Dashuri Nen Hijen E Hakmarrjes

57

Redioles dhe familjes se saj ju bashkuan edhe Alberit me familjen e tij per te shkuar ne vareza
Ada kishte shkuar ne shtepi te nderrohej kur telefoni filloi te binte

- urdhero - u pergjigj
- hey zemra cfare po ben - i tha Rediola
- ja sa bera nje dush e po vishem qe te vij - i tha Ada

- per kete te mora - tha Rediola me gjysem zeri
- cfare ka ndodhur- pyeti ajo e shqetesuar

- ka ardhur Marku tani po pin kafe
ne sallon, thjesht doja te te tregoja   - tha Rediola
- shume mire bere qe me the , keshtu qe shkoni ju para se une do te shkoj me vone vetem - tha Ada duke u munduar te mos e shfaqte shqetesimin per kthimin e vellait te saj

- ne rregull zemer te puthe - i tha Rediola
- edhe une - tha Ada duke e mbyllur

Aureli dhe Mario po qendronin ne shtepin e tyre sot nuk kishin dal askund
- kur do shkojm tek Tomi - pyeti Mario
- ne dark sepse tani me siguri do shkojne familjaret e tij dhe nuk dua te ndeshemi me ta - tha i qet Aureli

Besimi dhe Alberti po ecnin para 
Dy grate po benin muhabet
e ndersa Rediola ishte me Markun ne fund

- po si te kam moj kusherire se u be ca kohe qe nuk shifemi  - i tha Marku duke pire cigare
- mir mo kusho kalojm shkolle , shpi - tha Rediola

- si iken tete vite kaq shpejt  - vazhdoi te fliste ai
- po po iken - tha Rediola
- dhe e gjitha kjo per fajin e nje njeriu - tha ai duke bere qe Rediola te kthente duke e pare

- ai gjithmon ka qen xheloz per Tomin , e kishte zili dhe mendoj se prandaj e vrau - i tha Marku duke dashur t'ja fiksonte ato gjera ne mendje
- une mesa ka degjuar ata ishin shoke te mire- foli Rediola

- po njerzit ashtu i dinin por une qe rrija me ta i di disa gjera me shume - tha perseri
- ai nuk e meriton te jetoj i lire dhe te shojoj jeten e tij - vazhdoi te hidhte fjale per Aurelin

- eshte Zoti ai qe i denon njerezit - tha Rediola e qete
- je gabim sepse per familjen njeriu merr hak se ajo eshte e shej te per secilin prej nesh apo jo  - tha serish
- ke te drejt familja eshte e para - i tha ajo

- Nejse se do ulemi nje dite e do te ti tregoj disa gjera - i tha duke i buzeqeshur dhe u largua drejt dy burrave te tjere

Ai e dinte historin e Redioles dhe Marios por kishte plane te tjera
per ta
e prandaj nuk kishte nderhyre per ta ndaluar ate lidhje

Vendosen lulet mbi varre dhe secili vazhdoi ti thoshte disa fjale sikur Tomi te ishte duke i degjuar

-a mund te qendroj pak vetem me vellain tim - ju tha Rediola prinderve te saj
- sigurisht po ecim para ne vetem mos u vono - i tha Besimi

Kur te gjithe u larguan ajo nxorri nje lepirse dhe nje cokollat nga xhepi
duke i vendosur mbi pllaken e mermerit

-te kujtohen  keto ? ti gjithmon mi blije dhe mi sillje cdo nate
Tashme i blej vete dhe ndonjehere mendoj sikur mi ke sjell ti
Duket idiotesi e di

- sa do te doja te te kisha prane, te isha rritur me ty , kushedi sa here do ishim zene por edhe do te duheshim shume - vazhdoi te fliste me syt me lote

- une nuk e di si kan qene gjerat sepse kam qene e vogel por une e mbaj mend sa shume e doje ti shokun tend ,
Si mundi ai te te largonte nga une - tha duke qare
Mesa dukej fjalet e Markut kishin ndikuar tek ajo

- doja te rrija vetem se dua te te them nje sekret
Kam njohur nje djale o Zot sa i mire qe eshte , jam shume e dashuruar por edhe ai me mua

-Me siguri ti na ke pare nga lart por te premtoj se nje dite do ta sjell ketu qe te ta prezantoj , me mungon shum zemra
Ime - tha duke puthur foton e vellait te saj dhe ngadal u largua drejt prinderve