Dashuri Nen Hijen E Hakmarrjes

9

Kishte kaluar nje jave nga ajo ngjarje
Mario akoma nuk kishte dal nga spitali
Dera trokiti dhe brenda hyri Kledi
Sapo e pa ai qeshi
Marjeta po qendronte aty e ulur ne nje kolltuk

- Si je sot - e pyeti Kledi
- shume mire a dalim per vrap ?- I tha Mario dhe te tre vazhduan te qeshnin
- po po aty mbaje mendjen ti- ju kthye Marjeta
- teta nese do mund te shkosh ne shpi se jam une ketu - i foli Kledi
- domethen ma kjo eshte nje menyre per te te then qe te na lesh vetem - filloi te tallej Mario

Marjeta e puthi ne balle dhe u largua duke i len vetem dy djemt

- me ka marre malli per Aurelin - tha Mario
- edhe ate per ty , Po sa te behesh me mire do shkojm ta takojm- ju pergjigj Kledi

Ne familjen Agolli kishte shkuar lajmi se Mario Po permiresohej cdo dite e me shume
Dhe kjo nuk ju pelqente aspak

-Po ju that se ishit te sigurt qe kishte vdekur- foli i nevrikosur Marku
- Po ashtu menduam- tha njeri nga djemt
Marku vazhdoi te bertiste dhe ne ate moment Besimi hyri brenda e atehere djemt pushuan

- Nuk me intereson se cfare beni apo si e beni por dua qe gjaku i djalit tim te mos mbetet pa u marr- tha Besimi duke pire cigaren
- sa te dal nga spitali xhaxha do ta rregullojm - ju pergjigj Marku

Ditet kalonin dhe tashme ishte bere nje muaj
Mario kishte dal nga spitali sepse ishte shume me mire , dhe e vetmja deshire e tij ishte te takonte Aurelin

Ishin shtrire per te fjetur dhe Marjeta shkoi te shikonte nese Mario kishte nevoj per dicka
- jam mire ma shko pusho tani se ketu do me gjesh nuk kam ku shkoj- I tha duke qeshur Mario
- po po kan mbaruar daljet per ty- I tha ajo duke e puthur ne balle

Kishte mbyllur syte qe te pushonte  kur zilja e telefonit e beri ti hapte serish
E njohu numrin dhe pavarsisht te gjithave vendosi ta hapte
- Alo - tha Mario
- Ela jam - foli ajo
- e di pse me more - i foli ftoht Mario
- deshiroja te dija si je ?
- mire jam - tha ai
Se mora vesh cfare te kishte ndodhur  por nuk guxova te vija ne spital?
- mire ke bere  qe nuk ke ardhur
gjithsesi faleminderit qe more per te pyetur naten- Ja preu shkurt Mario duke e mbyllur telefonin

Dita qe te dy vellezerit mezi prisnin erdhi
Mario dhe Kledi ishin nisur drejt Rrogozhines per te takuar Aurelin
Sot i dukej rruga me e gjate
sikur nuk kishte fund
Ai asnjeher nuk kishte qendruar aq kohe pa e takuar vellain e tij

Aureli ishte ne ankth se nuk e dinte nese do te vinte Mario sot
Polici erdhi ta shoqeronte per ne sallen e vizitave , si gjithmon serioz dhe nevrik kalonte neper ato korridore te erreta

Polici qe e shoqeronte cuditej gjithmon kur e shikonte se si atij i ndryshonte fytyra sa shikonte te vellain , dukej sikur ne sekond shenderohej ne nje tjeter njeri

Dhe mendimi i policit u vertetua
se ja ku ishte ai po buzeqeshte se po shikonte vellain e tij te ulur aty ku i kishte munguar per shume gjate

U perqafuan e nuk donin te ndaheshin
Aureli ndalonte e shikonte Marion dhe e perqafonte perseri
- mjaft se lat nam si ato plakat e lagjes- ju tha Kledi
Aureli vazhdoi te qeshte  e u kthye te perqafonte edhe ate

- paske fillu te behesh i ndjeshem ti- foli Mario
- yyyyyyyt or dreq , don te gjesh llaf ti - ja ktheu Aureli

Filluan te bisedonin por gjate gjithe bisedes Aureli nuk ja ndante syt Marios e shikonte sikur i kerkonte falje per ate qe ndodhi

- he mor burre mjaft me pe ashtu - i tha Mario
- si po te shoh mor - ju pergjigj Aureli
- sikur te jesh fajtore ti per ate qe ndodhi- i foli Mario
- epo faji im eshte ate e dim te gjithe- tha duke prekur koken

- te ka thene Kledi per ate muhabetin - tha Aureli
- nuk jam dakort - foli Mario
- te dua te gjalle dhe e vetmja menyre kjo eshte - foli Aureli duke ngritur zerin

Ai dhe Kledi vazhduan ti mbushnin mendjen Marios se me e mira ishte te largohej jashte
" Shqiperis" dhe mbas shume mundimeve ja arriten

- po mire se me te shpis do flas une po me ty - pyeti Mario
- ate e rregullojm me vone rendesi ka ti te jesh mire - i tha Aureli

Tashme e kishin pranuar fatin e tyre
Aureli ishte mesuar me faktin se do te bente edhe shume vite burg

Mario kishte pranuar fatin e tij se do te largohej shume shpejt dhe do ti duhej te hiqte dore nga shume gjera

Ndersa prinderit vajtonin per fatin e dy djemve te tyre
E cdo nate luteshin qe mbi te gjitha ata te ishin mire

Mario kishte shkuar ne Universitet per te treguar se duhej te largohej nga shkolla
I vinte keq qe po linte enderren e tij me mes

Flashback

Pothuajse po fluturonte nga gezimi kur shkoi ne shtepi
Sa hyri brenda menjehere perqafoi  te emen
- shume i lumtur qenke sot- e ngacmoi Marjeta
- se po bej enderren realitet - qeshi Mario
- jam pranuar ne "Fakultetin e Drejtesis"- i tha te emes ai
- o i bukuri im ti qe do shkelqesh ne shkolle , dhe une do te krenohem me ty kur te behesh nje avokat i zoti- foli Marjeta duke e puthur
- mjaft o ma se nuk jam gjasht vjec - qeshi Mario

Agroni dhe Aureli e kishin perqafuar duke i uruar sa me shume suksese dhe qe asnjeher te mos ndalej deri kur ta plotesonte enderren e tij

End Flashback

- Ufffff - shfryju duke pare nga oborri i atij Universiteti
- eh mor Mario Begu mesa duket kur ti beje plane
Zoti po qeshte me ty sepse ai kishte bere plane te tjera per jeten tende

U kthye ne shtepi dhe dukej qe ishte i merzitur por mundohej te mos e shfaqte veten
Dita per tu larguar po afrohej dhe atij me shume i shtohej merzia

Mario po qendronte me syt mbyllur ne dhomen e tij
sa degjoi se u hap dera foli pa i hapur syt

- Nuk me hahet ma dua te flej - tha Mario
- o shtepiake e deshperume- i foli personi qe hyri brenda

Menjeher hapi syt sepse e njihte mire ate ze
- po ti nga dole ketu- e pyeti Mario
- nga oxhaku - vazhdoi te tallej Kledi
- humor burgu ky kshu - vazhdoi Mario
- epo dihet ajo gje - dhe vazhdoi te qeshte
behu gati se te pres ne sallon- i tha Kledi

- Per ku- pyeti serish
- per ne hene , po hajd shpejt tani, mos mu vono si femrat - i tha Kledi

U be gati hodhi parfumin rregulloi floket e doli
Pershendeti prinderit dhe Kledi ju tha se Mario do te flinte nga ai sonte

- pse i genjeve mor? - ju drejtua Mario
- pse apo t'ju thoja qe vetem Zoti e din ku do perfundosh me naj hotel apo ne shtepin e ndonjeres - i tha Kledi dhe te dy vazhduan te qeshnin
, ngriten zerin e muzikes , shtuan shpejtesin e makines dhe po shkonin drejt vendit ku mund te harronin per disa minuta cdo gje qe kishte ndodhur keto muaj

Epo shpresoj qe gjate mungese se pjeseve
te mos ju kete ikur interesi per ta lexuar
😅😉😉