Dashuri Nen Hijen E Hakmarrjes

28

U zgjova pas dy ditesh sepse me kishin mbajtur me qetesues
Sapo infermierja me pa qe u zgjova lajmeroi doktorin

Menjehere mu kujtua gjithcka, aksidenti , prinderit te bertiturat
- ku jane prinderit e mi- e pyeta infermieren
- tani do te vij doktori te te kontrolloj - me tha ajo duke ju shmangur pyetjes time

Isha aq e shqetesuar per te prinderit sa nuk e kisha kuptuar se njeren kembe dhe njeren dore e kisha ne allci

Prinderit e tu ishin mire apo jo - pyeti Mario nderkoh qe ajo tregonte
Kur Kristina mbylli syt si per te u qetesuar Mario e kuptoi pergjigjen e saj,

U ngrit mori dy gota paketen me cigare se mesa dukej sonte do te ishte nje nate shume e  gjate
Kristina ndezi cigaren dhe vazhdoi te tregonte

Gjate vizites vazhdoja ta pyesja doktorine per mamin dhe babin
Ne nje moment ai ndaloi dhe vetem me pa
- me vjen keq ata nuk ja dolen dote- tha duke bere qe e gjithe bota ime te shembej

Jo jo ti Po genjen te lutem me thuaj qe po genjen- vazhdova te bertisja
Nuk me besohej qe ata nuk ishin me, qe une kisha mbeture vetem ne kete bote te madhe

Me mbajten edhe nje muaj ne spital vinin te aferm te me takonin por jo se interesoheshin per mua jo  kishin interesin e tyre

Interes per cfare - tha Mario
Per te me marre edhe ato pak gjera qe me kishin ngelur- fliste Kristina duke pire pijen e saj

Po kur dole nga spitali cfare ndodhi- vazhdonte te pyeste ai
Xhaxhai im me mori ne shtepine e tij ate dite qe dola ju luta te me conte tek varrezat doja te shikoja ku ishin prinderit e mij

Kur shkuam atje ju kerkova te me linin vetem
- perse iket he ?perse me braktiset? Nese nuk deshironit te qendronit perse nuk me moret me vete? Flisni pra mu pergjigjni- bertisja dhe qaja mbi ato dy varre qe akoma e kishin dheun e njome,

u shtriva mes tyre mbylla syt kujtoja kur shkoja  ne dhomen e tyre dhe hyja ne mes cdo mengjes dhe ata me perqafonin dhe me puthnin
- kam nevoj per ju, per perqafimin tuaj,per mbrojtjen ,pa ju une jam askushi- vazhdoja te flisja

Xhaxhai erdhi dhe me tha se duhej te iknim
- do te vij perseri ju dua- thash duke puthur derrasat me emrat etyre

Mario e perqafoi ajo vajze kishte vuajtur shume por ajo qe Mario kishte degjuar nuk ishte asgje me ato qe vinin me pas

- nese nuk ndihesh mire lere ma tregon nje here tjeter- tha duke e pare
- nuk e di nese do kem mundesi me von - tha ajo duke e futur Marion ne mendime per ate qe tha

Per tre vite jetova me xhaxhain i kerkoja te shkonim tek shtepia ime se doja ta shikoja por ai gjithmon kundershtonte duke nxjerr justifikime

Tashme isha 13 vjece Kur po kthehesha nga shkolla vendosa te shikoja ne lagjen time te vjeter

Ajo qe me cuditi ishte se ne ballkonin e shtepis time kishte rroba te varura
Menjehere vrapova ngela e hutuar kur ne dere lexova mbiemrin e nje familjeje tjeter

Trokita me zemren ne dore dhe nje grua ma hapi deren
- ke kerkon moj bije- me pyeti duke buzeqeshur
- me fal kerkoja familjen Bulku Po mesa duket qenkam ngateruar- i thash asaj

- jo nuk je ngateruar por ata nuk jetojn me ketu ka vite qe kur ndodhi nje fatkeqesi - tha ajo
- po ju nga kush e keni blere kete shtepi- e pyeta me kureshtje

Kur ajo tha emrin e xhaxhait tim cdo gje mori kuptim
U largova dhe u nisa per ti kerkuar llogari

- ja qifsha robt , po paska qen legen burre ai - tha Mario duke ndezur cigaren
- kisha jetuar me ata njerez pa i njohur mire - tha Kristina me gjysem zeri