Dashuri Nen Hijen E Hakmarrjes

Epilog 3

Kur hapi deren syt ju mbushen me lot
Perpara saj qendronin dy njerezit te cilet e kishin sjell ne jete
Ju hapi rrugen si per te t'ju then qe mund te hynin brenda

- mund te flasim me ty- i tha Besimi duke mos e pare ne sy vajzen e tij
- sigurisht - tha ajo duke u ulur perball tyre

- na fal , na fal qe ishim aq te verber
Na u desh kohe qe te pranonim te verteten dhe se sa kishim gabuar - tha ai me syt me lot

- vetem ty te kemi ne kete jet, ti e di  qe ti je drita e syve tane ,qe ti je dashuria dhe lumturia jon e vetme - tha nena e saj

Rediola nuk foli thjesht u ngrit dhe shkoi drejt dhomes se gjumit
Dhe u kthye me vajzen e saj ne krah
Pastaj  u afrua pran tyre

-  une nuk jam e vetmja qe ju keni - tha duke buzeqeshur
- kjo eshte Luna mbesa juaj - tha duke ja vendosur babait te saj ne krah

Ju dridhen duart kur preku ate vogelushe dhe buzeqeshi
- une jam gjyshi jot dhe te premtoj qe do te te qendroj gjithmon pran - tha duke i puthur ballin

Ndersa Rediola dhe nena e saj ishin te perqafuara dhe po shijonin me ne fund pranin e njera - tjetres
Besimi ja la Lunen gruas se tij dhe shkoi te perqafonte pas aq shume kohesh vajzen e tij

- te dua shume bija ime - tha duke e puthur
- edhe une ba te dua shume - tha ajo duke buzeqeshur

Kur Mario u kthye ne shtepi Rediola po ndihej ne ankth sepse nuk e dinte reagimin e tij kur te shikonte prinderit e saj ne shtepi

Mario vetem i pa dhe si nje burre i vertet shkoi drejt tyre
- mirserdhet - tha duke ju zgjatur doren per ti pershendetur
- mirese ju gjetem - tha Besimi i lumtur qe tashme gjithcka ishte rregulluar

Ate nate u mblodhen te gjithe ne shtepin e Marios per te festuar faktin e gjithcka kishte mbetur pas ne te kaluaren

Rediola doli ne ballkon ku Mario po pinte cigare
- faleminderit- tha duke i buzeqeshur
- per cfare - tha Mario duke e pare  ne sy
- qe pavarsisht te gjithave ti i pranove ata - tha serish ajo

- nese ti i ke falur kush jam une te prish lumturin tende - i tha Mario duke e perqafuar
- te dua - tha ajo duke mbeshtetur koken ne kraharorin e tij
- une me shume - tha ai duke e puthur ne koke

Disa muaj pas lindjes se vajzes se tyre
Dhe pas shume pergatitjesh dita e dasmes se tyre kishte arritur
Kishin vendosur ta benin te dy familjet ne te njejtin lokal

Dy familjet kishin ftuar te afermit e tyre dhe lokali ishte mbushur plot
Te gjithe po prisnin hyrejn e ciftit
Nje cift i vecant nga te tjeret

Mario ishte i shoqeruar nga dy princesha ,
Ne njerin krah ishte Rediola e cila ishte nusja me e bukur qe ata kishin pare

Dhe ne krahun tjeter ai po mbante Lunen princeshen e tij te vogel
E veshur me nje vello te bardhe dhe me nje kordel te bukur ne koke

Te gjithe po i shikonin me admirim kur ata hyn ne lokal
- une jam dhendri me me fat ne bote  - tha Mario teksa ecnin
- perse - tha duke buzeqeshur Rediola

- sepse jam mes dy femrave me te rendesishme dhe me te bukura te jetes time - tha duke puthur Lunen
- edhe ne jemi me fat qe te kemi - tha Rediola duke e pare plot dashuri

Muzika kishte filluar dhe te gjithe po kercenin
Mario kishte pran tij nusen me te bukur qe i kishin pare syt por edhe princeshen e tij te vogel ne nje karroc pran vetes

- shiko sa te bukur duken - tha Ada duke buzeqeshur
- jan cifti me i bukur ne bote - tha Jona duke i pare dhe duke prekur barkun e saj i cili rritej cdo dite e me shume