Dashuri Nen Hijen E Hakmarrjes

32

Hapi deren avash sikur nuk deshironte qe ajo ta kuptonte se ai ishte kthyer ne shtepi
Kur nuk e pa Kristinen askund u tremb dhe vrapoi menjeher per ne dhomen e gjumit

E hapi deren dhe ajo ishte aty sapo kishte dal nga dushi dhe ishte e rrethuar me peshqir
Menjehere ajo u mundua te mbulonte njollat qe tashme ishin zmadhuar me shume

Ai beri sikur nuk e pa ate veprim
Ju afrua e puthi  dhe e lejoi qe ajo te vishej e qete
Pas disa minutash Kristina doli
tashme i kishte mbuluar mire shenjat e saj

- si thua te dalim sonte - tha Mario
- vertet!  mos po vjen fundi i botes - tha Kristina duke qeshur
- po thash te ndryshojm vend njehere por nese nuk do e lejm fare - tha ai duke u ulur ne divan

- jo.. jo.. dua ..dua - fliste Kristina plot gezim
- shko behu gati pra - tha Mario
- jo more do behemi gati te dy , se me kostum sporti nuk del me mua - i tha Kristna duke e terhequr te ngrihej nga divani

- o zot tani qe ke filluar te besh stervitje nuk te levize dote nga vendi - tha ajo duke qeshur
Mario u ndje i lumtur qe kishte mundesin ti falte disa momente lumturie

Ajo veshi nje fustan te zi te shkurter
, i leshoi floket, beri nje makiazh natyral dhe doli ne sallon
- wow cfare po me shohin syt - tha Kristna duke pare Marion
- cfare moj se une zinxhirin mbyllur e kam
- tha duke ulur koken gjoja  per te pare pantollonat

- na shkrive , e kisha fjalen se sa i bukur qenke me kemishe se nuk te kisha pare asnjehere te veshur kaq serioz - tha Kristina

- po normal qe s' me ke pare a ka gje me te rehatshme se rrobat sportive- tha Mario duke rregulluar kemishen
- po ti do ftohesh me ate fustan aq te gjate se jemi ne tetor apo harrrove - i tha ai
- mos ki merak se kam pallton , po eja ikim - tha duke veshur pallton e gjate

Ishin ne makine dhe Mario vetem mendonte per semundjen e saj , nuk e largonte dot nga mendja

- per cfare po mendon - pyeti kureshtare Kristina
- per ty se sa e bukur je bere dhe se jam me  fat qe te kam njohur - tha Mario
- pse a  nuk jam e bukur cdo dite - tha Kristina duke bere qe Mario te kthente koken

- moj te thash gjithe ato fjale dhe ti kete gjete me u kap, perfundimisht ju femrat te cmendni-tha Mario duke bere qe Kristina te qeshte

- po beja shaka zemer - tha ajo duke e puthur ne faqe
Dhe ai qeshi nga veprimi i saj

Ai nuk ishte tip qe dilte neper lokale per te darkuar por kishte vendosur qe cdo dite do te mundohej ta bente Kristinen te lumtur

Nata kishte kaluar e qet  pavarsisht se Mario nuk kishte qene rehat te rrinte aq gjate ulur por kur shikonte se Kristina ndihej mire , ishte i lumtur

Po ktheheshin per ne shtepi kur kaluan pran nje parku lojrash
- sa bukur qenka ketu ,e di qe asnjehere nuk kam qene ne nje vend si ky - tha Kristina duke pare nga dritarja

Mario qe po e degjonte menjehere frenoi duke kthyer pas
- cfare po bene more ?-tha Kristina e cuditur
- te shkojm tek lodrat pra - tha ai duke qeshur
- urra - vazhdoi te duartrokiste  si nje femije

Parkoi makinen dhe po zbrisnin per te shkuar drejt atyre lodrave gjigante
- kot me te pyet  si do hypesh tek lodrat ti me ate fustan - tha Mario duke e pare
- e gjej nje menyre po eja ikim- tha ajo

- hajde or dreq e shkojm blejm nga nje kostume sportiv e jemi rehat - tha Mario duke u nisur drejt nje dyqani qe ishte aty pran

-ja ka lezet vesh si njerezit - tha Mario duke prekur bluzen e tij
- ke te drejt - tha Kristina duke u tallur

Ajo nate ishte perfekte , magjike per Kristinen
Ishte e vetmja here qe nuk kishte menduar per semundjen e saj

Sa e lumtur ishte teksa luante ne ato lodra
Mario e shikonte dhe i dukej si nje vajze e vogel qe nuk ja ka iden se sa e lige eshte kjo bote
Por fatekeqesisht ajo i kishte provuar gjitha ligesit e saj

- eja dua te hypi atje - tha Kristina duke e terhequr Marion drejt nje varke plot me njerze
- po keta pse bertasin si budallenj - tha Mario
- po nga frika - tha Kristina duke qeshur
- eh medet po kur kane frik mos te hypin - tha serish ai

- adrenalina zemer - tha serish ajo
- adrenalin ka puna ime jo kjo anije koti- tha Mario duke bere qe Kristina te qeshte

Po prisnin ne rradhe kur Marios ju kujtua semundja e saj
- me mire mos  hypim sonte vijm njeher tjeter- i tha
- jo une dua tani - vazhdoi te ankohej Kristina

Kur anija levizte ne ajer ai e shikonte me vemendje Kristinen , sa e lumtur dukej
Por i dhimbte zemra kur kujtonte se kjo mund te ishte  hera e fundit qe do te dilnin bashk

Ajo luajti ne te gjitha lodrat , hengri kokoshka , floke sheqeri si nje femije i vogel ,
Sapo u kthyen ne shtepi u shtrin ne divan

- sa jemi lodhur - tha Mario
- jo une jam kenaqur tha Kristina duke e perqafuar
- nese ti kenaqesh ateher jam i lumtur - tha ai duke e puthur

- me fal qe te kam len pasdore keto kohe por ti e din qe nga gripi nuk jam ndjer mire - tha ajo duke e pare ne sy
- nuk ka problem duhet te bejm pushim ndonjeher , fli sepse kemi nete te tjera perpara - i tha Mario duke e perqafuar

Priti deri kur u sigurua qe e kishte zene gjumi
Mori goten e wisikit veshi xhupin dhe doli ne ballkon
Ndezi cigaren dhe vetem pinte duke veshtruar qiellin qe po zbardhej

Qe nga dita qe kishte zbuluar per semundjen e saj ai nuk flinte
me friken se ndoshta asaj mund ti ndodhte dicka naten

Por cdo dite e me shume Kristina e kishte te pa mundur t'ja fshihnte semundjen Marios
Fuqite po e linin, dhimbjet beheshin me te shumta

Kishte dite qe nuk ngrihej nga krevati
Kur Mario ikte ne pune ajo vetem qante nga dhimbjet
Shpesh here Mario vonohej vetem per faktin qe te mos e shikonte ne ate gjendje

Sa kishte hyre nentori koha ishte ftohur
Kristina kishte filluar te dyshonte se Mario tashme e dinte per semundjen

Sepse shume here e shikonte naten kur pinte sapo ajo bente sikur flinte
Shume e here e shikonte kujdesin e tepert qe ai tregonte ndaj saj

Edhe ate nate sa mendoi se ajo po flinte
U vesh mori goten dhe doli ne ballkon
Po pinte cigaren kur dera e ballkonit u hap

- cfare ke perse u zgjove mos te dhembe dicka - u ngrit i shqetesuar
- jo asgje nuk kam por nuk te vjen turp qe pi pa mua - i tha ajo
- ti nuk duhet te pish- tha Mario pa e menduar
- e perse valle ? - pyeti Kristina

- kot ngaqe nuk hengre darke- genjeu ai
Ajo u ul mbushi nje gote dhe e piu me fund
- ouuu cfare po ben - foli Mario

- hajde tani ti lejm  genjeshtrat - tha ajo
- per cfare- pyeti ai
-ti e din apo jo ? I din te gjitha? - pyeti Kristina per te vertetuar dyshimin e saj

Mario ktheu goten me fund dhe vetem luajti koken duke e pranuar
- mos u ndjej keq une e kam pranuar tashme- tha Kristina
- e di ! Edhe une jam munduar ta pranoj , por nuk po arrij dot - tha ai duke ndezur cigaren tjeter

- une dua qe kur mos te jem me  ti te jesh i lumtur - tha duke buzeqeshur
- une i lumtur jo kjo jete nuk ka lumturi per mua - tha Mario

- sigurisht qe ka ti je i ri dhe jam e sigurt se do ta gjesh nje vajze qe do te te doj me shume se sa te dua une - tha serish ajo
- mos flasim per kete muhabet tani , nuk dua te njoh askend tjeter , isha mesuar me ty

- i shikon yjet - tha Kristina duke ngritur doren lart
Dhe Mario pohoi me koke
- mes tyre do te jem une edhe sa here te kesh nevoj te flasesh me dike  dil ne ballkon dhe fol me mua , do jem duke te degjuar- tha ajo duke ju mbushur syt me lote

Mario e perqafoi  dhe e puthi ne koke
- mos flasim me keshtu se me duket sikur po me thua fjalet e fundit, dhe kete gje nuk e dua  - tha Mario

- keto jane fjalet e fundit sepse une e ndjej dhe jam e sigurt qe  kjo eshte hera e fundit qe ne te dy qendrojm bashke ne kete ballkon

Nen perqafimin e tij i mbylli syt qe te flinte per here te fundit aq ngrohte dhe e rrethuar nga krahet e te vetmit djale qe i kishte dhuruar momentet me te bukura
Nen krahet e vetem qe ishte ndjer e dashur ,
e lumtur dhe e mbrojtur

Po flinte e qete nen krahet qe njeriut qe e kishte bere te besonte se kjo jete mund te jete edhe e bukur ....