- cfare po ndodhe- tha Klea kur pa se i gjithe vendi ishte i mbushur me trendafila dhe vetem nje tavolin ishte ne mes te lokalit

Ajo nuk e priste dicka te till madje sa nuk e kishte menduar
Kur u kthye nga Fabio qe ishte pas saj
U habit kur pa qe ai ishte ulur ne gjune dhe ne dore mbante nje kuti

- jo - tha sapo e pa
- me refuzove akoma pa te propozuar - tha Fabio me shaka si gjithmon
Klea vetem i buzeqeshi dhe syt i ishin mbushur me lote

- mua nuk me pelqen te them fjale qe i thon te gjithe
as nuk me pelqen te zgjatem ti e din se une dua te hyj direkt ne aksion - tha ai dhe Klea qeshi

- e di madje shume mire- tha ajo
- dua qe cdo dite te flej dhe te zgjohem me ty , dua qe te kem nje familje me ty
Dua qe te te dua dhe te me duash edhe kur te jemi plot rrudha ne fytyre - tha ai duke i drejtuar unazen

Klea u ul ne gjunje sikur ai dhe e puthi duke i dhen pergjigjen ne menyren me te bukur
I vendosi unazen ne gishte dhe u perqafuan

Nata ishte perfekte per  ata te dy
- tani fol me familjen dhe kur te duan ata ne vijm - tha Fabio
- vertet- pyeti Klea
-sigurisht mezi pres te kem te drejten qe te qendroj sa te dua me ty - tha duke e puthur ai

Ate dite ishte dita e shume pritur
Festa kishte filluar dhe ishte nje feste familjare
Kishin shkuar ne plazhe ne vendin ku Mario i kishte propozuar asaj

Gjithcka ishte e rrethuar nga tullumbaca dhe lule me ngjyre blu edhe roze
Madje edhe embelsirat ishin me keto dy ngjyra

- jam shume e emocionuar - tha Rediola duke prekur barkun e saj
- rendesi ka te jet i shendetshem - tha Mario duke e puthur

Po qendronin mes njerezve dhe po shikonin qiellin
Sepse per Marion fakti qe i kishte shpetuar vdekjes dy here dhe ardhja e atij femije i quante si nje dhurat nga qielli

Dhe prandaj kishte deshiruar qe gjinin e femijes ta mesonin nga qielli
Si nje dhuarat qe  ishte

Avioni po ecte ngadal dhe ata mezi prisnin te shikonin ngjyren qe ai do te leshonte
- pas disa minuatsh vijat qe avioni linte pas filluan te beheshin roze , qielli u be roze

Ata vazhduan te bertisnin
- po po - bertiti Mario duke rrotulluar Rediolen
- do behemi me nje vajze - tha ai i lumtur
- qe do te te doj me shume ty - tha Rediola me syt me lot
Dhe te gjithe vazhduan te qeshnin

- nuk je e lumtur - e pyeti Mario
- i kan fajet hormonet
Sigurisht qe  jam por une dua sa me shpejt edhe nje djale - tha ajo dhe Mario vazhdoi te qeshte
- c'ke ti deshira jote eshte urdher per mua - i tha pran veshit

- do te kem nje mbese - tha Aureli i lumtur dhe perqafoi Marion dhe Rediolen
Ada shkoi drejt tij me nje kuti ne dore
-kjo eshte per ty - i tha duke e pare ne sy

- cfare eshte- tha Aureli
- po hape mor burre ta shikojm - tha Mario
Kur e hapi nuk po ju besonte syve

Ne kuti ndodhej nje foto ekoje  dhe nje badi ku shkruhej  "Te dua babi "
Aureli shikoi  kutin pastaj Aden
-  po i bie te fiket - tha duke u tallur Fabio

Kur ai filloi te bertiste
- do behem  baba, do behem baba- tha duke marr ne krahe Aden dhe duke e puthur pa i interesuar se kishte njerz aty

Te gjithe u lumturuan dhe filluan ti uronin
Ishin dy gezime ne nje dite qe do te mbahej mend per gjithmon

Lumturia kishte trokitur me ne fund ne jeten e dy vellezerve
Nje jete aspak e leht per ata te dy
Por kishte mbetur edhe dicka e fundit per te bere dhe ajo ishte
Hakmarrja e tyre ndaj Markut  per gjithcka qe ata kishin kaluar per fajin e tij ...

Kam filluar ta shkruaj pjesen e tret por nuk e di nese arrij ta mbaroj per ta postuar sonte
Shpresoj te me kuptoni🥰

Shihemi neser me pjeset  e fundit 😉