Dashuri Nen Hijen E Hakmarrjes

31

Ajo po flinte dhe Mario po e veshtronte dhe bindej sa me shume se dicka nuk shkonte me te
Kishte filluar te dobesohej shume ,
Shpesh here semurej dhe i thoshte qe ishte ftohur,
Po shikonte trupin e saj dhe po verente edhe shenja te tjera

Ajo dicka i fshihte dhe ai do e zbulonte
Mori telefonin dhe i shkruajti Danielit

Mario
Hey shoku neser me mere ne tel
Sa te zgjohesh se dua te me besh nje ndere

Danieli dhe Djemt po qendronin me Fabion sepse nuk ndihej mire , kur pa telefonin qe u dridh u cudit se kush ishte ne ate ore 02:15

Danieli
Po sigurisht mor burre

Mario
Akoma zgjuar qenke apo je me naj shoqe sonte🤣

Danieli vendosi ti telefononte
-c'ne zgjuar ne kete ore mor burre- tha Mario
- po ja kemi kete te voglin semur- tha Danieli me shaka

- mos me thuj i vogel se jam marshalla - u degjua Fabio
- cfare ka - u ngrit ne kembe Mario duke zgjuar dhe Kristinen
- ose me prisni per gjysem ore jam aty- tha Mario duke mbyllur telefonin

Meqe ai e mbylli telefonin para se Danieli te fliste ai i shkruajti se ishin ne spital dhe jo  ne shtepi

Mario i tregoi Kristines dhe i tha qe te shkonin bashke se do ndihej me i qet po te ishte me te dhe Kristina pranoi

U nisen dhe per njezet minuta ishin aty
Saqe kur djemt  i pane u cuditen
- po ti a ece me makine apo fluturove- tha Danieli

- aman se ka ecur aq shpejt sa beri te me zer makina mua qe edhe ne bagazh te me fusesh nuk me ze - tha Kristina duke bere qe djemt te qeshnin
- lerin fjalet e kota tani me thon Fabio cfare ka?- pyeti I shqetesur Mario

- po kishte gjithe diten qe ankohej per dhimbje barku por meqe ai han shpesh budalliqe menduam se e ka prej atyre, por pas si ike ti e kapi temperatura dhe ethet keshtuqe doktori na tha ta sillnim ketu- tha Arbri

- e cfare tha doktori- pyeti Kristina
- akoma nuk ka dal eshte duke e vizituar- tha Denisi
Kristina u ul ne nje nga karriget qe ishte ne korridor sepse nuk ndihej mire

Arbri dhe Denisi shkuan te mernin kafe per te gjithe
Mario po ecte neper korridorr kur Danieli ju afrua
-ore me duket mua apo Kristina nuk eshte mire- I tha ai
- nuk eshte jo por do flasim me vone per kete gje- tha Mario duke pare qe doktori qe po vinte drejt tyre

- cfare ka Fabio- pyeti Danieli
- pacieni ka apandesiti akut - tha doktori
- fol troc jo me terma shkensor- tha Mario duke ngritur zerin
- duhet te operohet sepse apandesiti eshte ne fazat e fundit dhe nese nuk e operojm munde te plas duke i perhapur infeksionin ne pjeset e tjera te trupit

-eshte me rrezik- pyti Danieli
- jo nuk eshte dicka me rrezik- tha doktori
- do te qendroj shume ne spital- pyeti Denisi
- jo mbas dy ditesh mund te kthehet ne shtepi- tha doktori serish
- ne rregull mjafton qe ai te jet mire- than djemt

Nderkoh qe Fabio ishte ne operim dy djemt  edhe Kristinen i kishte zen gjumi ne karriget qe ishin ne sallon
Mario i kishte then Kristines te shkonte te flinte ne makine por ajo nuk kishte pranuar

Mario dhe Danieli kishin dal jashte te pinin cigare
- cfare nderi doje nga une qe me shkruajte- tha Danieli duke ndezur cigaren
Mario nxorri telefonin dhe I tregoi fotot
- ti rrofsh qe me mendon aq te zgjuar por nuk i kuptoj- tha duke u tallur ai

Mario i kthye duke e pare serioz
- Jane te Kristines mund te me gjesh nje doktori qe te me shpjegoj cfare kuptimi kane
- tha duke pir cigaren
- po sapo te dal Fabio nga operacioni do e zgjidhim kete pun- I foli Danieli

Me ne fund opercioni mbaroi, tashme kishte zbardhur Mario kishte cuar Kristinen ne shtepi ishte nderruar dhe ishte kthyer perseri ne spital

Fabio ishte zgjuar dhe djemt ishin me te
Mario trokiti ne dere dhe Fabio filloi te tallej
- ke filluar te behesh njeri- tha duke u tallur
- po thash mos je me ndonje infermiere prandaj- vazhdoi lojen Mario

Ju afrua dhe e perqafoi tashme ishin te qete sepse Fabio dukej qe ishte mire dhe doktori i tha qe neser mund te dilte nga spitali sigurisht duke treguar kujdes per veten

Danieli dhe Mario shkuan ne zyren e tij qe ta pyesnin per analizat
U ulen perball doktorit dhe Mario I dorezoi telefonin ku kishte fotot

Ai e kuptoi se dicka nuk shkonte sepse sa me shume lexonte aq me shume I ndryshonte fytyra atij
I kishte lexuar dhe ri lexuar disa here

- te kujt jane keto analizat- pyeti me ne fund doktori
- Jane te dashures time- tha Mario
- sa kohe ka qe i ka bere keto analiza- vazhdoi te pyeste perseri
- po pese- gjashte muaj pse- tha I shqetesuar Mario

Doktori telefonoi dike duke I kerkuar te vinte ne zyren e tij
Dera trokiti dhe brenda hyri doktori qe kishte kontrolluar Kristinen, sapo e pa Marion e kuptoi se per cfare ishte aty

Doktori i dha telefonin te shikonte fotot sepse deshironte nje mendim te dyt nga kolegu I tij
Sapo ju hodhi nje sy e kuptoi se ishin analizat dhe ja dorzoi telefonin Marios duke u ulur perball tij

- ore do flas dikush te me tregoj cfare po ndodhe - tha Mario tashme I acaruar
Doktori vazhdoi te fliste duke i treguar gjithcka Marios

Ai nuk po e besonte I dukej sikur ishte ne enderr, e kishte kuptuar se ajo kishte dicka por kurr se kishte menduar dicka kaq te keqe
Danieli vetem I shterngonte shpatullen si per ti dhene kurajo atij

- si ka mundesi qe nuk mund te behet asgje , e cojm ne nje shtet tjeter, nuk ka rendesi sa kushton, ajo duhet te sherohet - bertiste Mario ne ate zyre

- e vetmja gje qe mund te besh eshte ti qendrosh pran , ti falesh lumturi , paqe ,
Ta besh te lumtur ne ditet e fundit sepse ato dite jan shume pran - tha doktori duke bere qe me ato fjale Mario te dilte jasht asaj zyre

Danieli vrapoi pas tij ,sa doli ne oborrin e atij spitali po mundohej te mbushej me fryme sikur gjate gjithe kohes ajri i kishte munguar

- pse mor zot je kaq i padrejt pse ?- bertiste ne shqip
- a pak vuajtje i dhe ne kete dreq jete asaj?
Perse po e largon keshtu?
Perse e tortuton?
Vazhdonte e bertiste ai

- qetesohu shoku- i fliste Danieli
- tani po kuptoj gjithcka , sjelljen e saj , ftohtesin e saj keto pese muaj , fjalet qe me thoshte - tha Mario

- pershendete Fabion dhe cunat nga une duhet te shkoj te flas me Kristinen - i tha serish
- mos i bjere ne sy se e ke zbuluar mundohu te mbash veten - e keshilloi Danieli

- u nise per ne shtepi por rruges ndryshoi mendje , akoma nuk ishte i gatshem te perballej me ate realitet te frikshem
Shkoi ne vendin e vetem ku ai gjente paqe ,

U ule ne reren e lagur nga shiu dhe mbylli syt per tu qetesuar
- Kristina ishte bere e rendesishme ne jeten e tij , nga nje nate e pasioni me nje te panjohur
Ata te dy ishin bere shoke, mbeshtetje dhe gjithcka per njeri - tjetrin

Qendroi gjate aty por realitetit nuk mund ti shmangej keshtu qe u ngrit avash dhe po ecte me hap te ngadalt sikur deshironte qe rruga per tek makina te zgjatej sa me shume

Ai ishte i plagosur , por jo me nje plumb qe te shpon trupin duke nxjerr gjak
Ai ishte i plagosur ne shpirt dhe ndoshta ajo plage do te mbetej gjithmon ......