Dashuri Nen Hijen E Hakmarrjes

80

Kishte hyr brenda dhe ishte ulur ne kolltuk por nuk kishte guxuar te fliste
Nuk dinte nga t'ja fillonte

- me fal - tha duke ngritur koken drejt Aurelit
- nuk duhet te me kerkosh falje une te kuptoj ti ke qen e vogel atehere qe te kuptosh se sa duheshim une dhe Tomi - tha ai duke i buzeqeshur

Ada kishte ulur koken dhe po qante
- ej qetesohu - i tha Rediola duke ju afruar pran
- me fal ai eshte nje moster e di - tha duke qare me ngasherim

- kjo qe pe ne vidio ngelet mes nesh ne rregull - tha Aureli
- prinderit tane duhet ta shohin - tha Rediola
- ne kohen e duhur - tha ai serish
- ne rregull- tha ajo

Ajo perseri nuk kishte pranuar te takonte Marion dhe as ai nuk e kishte kerkuar

- si thua do dalim nje xhiro sot - i tha Davidi kur po e shoqeronte jasht spitalit
- nuk e di nuk kam qen shume mire keto dite - tha Rediola

Rediola dhe Davidi tashme ishin bere shoke
Pavarsisht se ai i kishte shprehur pelqimin e tij
ajo ja kishte bere te qart se ne zemren e saj ishte dikush dhe do te ishte pergjithmon vetem ai

Aureli ndihej fajtore qe nuk po arrinte ti tregonte Marios te verteten por kishte frik se mos gjerat beheshin me keq dhe Rediola mund te ikte

Po qendronin ne oborre dhe po pinin cigare
- ore ke menduar ndonjeher nese ajo kthehet - e pyeti duke bere qe Mario ta shikonte
- nese te them jo do te te genjeja- tha Mario
- dhe cfare do te ndodhte nese ajo kthehej tani - pyeti serish Aureli

- pse po pyet per kete gje kur e kemi mbyllur si histori - tha Mario duke ndezur nje cigare tjeter
- kot mor burre per muhabet- tha duke e genyjer ai

Nderkoh Agroni i thirri djemt sepse Marjeta nuk po ndihej mire
- cfare ka - pyeti Aureli
- se di po i ka ndodhur shpesh keto dite kjo marrje mendsh- tha Jona

- eja shkojm ne spital - tha Mario
- jo mor bir se kot nuk e kam nusen doktoreshe- tha Marjeta
- po moj po por nusja eshte ne spital mjek roje sonte - tha duke qeshur  Aureli

U ben gati dhe u nisen per ne spital
Ada po merrej me pacientet kur telefoni vazhdoi te binte
E hapi menjehere kur pa se ishte Rediola

- nuk jam mire - tha ajo sa po Ada u pergjigje
- cfare ke - pyeti e shqetesuar
- se di por kam shume dhimbje- tha ajo
- mos leviz se po vij - tha Ada

Sapo arriten ne spital pan Aden qe po dilte me shpejtesi
-po ju ketu - tha Ada sa i pa
- mami eshte pa qef - tha Mario

- keni doktorin brenda me duhet te iki  - tha ajo dhe Aureli ju afrua pran
- Rediola nuk eshte mire - tha Ada dhe ai u shqetsua shume
- eja shkojm bashke - tha dhe u larguan duke lene pas  Marion qe po i shikonte

- po keta c' paten - tha ai me vete
Hyn brenda dhe i cuan ne urgjens qe Marjeta te bente nje serum per tu qetesuar

Rediola e kishte len deren hapur dhe ata hyn menjehere brenda
Ajo ishte shtrire ne divan dhe vetem qante

- ej qetesohu jemi ketu tani- tha Ada duke e perqafuar
- me ndihmo nuk duroj dote - tha duke qare

Duhet ti telefonojm Davidit - tha Ada
Duke marr telefonin
- urdhero - u pergjigj ai
Ada i tregoi per Rediolen dhe ai ju tha qe ta conin menjehere ne spital

Ada pa Aureli sepse ata e dinin qe Mario ishte atje dhe mund ta shikonte por asaj nuk i treguan asgje

- eja te ndihmoj une - tha Aureli duke i zgjatur doren dhe ajo vetem e pa
- faleminderit- tha duke i buzeqeshur
Pas disa minutash arriten ne spital

U ul ne nje karroc dhe infermierja e coi ne dhomen e ekografis
Ada hyri brenda ndersa Aureli po priste jasht
Ne ate moment pa Marion qe po vinte drejt tij dhe u tremb se nuk dinte cfare ti thoshte

- ca po ndodh mor burre qe iket ashtu me vrap - tha ai kur u afrua
- nje shoqe e Ades nuk ndihej mire dhe shkuam qe  ta mernim - genjeu ai serish

Nderkohe qe djemt po flisni Rediola e degjoi zerin e tij
Zemra filloi ti rrihte si me pare
Edhe perse mes dhimbjesh ndjeu lumturi qe e degjoi perseri ate ze pas aq shume kohesh

Pasi vizita mbaroi dhe Redioles i kishin ber disa qetesues
Doktori kerkoi te fliste me Aden dhe  Aureli

- mos ka ndonje problem - tha Ada
- stresi dhe gjendja emocionale ka ndikim shume ne shtatezani
Duhet te jet e qet dhe e lumtur

Duhet te qendroj regjim shtrati te pakten per 14 dite dhe pastaj do bejm serish nje kontroll - tha ai dhe u largua

- ufff me trembi - tha Aureli
- edhe mua - tha duke e perqafuar
- mendoj se ai duhet ta dij - tha Aureli
- edhe une si ti mendoj por ajo nuk duhet te dij asgje per momenti - tha Ada

Aureli buzeqeshi dhe te dy shkuan te shikonin Marjeten
- cfare ka - pyeti Ada doktorin qe ishte kujdesur per te

- mendoj qe ka diabetin por neser duhet te shkoj te bej analizat ne mengjes para buke dhe duhet te haj dicka qe ti bej serish pas buke - tha ai dhe u largua

- a mund te ikim - tha Mario
- e paske me ngut - i tha Aureli
- aman ti e din qe i urrej spitalet - tha ai serioz

Ditet Kalonin dhe Aureli kishte vendosur te fliste me Marion per gjithcka qe ai dinte

- eja dalim nga plazhi se dua te flas me ty per dicka - tha Aureli kur po qendronin ne lokalin e ri

- mos do naj lek borxh qe je aq shume ne  siklet - tha duke u tallur Mario
- ha ha ha na shkrive - tha Aureli duke qeshur

U ulen ne rere dhe asnjeri nuk fliste
- per te pare detin me thirre - tha duke e ngacmuar Mario
- nuk di nga t'ja filloj - tha Aureli
-  ka disa kohe qe dukesh sikur fsheh dicka - tha Mario

- mos ndoshta plani nuk funksionon - tha serish ai
- jo nuk ka lidhje me ate gje - tha Aureli
- hajde pra apo do bejm lojra fjalesh tani- tha Mario serioz

- ka te bej me Rediolen - tha Aureli
- cfare ka ajo - pyeti i shqetesuar ai
- uffffff- shfryju Aureli dhe Mario vetem e pa me cudi

- e di cfare me mire shko edhe shikoje vete ate qe po ndodhe- tha Aureli
- cfare po ndodhe mor burre - tha akoma i shqetesuar Mario

- nese deshiron te dish gjithcka shko dhe shikoje vet - tha serish
- po c'a te shoh pra se me  cmende- tha Mario
- ate ... Rediolen - tha Aureli

Mario nuk foli dhe beri sikur nuk e degjoi
- nese vendos ta takosh tashme ajo po jeton ne apartamentin e Ades ne pallatin tone - tha ai dhe u ngrit duke e len vetem ate

Tashme qe e dinte vendndodhjen e saj  nuk  dinte nese deshironte ta takonte
Nuk e dinte nese ishte i gatshem ta  ngacmonte serish plagen qe kishte ne zemre

Po qendronte i heshtur duke menduar
Deshironte ta takonte por gjithashtu nuk kishte guxim
Sepse e  dinte se  gjerat nuk do te ishin me si me pare edhe perse dashuria ishte aty si gjithmon

Por si dukej zemra vazhdonte akoma ta komadonte dhe prandaj ai e gjeti veten para atij pallati
Hypi ne ashensor dhe shtypi numrin e katit te saj

Pa e kuptuar as vete u gjend para asaj dere
Nga dera qe nese do te hapej me ne fund do te shikonte ate per te cilen syt e tij kishin qare aq shum

I ra ziles dhe po priste qe ajo te shfaqej para tij
I kishte menduar te gjitha gjerat ne momentin qe kishte vendosur ta takonte

Nuk do te thyhej para asgje nuk do te ndryshonte asnje nga vendimet qe kishte marr ....

Acosmist_R Dhe une si e pa shpirt qe jam e le gjithmon ne pjesen me kulmore 🤣🤣🤣