Let's Race

Chapter 7

Chapter 7

The Other Trainees

***

Naimulat ko ang aking mata nang may nadinig akong pagkatok mula sa pinto ng room na ito. Pakurap-kurap ako't humikab. Nakasubsob pa ang kaliwang parte ng aking pisngi rito sa napakalambot na unan. Para akong nakahiga sa isang ulap.

Kumatok muli ang tao sa labas. "Handa na ho ang breakfast sa cafeteria. Prepare na lang po kayo. Thank you and good morning."

Sinipat ko naman ang roommate ko na nasa kabilang kama. Kagabi, medyo tinakot ako ng babaeng ito. Pa'no ba naman kasi, napakalamig ng pagbati niya ng "hi."

Kinailabutan ako't niyakap ang aking sarili. Malamig na nga sa room na ito pero mas malamig yata 'yong "hi" niya. At iyon na yata ang pinakamalamig na "hi" na tinanggap ng aking tainga.

Kahit ngayong nakahiga ako, tila dinadalaw at gumagapang sa akin ang chills na 'yon.

Bumangon na ako sa aking kama at pumunta sa mga maleta ko. Itinabi ko muna iyon sa gilid at binuksan. May mga damit naman akong sinampay sa mga closet dito sa loob ng room. Hiwalay ang closet namin nitong babae na may pangalang Selin, base na rin sa sticker na nakadikit sa closet niya. May nakadikit ding sticker sa aking closet at nakalagay roon ang aking pangalan, Nadine.

Matapos niya kasing bumati ng "hi" kahapon, wala ng salitang lumabas pa sa kanyang bibig. Napaka-awkward.

Heto na ako ngayon at ipinagpatuloy ang pagsampay sa mga iilan kong gamit. Naghahanap na rin ako ng maisusuot para mamaya. Makikita ko na rin kasi ang ilan sa mga trainees, siguro. Hindi ko rin alam. Pero since nandito na rin 'tong si Selin, baka nandito na rin ang iba pa.

Nakakita na rin ako ng maisusuot. Itong yellow shirt ay okay na siguro.

Hindi ko na ito isasampay sa loob ng closet kaya hindi ko na kinuha ang hanger. Nakatayo na rin ako't handa na magpalit.

"Kung naghahanap ka ng madadamit para lang sa breakfast, 'wag ka nang magsayang ng oras. Lahat tayo'y bagong gising doon."

Tila may lumakbay namang kilabot sa aking likuran nang marinig ko ang boses na iyon mula kay Selin. Nanigas ang aking panga at marahang inikot ang aking ulo upang lingunin siya.

Nakatayo siya't walang-kurap na tumitig sa akin. Walang emosyon ang kanyang postura.

"Ah, eh, gusto ko lang maging presentable sa harap ng ilang trainees," paliwanag ko. Ibinaba ko ang damit na aking hawak at mariin kong hinawakan ang tela nito.

"Pangalawang araw ko na rito. Lahat ng trainees ay mukhang zombie tuwing umaga."

"Two days?" dilat-mata kong tanong.

"Bingi."

Tumalikod na siya at lumapit na sa pinto.

"Kung magpapalit ka pa, baka hindi mo na makilala o makita ang ilang mga trainees dahil agad-agad din silang bumabalik sa mga assigned rooms nila. Kaya kung ako sa 'yo, bumaba ka na at kumain. Maayos pa naman 'yang itim mong shirt."

Napatungo ako't tinitigan ang aking itim na damit. Hindi na rin ako nakaligo kahapon pagdating ko rito dahil malamig at kumportable kaya mas niyakap ng aking sarili ang magpahinga.

Lumabas naman na si Selin at nag-slide pabalik ang pinto.

Napabuga na lang ako ng hangin at bigla kong naamoy ang aking umagang hininga. Napakabaho nito kaya nakusot ang aking mukha. Napapikit at iling pa ako.

Tinalima ko na lang ang sinabi sa akin ni Selin. Sinampay ko na lang sa closet 'tong damit ko. Pumunta muna akong banyo para maghilamos at mag-toothbrush. Gusto ko sanang maligo dahil pakiramdam ko ang dumi-dumi ko. Isinuot ko na rin ang baseball hat para back to mysterious ulit ako. Natuwa kasi ako sa ikinomento ni Yemra kahapon sa suot ko.