Dashuri Nen Hijen E Hakmarrjes

14

Arbeni po pinte kafen kur Mario zbriti posht
- mirmengjesi xhaxha- i tha Mario duke ulur pran tij
- miremengjesi - i buzeqeshi ai

- Mos u interesove per ndonje pune per mua - e pyeti Mario ndersa pinte kafen e tij
- pune te mire nuk gjejm dote se nuk ke letra e kupton - i tha Arbeni
- e di por ndonje pune ne te zeze si te gjithe kur vija ne fillim- I tha Mario duke e pare
- ke punuar ndonjehere ne buqesi ti- ju drejtua Arbeni
- jo por mesoj shpejt dhe kam nevoj per ate pune- ju pergjigj Mario gjithe siguri

Nuk deshironte te dilte se nuk donte te prishte para i duheshin sepse nuk e dinte si do te shkonin gjerat

Kishte kaluar nje jave qe ishte larguar nga vendi i tij
me prinderit dhe me Kledin fliste cdo dite,  ndersa me Aurelin nuk kishte arritur te fliste akoma
Kledi ishte e vetmja ure komunikimi mes atyre te dyve

Me ne fund Arbeni i kishte gjetur pune ne buqesi , do te merte vetem 30£uro ne dite
Ai e dinte qe ishin pak por i duheshin ato para

U ngrit ne mengjes ne oren 05:30
Nje nga veshtiresit e para sepse Mario e adhuronte gjumin e mengjesit
Mbi tavolinen e guzhines ishte e vendosur buka e tij Stefani ja kishte bere gati qe ne dark

Tashme I kishte mesuar rruget
Arriti ne vendin e tij te punes kishte
shum njerez mosha nga me te ndryshmet

Ne ate moment e kuptoi se endrrat e tij ishin zhdukur
Ai qe dikur enderronte
te  kishte nje zyre dhe te ishte nje avokat i zoti tani ndodhej ne nje fushe duke vjelur fruta

Lodhej shume ndonjeher flinte dhe pa ngren darke sepse deshironte vetem te pushonte

Ne familjen e tyre gjerat kishin ndryshuar shume , tashme kishin mbetur vetem ata te dy
Ne shtepine e tyre nuk qeshej me , nuk kishte lumturi, Agroni merej me dyqanin ndersa Marjeta me shtepin

Asaj i mungonte puna e saj , te merrej me femijet , i mungonin shum gjera qe tani i dukeshin te paarritshme

Ne darke ishin ulur te dy burre dhe grua dhe po pinin nje kafe e perpiqeshin ti jepnin kurajo njeri -tjetrit

- eh moj grua si na shkoj kjo jete keshtu - foli Argoni
- Zoti do e bej mire nje dite edhe per ne - i tha Marjeta
- rendesi ka qe jan mire dhe jane gjalle pastaj te tjerat i ka Zoti ne dore- tha Agroni duke pire kafen e tij
- po kjo eshte kryesorja per ne - i buzeqeshi Marjeta

Cdo dite qe kalonte ishte nje dite
me shume large njeri - tjetrit
Aureli e ndjente mungesen e Marios aq shume sa cdo nate kur te gjithe flinin
Syt e tij lotonin per te vellan
Lotonin per ate fat te keq qe i kishte rene ne familjen e tij

Syt qe lotonin naten ndersa
diten shnderoheshin
ne sy te frikshem qe asnjeri nuk guxonte ti shihte sepse shikimi i tij dukej sikur te vriste

Dita e vizitave nuk ishte me aq e bukur sic ishte dikur
qe mezi priste te hynte ne ate salle
per te buzeqeshur sa shikonte Marion

Por perseri ishte i lumtur sepse kishte dike qe cdo dite vizitash shkonte per ta takuar

U ul perball tij dhe e shikonte me dyshim
- shum i qeshur qenke sot - i tha Aureli
- hajt mo mundohem - ju pergjigj Kledi
- te pakten njeri te jet i lumtur , mos ke fol me Marion - pyeti Aureli me kureshtje
- po kam fol te fala ke , vazhdon ne pune cdo dite - tha Kledi
- eh si iken pese muaj keshtu , me duket sikur kam pese vjet qe nuk ja kam degjuar zerin - foli me zerin e trishtuar Aureli
- e di mor burre por duro deri ne dark - i tha Kledi duke qeshur

Ishte i lumtur me ato qe Kledi i tregoi dhe mezi priste te vinte darka
Kur te gjithe ishin ne gjume njeri nga rojet u afrua dhe i zgjsati nje telefon
- ke gjysem ore kohe - i tha polici
Mori telefonin dhe menjehere i ra me kamer numrit te Marios

E dinte qe ishte vone sepse ora po shkonte 01:45 kur e pa qe ai nuk po e hapte u dorezua sapo do e mbyllte nje fytyte ju shfaq ne ekranin e atij telefoni

Mario akoma nuk i kishte hap syt se nuk e kishte pare qe telefonata ishte me kamer
kur degjoi zerin e Aurelit u zgjua menjehere sikur ti kishin leshur nje kove me uje te ftoht

- yttttt  gjumash - foli Aureli

Te dy po buzeqeshnin se me ne fund po shiheshin dhe po degjonin zerin e njeri- tjeteit

- si te kam ?- e pyeti Mario
- si me pushime mo rehat , ha pi , rij - filloi te bente shaka Aureli
- po ti si je ? kam degjuar se je bere puntor i madh ? - fliste Aureli
- ehh nga halli mor burre - qeshi Mario

Vazhduan te flisnin e te tregonin  gjithcka qe kishin bere keto muaj
Kur pa qe polici u afrua pran qelis
Aureli e kuptoi se duhej ta mbyllte  dhe kjo gje e merziti  shume

- hej shoku duhet ta mbyllim , kaq kohe kishim - tha me trishtim Aureli
- mos u merzit do flasim prap jam i sigurt - u mundua ti jepte kurajo Mario

E mbyllen telefonin te merzitur por perseri ishin te lumtur te qet sepse sado pak kishin folur
dhe rendesishme ishte qe e kishin hequr pak mallin qe kishin pasur per njeri - tjetrin

Kledi kishte shkuar ne vendin e zakonshem po pinte ne tavolinen e tij
Kur nje vajz u afrua e njohu menjehere
- hey c'kemi - foli vajza
- Kristina apo jo - e pyeti Kledi
- po ajo dora vet - dhe vazhdoi te qeshte

- mund te ulem - i tha ajo
- sigurisht qe po - ju pergjigj Kledi

Po bisedonin per gjera te ndryshme
- nuk besoj se erdhe per te me bere shoqeri - i tha Kledi duke i drejtuar nje cigare
Ajo mori cigaren dhe vazhdoi te qeshte

- i zgjuar me pelqen ! Ke te drejt doja te te pyesja per Marion - i tha Kristina
- nuk eshte ktu ka muaj qe ka ikur-ju pergjigj Kledi
- ate e di une por nga ti dua nje numer telefoni nese mundesh - ju lut Kristina

- degjo do te flas me te edhe do ti them nese ai eshte dakort te premtoj kur te vij heren tjeter do te te jap jo vetem numrin por dhe adresen nese ai pranon - tha duke qeshur Kledi

- e di qe ai nuk do te pranoj keshtu qe po te jap numrin tim, dhe I thuaj qe te me telefonoj kur te kete mundesi - tha Kristina duke e pershendetur dhe u ngrit nga tavolin

Ajo e dinte qe ai nuk deshironte ta takonte por nje ze brenda vetes i thoshte te mos hiqte dore sepse ai djale e kishte bere te ndihej e gjalle serish

Shkoi ne tavolinen e saj dhe po buzeqeshte , Greta po e shikonte e habitur

- c'ke moj se po me mere mesysh- i tha Kristina duke qeshur
- cuditem sepse nuk te kam pare te buzeqeshesh vertet qe nga - dhe Greta ndaloi per te mos hapur nje teme qe Kristina e kishte ndaluar te permendej

Ajo e kuptoi per cfare po fliste Greta dhe nje hije trishtimi ju shfaq ne fytyre
- me fal te lutem Kris - i tha Greta e penduar
- nuk ka problem jo - tha ajo me gjysem zeri

Kristina e dinte qe Greta nuk do ta lendonte kurr me qellim
Por sa here i kujtohej ajo histori trishtimi shfaqej menjeher tek ajo

Edhe pse kishin kaluar tre vite ajo histori kishte len gjurme ne jeten e saj
Gjurme te cilat koha qe kishte kaluar me Marion dhe ndjenja qe kishte filluar te ndjente per te e benet Kristinen te mos e mendonte aq shume te shkuaren e saj  plote trishtim.....